ผมเรียนในมหาวิทยาลัยอยู่ครับ เนื่องจากการเรียนออนไลน์ ทำให้ผมไม่ต้องตื่นเช้าไปเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัย สามารถดูเทปย้อนหลังได้
ทำให้ผมนอนดึกครับ เรียกว่านอนเช้าเลยดีกว่า เริ่มจากการนอนตี 1-2 ยาวจนไปถึง ตี 4 ในอีก 1 สัปดาห์ จนในที่สุดก็หลับ 8 โมงเช้า ตื่นในช่วง 16.00-17.30 น. กินข้าว 1 มื้อคือตอน 19.00 น. เรียกว่านอนกลางวันเลยครับ เหตุการณ์นี้เกิดในช่วงต้นเดือนมกราคม 

 ผมเริ่มโกรธตัวเองที่นอนไม่เป็นเวลา หลังจากนี้คือเหตุการณ์ในช่วง กลางดือนมกราคม ถึง ประมาณ เกือบสิ้นเดือนกุมภาพันธ์
ผมเริ่มนอนไม่เป็นเวลา บางวันก็จะนอนมาก เรียกได้ว่า 14-16 ชั่วโมงเลยทีเดียว (เริ่มนอน 7.00 น. ตื่นมาอีกทีก็ช่วงดึกแล้ว) บางวันก็ตื่นติดต่อกันมากกว่า 24 ชั่วโมงโดยไม่นอน เพราะนอนไม่หลับ เนื่องจากตื่นในตอนเย็น ทำให้ไม่สามารถนอนในช่วงกลางคืนได้ และต้องการอดนอนให้เต็มที่ เพื่อจะได้นอนแบบปกติ คือ 21.00-22.00 น. แต่ก็มักจะยอมแพ้ และนอนในช่วงกลางวันทุกครั้ง จนตื่นมาในช่วงกลางดึก และนอนต่อไม่ได้อีก ต้องโต้รุ่งถึงเช้า  และนอนหลับในช่วงกลางวันอีก ตื่นมากลางคืนผมต้องการจะนอนต่อให้ถึงเช้าก็ไม่สามารถทำได้ เพราะพอผมลุกขึ้นมาเข้าห้องน้ำ ก็ปรากฎว่าหายง่วงแล้ว
เมื่อการนอนผิดปกติ การกินก็ผิดปกติ บางวันผมก็ไม่ได้กินข้าว จนแสบท้องไปหมด เพราะไม่รู้ว่าจะต้องกินตอนไหน ช่วงเวลาที่คนกินข้าว (ช่วงเช้า กลางวัน เย็น) ก็เป็นเวลานอนของผม บางวันไม่ไหว ผมต้องกินข้าวตอนเที่ยงคืน บางวันก็ได้กินแค่มื้อเย็น บางวันก็กินมื้อเช้า ก่อนที่จะนอนหลับในช่วง 08.00 น. 
ระบบร่างกายของผมแย่มากในตอนนั้น ไม่รู้ว่าช่วงไหนกลางวัน กลางคืน 

จนกระทั่งในที่สุด ผมก็สามารถดึงตัวเองให้กลับมามีชีวิตที่ปกติได้สักที 
วันหนึ่งในช่วงเกือบสิ้นเดือนกุมภาพันธ์ ผมตัดสินใจว่าจะต้องจบเรื่องเหล่านี้สักที ผมได้นอนช่วงเช้า ตื่นมาตอน 18.00 น. ผมตัดสินใจไม่ไปเข้าห้องน้ำเพราะกลัวตื่น ผมได้หลับต่อไปจนถึง 05.30 น. และตื่นมาทำกิจวัตรประจำวัน และวันนั้นผมก็ได้เข้านอนช่วง 20.30 น. ได้กินข้าว ตื่น แบบที่ควรจะทำสักที และจากวันนั้นจนถึงวันนี้ก็ประมาณ 1 สัปดาห์แล้ว ผมได้นอนในช่วง 20.00-22.00 น. และตื่นในช่วง  04.00 น.- 06.00 น. สักที 

แต่ก็มีอาการหนึ่งที่ยังตามรังควาญผม คือ อาการง่วงในช่วงกลางวัน จนบางวันรู้สึกเหนื่อย อยากนอน ไม่อยากทำอะไร แต่ก็ฝืนใจไม่นอน เพราะไม่อยากนอนไม่หลับในช่วงกลางคืนอีก