น้าชายคนนี้เขาไม่มีงาน ไม่มีการทำ เรียกว่าขั้นตกอับ ตอนนี้อยู่ห้องเช่าอีกที่ ค้างค่าเช่ามาหลายเดือนจนเขาจะไม่ให้อยู่ จริงๆห้องเช่านี้ลุงเป็นคนจ่าย แต่เขาย้ายไปต่างจังหวัดโดยไม่บอกใครเลย รู้แค่ว่าย้ายไปแล้ว พอจะติดต่อก็ติดต่อไม่ได้ น้าชายคนนี้เคยมาค้างที่บ้านเราอยู่บ่อยๆ เพราะอยากมาหายาย แต่เราให้ค้างได้แค่ไม่เกินอาทิตย์ เพราะเขาไม่มีงาน ไม่มีการทำ จะกินอะไรพี่สาว เรา แม่ ต้องเป็นคนออกเงินทั้งหมด ก็คือกินอาหารกับพวกเรา เราก็ไม่ได้อะไรเพราะเขาแค่มาหายาย เดี๋ยวก็คงกลับ แต่มาช่วงนี้ เขาติดต่อมาหาแม่ว่าเขาไม่อยากมีชีวิตต่อไปแล้ว ข้าวก็ไม่มีกิน เงินก็ไม่มี เคยบอกให้ทำงานรปภ.อะไรไปก่อนก็ไม่ทำ หาว่าตัวเองป่วยเป็นความดันทำไม่ได้ อยู่กับใครก็ไม่ทน ทั้งๆที่ตัวเองมีความสามารถด้านภาษาแต่ไม่เคยใช้ให้เกิดประโยชน์ รอแต่ความช่วยเหลือจากแม่เรา แม่เราเลยอยากให้เขามาอยู่ที่บ้านเราไปสักพัก ซึ่งก็ไม่รู้ว่านานแค่ไหน บ้านเรามีแต่ผู้หญิง บ้านนี้เราก็ยังเช่าอยู่ ไม่ได้สบายอะไรเลย หากเขามาอยู่ ไหนจะค่าข้าว ค่าน้ำ ค่าไฟ ที่เพิ่มขึ้น เราและพี่สาวบอกเราคงไม่พร้อมจะรับผิดชอบ ตอนนี้เราก็ลำบากเหมือนกัน ค่าบ้าน ค่ารถ ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่ากินสารพัด เราก็เพิ่งได้งานหลังจบ ยิ่งเครียด แม่ก็ไม่พอใจที่เราปฏิเสธน้า ทะเลาะกับเราและพี่สาว หาว่าเราไม่เมตตา เราก็สุดจะทน จะให้ช่วยยังไง เหมือนภาระทุกอย่างตกมาที่พวกเราทั้งหมด ทั้งเรื่องอื่นๆด้วย แม่เราก็เอาแต่ใจ อยากจะให้เขามาอยู่ เราควรจะทำอย่างไรดีคะ ปัญหาจากน้าชอบทำให้เรากับแม่ทะเลาะกันหลายรอบ น้าคนนี้ไม่ได้พิการ ยังเดินเหินได้ปกติ แต่เขาไม่ขวนขวายหางาน รับผิดชอบตัวเองเลย ไม่มีพี่น้องคนไหนเอาเขา มีแต่แม่นี่แหละที่คอยรับฟัง รับปัญหาของเขามาให้เราแก้ ...