ขออนุญาตระบายความในใจค่ะ เพราะอึดอัดมากไม่รู้จะไปพูดกับใคร

คือบ้านเรามีปัญหาครอบครัวมาตั้งแต่เราอยู่ม.3 จนตอนนี้ใกล้จะจบป.ตรีแล้วค่ะ แต่หลายๆอย่างมันก็วนลูปบ่อยๆ พ่อแม่ทะเลาะกัน แล้วก็ดีกัน พักหลังๆก็เป็นเราทะเลาะกับพ่อค่ะ ตอนนี้ยังไม่ค่อยปกติกันเลย มันจะมีภาพนึงที่มันติดตาเรามาตั้งแต่ตอนม.3ค่ะ มันก็ผ่านมานานแล้วแต่มันจะอยู่ในหัวตลอด จนวันนี้ก็ฝันค่ะ ตื่นมาก็ร้องไห้หนักมาก แต่เวลาปกติก็ไม่เป็นอะไรนะคะ คือครอบครัวเราเป็นครอบครัวที่คนนอกมองว่าเพอร์เฟค น่าอิจฉามาตลอด เมื่อก่อนเราก็คิดอย่างนั้นค่ะ จนเหตุการณ์นั้นมันเกิดขึ้น ตอนนั้นเป็นตอนเช้าค่ะ เราใส่ชุดนักเรียนกำลังนั่งกินข้าวอยู่ แต่อยู่ๆก็ได้ยินเสียงดังจากห้องรับแขกค่ะ เลยหันไปดู ก็เห็นพ่อแม่ทะเลาะกัน ตอนแรกก็ไม่คิดอะไรค่ะ เขาคบกันมานานก็คงมีเรื่องเข้าใจผิดกันบ้าง แต่อยู่ๆก็เกิดสิ่งที่หนูไม่คิดว่าจะเห็น พ่อบีบคอ และกำลังจะตบแม่ เราตกใจมากเลยกรี๊ดออกไปดังๆ พ่อเลยหยุดค่ะ พ่อนิ่งไปสักพักและโยนสายชาร์จมาใส่เราค่อนข้างแรงค่ะ แต่เราไม่เป็นไร ตอนนั้นเป็นห่วงแม่มาก เลยไปปลอบแม่ เราไม่ได้ถามอะไรแม่นะคะ เพราะเราก็กลัวความจริงเหมือนกันตอนนั้น แต่แม่เขาเล่าให้ฟังค่ะ เราก็รับฟังเพราะคิดว่าถ้าแบ่งเบาเรื่องที่แม่เครียดได้ก็คงดี ตอนแรกแม่บอกพ่อมีคนอื่นค่ะ ตอนแรกมันก็จี๊ดที่อกซ้ายนิดๆค่ะ แต่คิดว่าอยู่ในระดับที่พอทำใจได้ แล้วสักพักแม่ก็บอกว่า บ้านเราเป็นบ้านเล็ก บ้านเรามาทีหลัง พ่อหลอกแม่มาตลอด ที่พ่อบอกทำงาน งานหนัก ก็คือไปอีกบ้าน ตอนนั้นรู้สึกแย่มากเลยค่ะ แบบ..นี่เราเป็นลูกเมียน้อยหรอ แต่ตอนนั้นคิดว่ารู้ไว้ก็ดีค่ะ ถึงจะเสียใจ แต่อย่างน้อยก็ได้ตาสว่าง และจะได้หลุดพ้นจากคนแบบพ่อสักที แต่ทุกอย่างมันก็ไม่ง่ายอย่างที่คิดค่ะ พ่อมาง้อแม่สักพัก แม่ก็กลับไปใจอ่อนค่ะ เพราะแม่รักพ่อมาก แม่บอกว่า พ่อเป็นแฟนคนแรกของแม่ เป็นคนแรกของอะไรหลายๆอย่าง เลยรักมากค่ะ เราก็ไม่รู้จะห้ามยังไงเลยค่ะ เพราะเราไม่โอเคกับความสัมพันธ์ที่เป็นอยู่เลย เรารู้สึกว่าพ่อเห็นแก่ตัวมากๆ ตอนนั้นก็เกลีดพ่อไปเลยค่ะ และเรื่องพ่อกับแม่ก็วนลูปแบบนั้นมาเรื่อบๆจนถึงปัจจุบันค่ะ และก็มีอีกเหตุการณ์เกิดขึ้นค่ะ ตอนนั้นเราเพิ่งขึ้นมหาลัย ได้ไปอยู่หอ ได้ห่างบ้านครั้งแรก ช่วงนั้นรู้สึกชีวิตมีความสุขมากค่ะ ไม่ต้องไปเจอกับเหตุการณ์ที่ไม่อยากเจอ ช่วงนั้นเราเลยไม่ค่อยกลับบ้านเลยค่ะ แต่ก็จะได้สายจากพ่อและแม่บ้างว่าเลิกกัน เราก็ยุให้เลิกกันจริงๆทุกครั้งค่ะ แต่ก็กลับไปคบกันอยู่ดี จนช่วงนึงเรามีแฟนค่ะ แต่คบกันได้ไม่นานก็ต้องเลิกกันค่ะ เพราะทัศนคติไม่ตรงกัน เราต้องการความรัก เขาต้องการเวลาส่วนตัว สุดท้ายเลยไปกันไม่รอดค่ะ เราก็เข้าใจค่ะ มันผิดที่เราเองที่เอาแต่เรียกร้องจนเขาอึดอัด ก็เลยเคลียร์กันและก็ตัดสินใจจบกันด้วยดีค่ะ แต่หลังจากเลิกกันไม่นานก็เริ่มมีคนภาคเริ่มพูดกันว่า เรามีคนอื่น เราทิ้งเขา เห็นเรานั่งซ้อนท้ายรถผู้ชาย เห็นเราไปกินข้าวกับผู้ชาย เราก็งงว่าเกิดอะไรขึ้นค่ะ เราก็แอบสืบเงียบๆค่ะตอนนั้น ยอมรับตรงๆว่าสงสัยเพื่อนตัวเองค่ะ เพราะพักหลังๆมันเริ่มแปลกๆ ซึ่งสุดท้ายก็เป็นอย่างที่คิดค่ะ เพื่อนสนิทเราเอาเราไปปล่อยข่าวเสียๆหายๆ ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าทำไปทำไม สุดท้ายกลุ่มเราก็เลยถูกแบ่งเป็น2กลุ่มค่ะ โดยเพื่อนอีกคนนึงที่เขาเลือกมาอยู่กับเราเขาก็ทนพฤติกรรมเพื่อนคนนั้นไม่ไหว เพื่อนโดนแขวะ โดนด่า เหมือนเป็นที่รองรับอารมณ์ของคนนั้น มันทนไม่ไหวเลยมาอยู่กับเราค่ะ ส่วนเพื่อนอีกคนนึงที่ไปอยู่กับเพื่อนคนนั้น ตอนแรกเขาจะมาอยู่กับเราค่ะ แต่เพื่อนบอกสงสารเพื่อนคนนั้นกลัวไม่มีใคร เลยแยกไปอยู่กับเพื่อนคนที่ปล่อยข่าว แต่หลังจากกลุ่มถูกแยกไปไม่นาน อยู่ๆก็มีเรื่องใหม่ถูกปล่อยมาค่ะ กลุ่มเราทิ้งเพื่อนที่เรียนไม่เก่งเพื่อเอาตัวรอด นี่งงมากค่ะ เพื่อนทำตัวเองทั้งนั้นเลย สุดท้ายเพื่อนคนนั้นก็เอาความลับเราไปขายเพื่อเข้ากลุ่มอื่นค่ะ แล้วเพื่อนคนที่แยกไปอยู่กับคนที่ปล่อยข่าวตอนแรกก็กลับมาอยู่กับเราค่ะ บอกรู้สึกแย่ทุกครั้งที่อยู่กับมัน พยายามแล้วแต่เข้ากันไม่ได้จริงๆ เราก็โอเคค่ะ เพราะเพื่อนคนนั้นเขาก็ไม่ได้ผิดอะไร สรุปหลังจากเพื่อนแยกตัวออกมาจากมัน เพื่อนก็มีข่าวลือแปลกๆค่ะ ว่าเสียคน ไปผับทุกวัน ติดเที่ยวเล่น ไม่เอาการเอางาน ปัจจุบันงงมากค่ะว่าเพื่อนทำไปเพื่ออะไร แล้วคนในภาคดูไม่ออกกันจริงๆหรอว่ามันแปลกๆ ว่าทำไมเพื่อนถึงแยกมาทั้งกลุ่ม แล้วทำไมถึงมีข่าวลือแปลกๆทุกครั้งที่แยกจากมัน แต่เราก็พยายามไม่ได้คิดอะไรมากค่ะ แคร์คนที่เขาอยู่ข้างๆเราดีกว่า ช่วงนั้นก็ค่อนข้างเฟลค่ะ เลยกลับมาที่บ้าน ช่วงนั้นแม่เปิดร้านกาแฟค่ะ เราก็เลยไปอยู่ร้านกับแม่เลยเพราะมันมีห้องนอน แต่การกลับมาครั้งนี้ เรารู้สึกแปลกมากค่ะ หลายๆอย่างไม่เหมือนเดิม แม่ติดโทรศัพท์ แม่ติดเพื่อน จนสุดท้ายก็มารู้ความจริงค่ะ ว่าแม่ติดพนันออนไลน์ และแม่ก็ทำสิ่งที่เราเกลียดที่สุด คือแม่มีคนอื่นโดยที่ยังไม่เลิกกับพ่อค่ะ และคนนั้นก็มีครอบครัวอยู่แล้วด้วย ตอนนั้นสมองเราเบลอไปหมดเลยค่ะ ต้องมาอยู่กับวงจรอะไรก็ไม่รู้ แต่สุดท้ายพ่อจับได้ค่ะ แม่เลยเลิกทุกอย่างเลยแล้วก็เซ้งร้านกาแฟกลับไปอยู่บ้าน พ่อสั่งห้ามไม่ให้แม่ทำงานอะไรเลยค่ะตอนนั้น แล้วตอนนั้นพ่อใกล้เกษียณเลยไปดูดวงค่ะ หมอดูบอกทำการเกษตรจะรุ่งเรือง พ่อก็เอาเงินเรากับแม่ไปทำหมดเลยค่ะ ตอนนี้เรากับแม่ลำบากมากๆ เพราะเราก็หวังกำไรจากมันเหมือนกัน เพราะเราก็ลงทั้งเงินลงทั้งแรง แต่ล่าสุดพ่อบอกว่าเงินทั้งหมดเป็นของเขา ถ้าได้กำไรเขาจะเอาเข้าบัญชีเป็นชื่อเขา เป็นของเขาทั้งหมด แล้วเขาจะจ่ายให้เราแค่ค่าเทอมที่เราจ่ายไปเอง แล้วจบกัน ถือว่าเขาส่งเสียจนจบ แต่ทุกคนคะ ตอนเด็กๆเขาส่งเสียเราก็จริง แต่เราก็เริ่มทำงานตั้งแต่ม.3 เราอดหลับอดนอนเพราะต้องเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย พอได้เงินมาเราก็แบ่งให้พ่อกับแม่ตลอด เงินส่วนหนึ่งก็เป็นเงินที่เราหามาเองเหมือนกัน เราไม่ได้เอาของเขามาหมด ทำไมเขาถึงใจร้ายจังคะ แล้วอีกอย่างย่าเราก็ Toxic มากค่ะตอนเด็กๆย่าก็เอาแต่พูดว่าเดี๋ยวมันจะมีxัว เดี๋ยวมันจะเรียนไม่จบ ท้องไม่มีพ่อ เราไม่เข้าใจเลยค่ะว่าเขาต้องการอะไร แต่ปัจจุบันเราเป็นคนเดียวในฝั่งทางพ่อที่มีโอกาสหลายๆอย่างที่ดีกว่าคนอื่น สิ่งที่ย่าว่ามาไปตกอยู่ที่หลานรักของย่าหมดเลย แต่ย่าก็ยังไม่หยุดค่ะ ย่าบอกเราจะไม่ส่งเสียพ่อแม่ พอมีxัวก็จะหนีตามเขาไป คือทำไมหรอคะ หลานรักย่าพังเราก็ต้องพังไปด้วยหรอ จริงๆมีอีกหลายอย่างเลยค่ะ แต่ไม่รู้จะอธิบายออกมายังไง คือเราไม่โอเคกับหลายๆอย่างตอนนี้ เราตั้งใจเรียนอยากให้ทุกคนภูมิใจ แต่ก็ไม่มีใครดีใจกับเราเลยค่ะ นอกจากแม่ที่คอยให้กำลังใจ กับแมวเราที่มานอนซุกเราเวลาเหนื่อนๆ แต่เท่านี้ก็โอแล้วแหละค่ะ มันโอกว่าเมื่อก่อนขึ้นมาหน่อย(หรือชินแล้วก็ไม่รู้) ตอนนี้เรากำลังทำวิจัยและเตรียมฝึกงานค่ะ เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะคะทุกคน เราจะพยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุด เพื่อแม่กับแมวเรา ถึงเศรษฐกิจช่วงนี้จะแย่แค่ไหนก็ตาม แต่เราตั้งเป้าไว้ ว่าจะต้องหาเงินให้ได้มากกว่าพ่อ และจะทำให้แม่ออกมาจากชีวิตพ่อให้ได้ค่ะ😂
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่