สวัสดีค่ะ เราอาย20ค่ะ แต่ก่อนตอนเรียนมัธยมบ้านเราเป็นหอพักคนงานเพราะแม่พ่อเราทำงานที่นั่แล้วเราก็อยู่กับพ่อกับแม่มาอย่างนั้นจนเข้ามหาลัยเลยได้ย้ายออก ซึ่งน้ำที่หอสกปรกพอสมควร แล้วหน้าเราก็สิวขึ้นและมีรอยสิวเพราะเราแกะคิดว่าอยากให้หายไวไว ต้องโทษตัวเองเลยแล้วมัธยมมันจะมีอยู่แล้วพวกชอบบูลลี่ เขาบูลลี่จนเราไม่กล้าไปโรงเรียนเราอายเราแค่คิดว่าคนคนหนึ่งมันต้องโดนอะไรขนาดนี้หรอ เพื่อนในห้องบางคนที่ได้พูดเชิงบูลลี่แต่สายตาขยะแขยงเรามาก จริงๆแล้วพวกเขาหน้าใสกันมากเลยจะทำเเบบนี้กับใครก็ได้หรอเราก็ได้แต่หยุดเรียนไม่ได้บอกใครเก็บไว้อย่างงั้นแต่สุดท้ายก็ได้ไปจนจบเข้ามหาลัย แต่พอได้ย้ายมาอยู่หอแถวมหาลัย หน้าเราเริ่มดีขึ้น แต่มันก็ขึ้นมาอีกเราเลยตัดสินใจเปลี่ยนมหาลัยไปเรียนแบบอยู่ที่บ้านเพราะเรากลัวการเจอหน้าคนไปแล้วแล้วยิ่งนึกถึงตอนที่เคยโดนบูลลี่เลยตัดสินใจจริงๆ กว่าจะผ่านมาได้ยากจริงๆจะเข้าคลีนิกก็ต้องใช้จ่ายค่าที่มหาลัยก่อน วันทั้งวันเดือนทั้งเดือนเราพูดกับคนรอบข้างน้อย ไม่กล้าสบตาไม่กล้าออกไปไหนเท่าไหร่ เวลาออกไปธุระเราต้องพกหมวกหนึ่งใบปิดบังหน้าเราแล้วมีช่วงนึงเราตัดสินใจไปคลีนิกเหมือนจะดีขึ้นนะ1-2วันแต่ครีมเขาทำเราแสบหน้ามาก แล้วหน้าเราเหมือนเป็นรอยไหม้นิดนึงแสบๆ เราเลยจิตตกกว่าเดิม เก็บตัวกว่าเดิม เสียเงินไป3*** เราบอกเรียนมหาลัยอยู่ขอจ่ายเป็นรายครั้งนะคะ เขาก็บอก3***ไหวไหมเราเลย บอกไหว เพราะเราคิดว่าไปครั้งแรกจะเสียเยอะหน่อยไรแบบนี้ครั้งต่อไปอาจจะราคาโปโมชั่นที่คลีนิกโฆษณาก็ได้เเต่เราโง่เองที่ไม่รุ้ว่าเขาเปิดครอสให้ ทั้งๆที่เราบอกว่าขอจ่ายรายครั้ง สุดท้ายนี้เราอาจจะพิมวกไปวนมา แต่ก็ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน เราขอกำลังใจสักเล็กน้อยให้เรามีกำลังใจสุ้ต่อได้ไหมคะ มันอาจจะเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับคนอื่น แต่ปัญหาหลายๆอย่างมันเกิดขึ้นกับเราเราไม่ได้เล่า มันใหญ่กับเราพอสมควร หรือใครมีคลีนิกไหนราคาน่ารักๆ รักษาดี หรือมีวิธีไหนแนะนำเรามาได้เลยนะคะขอบคุณค่ะ