วันก่อนแฟนเราพูดถึงเป้าหมายอ้อมของชีวิต น่าจะเหมาะกับคุณ

คนมักจะตั้งเป้าหมายกันแบบว่า "อยากรวย" อะไรแบบนี้กัน แต่จะละเลยเป้าหมายในการพัฒนาตัวเอง อย่างการอ่านหนังสือ หาความรู้ สร้างอะไรให้สังคม

บางคนมองไม่เห็นประโยชน์ของการอ่านหนังสือด้วย เห็นว่าเอาเวลาไปทำมาหากินจะดีกว่า

ที่จริงแล้วเป้าหมายที่ยั่งยืนกลับเป็นสุขภาพและความรู้ เป็นเป้าหมายเชิงการลงทุนทางอ้อม ผลลัพธ์ทางอ้อมก็ไม่ได้เกิดขึ้นข้ามคืน

แต่การสะสมความรู้และสุขภาพที่ดีจะนำไปสู่บั้นปลายชีวิตที่มีค่าได้ คือการได้ใช้ทรัพยากรโลกไปอย่างคุ้มค่า หายใจเอาออกซิเจนบนร่างกายที่แข็งแรง ไม่เป็นภาระให้คนรอบข้าง และมีความรู้มากพอจะค้นพบสิ่งที่ตัวเองรัก ความฝันที่ทำได้อย่างไม่รู้สึกเบื่อ และเหลือพอจะส่งต่อให้กับคนรอบข้าง

สำหรับเราแล้วในวัยนี้(38) เราเห็นด้วยว่านี่คือเป้าหมายที่ดีแบบหนึ่งที่คนเราทุกคนควรมี หากว่ามีอิสรภาพแล้ว ใช้ชีวิตที่มีคุณค่าค่ะ

เคยตั้งเป้า อยากมี  7 หลักให้ลูกเรียนต่อช่วงมัธยม แต่แล้วว ฟ้าก็เล่นตลก ตอนนี้ ลูกอยู่อนุบาล
แต่เงิน 7 หลักที่ฝันไว้ว่าจะค่อยๆสะสมไปนั้น กำลังจะทะลุเป้า ก่อนลูกขึ้นประถมด้วยซ้ำ ตอนนี้นั่งอยู่แล้ว น้ำตาซึม และยิ้มไปด้วย
(ดีนะไม่มีคนเห็น ไม่งั้นคงหาว่าเราบ้า) เรารู้สึกว่า อืมมม ทำได้แล้วนะ
สำหรับเรา อิสระภาพทางการเงิน เราว่าเรามีมาตลอด เพราะถึงแม้มีเงินเยอะโดยไม่ต้องทำงาน แต่เราก็ยังจะทำงานต่อ เราสนุกกับงานที่ทำ
บางวันเราก็เป็นจิตอาสาไปอยู่เป็นเพื่อนน้องตามศูนย์พักคอยผู้ป่วยโควิด จะมากจะน้อยก็ช่วยๆกันไป ไม่ได้ช่วยเงินก็ช่วยแรง
ชีวิตคนเรามันไม่แน่นอน ใช้ทุกวันให้มีความสุขและไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน แค่นี้ก็สุขใจแล้วค่ะ
ปล.อิสะภาพทางการเงินสำหรับคนอื่นอาจหมายถึงมีเงินเข้ามาโดยที่ไม่ต้องทำงานแล้ว แต่อิสระภาพทางการเงินสำหรับเราคือ ไม่ต้องตกเป็นทาสของมัน มีกินมีใช้ไม่ขัดสน และสนุกกับการใช้ชีวิต ถามว่าทำงานไหม ทำสิ ก็เราชอบดีกว่าอยู่ว่างๆ (เคยอยู่แล้ว แบบไม่ทำงาน แค่ 3-4 วันก็ไม่ไหวแล้วค่ะ คิดถึงการทำงาน)