คือจขกทมีเพื่อนสนิทเป็นมุสลิมและหน้านางออกจีนแบบคมๆคล้ายหยางมี่+กูลี่นาจาและจขกทไปเที่ยวงานฮาลาลกับนางและไปซื้อของแม่ค้าที่ขายหน้าออกแขกประทานและแม่ค้าร้านนี้ก็ทักนางว่า เบหน้าคุ้ยๆเคยเจอกันที่ไหนไหม

วันที่ 3 น้องชาย คนรู้จัก  ชีเล่าว่าได้เดินเข้าซ.ฉลองกรุง ๑ ออกจากคณะวิศวกรรมศาสตร์ ลาดกระบัง  ชีเม้าท์มอยกะเพื่อนในโทรศัพท์มือถืออย่างเมามันส์ เดินไปถือสายสมอลทอร์คไปนะคะ  ก็ท่าทางกร

รปภ. แองเจิ้ล : กรุณาแสดงบัตรด้วยค่ะ หัวหน้าฝ่าย HR : ไม่แสดงโว้ย จะทำไมฮ้า 😜 รปภ. แองเจิ้ล : ถ้าไม่แสดงบัตร ก็จะไม่ให้นำรถเข้าไปค่ะ หัวหน้าฝ่

ตอนที่ 1: เสียงครวญของน้ำใส ในหมู่บ้านเล็ก ๆ ริมฝั่งแม่น้ำโขง ท่ามกลางป่าไม้และทุ่งนาที่ทอดยาว มีหญิงสาวคนหนึ่งนามว่า แก้วคำ นางงามสะคราญวัย 20 ปี ผิวพรรณผ่องใสราวกับแสงจันทร์ยามค่ำ ตาคมดุจแมวน้ำ และ

ป่าหิมพานต์... รุจิเลขพาบุตรชายมาตามที่ได้รับการนัดหมาย ด้วยความตื่นเต้นดีใจ เมื่อคิดว่า มารดาคงเริ่มใจอ่อนและอภัยในความผิดของเธอในไม่ช้าดั่งที่พี่สาวเขียนบอกมาในสาสน์ คนธรรพ์หนุ่มมาส

ค่อยมาบอกมีสารพิษปนเปือนเสีย 23 ใน 24 ตัวอย่างแบบสุ่ม ทั้งจากตลาดสดข้างบ้าน ห้างสรรพสินค้า ตลาดค้าส่ง ฯ ลูกหลานไทยอันเป็นที่รัก หรือ ไม่รักของทุกท่านกินมันเป็นปีๆ จนสมองฝ่อกันหมดละมั้ง ค่อยตื่นมาตรวจ