คือเราเป็นลูกคนเดียวไม่มีพี่น้อง 
มีแต่ญาติๆแต่ก็ไม่ได้สนิทกันมาก เพราะต่างอยู่กัน คนละที่ทั้งนั้น .
  พ่อแม่ก็แยกทางกันตั้งแต่เราเด็กๆ
ชีวิตรู้สึกมาตลอด คือ อยากมีพี่หรือน้องสักคน
เราได้มีที่ปรึกษาบ้าง นับวันยิ่งโตขึ้นเรื่อยๆ เข้าสู่ภาวะการเป็นผู้ใหญ่ ยิ่งคิดกังวลอนาคตมากๆ จะดูแลพ่อแม่ยังไงดี  เราตัวคนเดียวจะหาเงินจากไหนมาดูแลพ่อแม่ตอนแก่ชราได้  
  เรากังวลมาตลอดถ้าเรามีพี่หรือน้อง เราคงไม่เครียดแบบนี้   เหนื่อยมากๆ ทำงานไป เรียนไป 
ผลการเรียนก็ไม่ได้ดีเท่าไหร่  แต่เราก็ต้องเลือกงานเพื่อเราจะได้มีเงินส่งให้พ่อแม่ไว้ใช้  
  ท้อแท้มากไม่รู้จะเอาไงดีกับชีวิตพยายามทำปัจจุบันให้ดีแล้ว แต่ก็ไม่ดีเท่าที่ควร ..