ขออนุญาตท้าวความก่อนว่า ผมกับแฟนคบกันมาจะ 2 ปี เรา 2 คนรักกันมาก ผมไม่เคยนอกใจเค้าแม้แต่ครั้งเดียว ซึ่งเราทั้งคู่ต่างคนมีมุมมองความคิดค่อนข้างต่างกัน ทำให้ทะเลาะบ่อย ไม่ค่อยเข้าใจกัน ฝ่ายหญิงจะเป็นคนที่โมโหง่ายคุมอารมณ์ตัวเองไม่เป็น(+ค่อนข้างจะต่อมน้ำตาแตกง่าย) ขี้ลืม โกรธนาน และมีทิฐิสูงด้วยความที่เป็นลูกคนเดียว จะค่อนข้างเอาแต่ใจหน่อย ที่สำคัญผมไม่ค่อยชอบเค้าเท่าไหร่คือ เค้าเป็นคนที่พูดจาไม่ได้สนใจความรู้สึกคนอื่น + ไม่เคยฟังเหตุผลผมเลย จนทำให้ผมทนไม่ไหวกับการกระทำของเค้า เลยทำให้ความสัมพันธ์ช่วงหลังนั้นพังแบบเละไปเลยครับ เพียงเพราะตัวผมเองครับที่รู้สึกเบื่อที่ต้องมาทะเลาะอะไรเดิมๆ ปัญหาเดิมๆ (ค่อนข้างจะงี่เง่า) และได้ทำผิดพลาดอย่างใหญ่หลวงคือ การนอกใจไปคุยกับคนอื่น ซึ่งแน่นอนว่าอีกฝ่ายย่อมเสียใจ(มากๆ) หลังจากได้ตัดสินใจเลิกกับเค้าไปซักระยะ และคุยกับคนอื่นได้ไม่นาน ผมรู้สึกว่าสิ่งที่ผมทำนั้นมันแย่มาก ทำให้คนที่ผมรักมากๆ ต้องเสียใจร้องไห้ ผมเลยได้ตัดสินใจกลับไปขอโอกาสกับฝ่ายหญิงครับ กลับไปขอโทษในสิ่งที่ทำผิดพลาด ยอมรับและพร้อมที่จะแก้ไขในสิ่งที่ตัวเองได้ทำลงไป ความสัมพันธ์ช่วงหลังมันสอนให้ผมรู้ว่า ผู้หญิงคนนี้รักผมมากจริงๆ ผมเสียใจมากกับสิ่งที่ผมทำไป ผมเลยพยายามแก้ไขในสิ่งที่ตัวเองได้ทำไป รวมทั้งความเชื่อใจของฝ่ายหญิงที่มันได้พังลงไม่เป็นท่า ผมเลยค่อยๆดูแลเค้า เอาใจใส่เค้ามากขึ้น อารมณ์เหมือนทดแทนในช่วงเวลาที่หายไป

           ช่วงที่ผมตัดสินใจขอกลับไป ซึ่งเค้าก็ตอบตกลง พร้อมให้โอกาสผม แรกๆมันดีมากครับ ผมทำดีกับเค้ามาก ซึ่งเค้าก็บอกผมนะว่าเค้ามีความสุขมาก  จนผ่านมาได้สักเดือนนึงได้ ผมกับเค้าเริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้น ซึ่งไม่ใช่เรื่องนานไม่นาน หรือใกล้ไกลเลยครับ คือเรื่องที่ผมได้ไปคุยกับคนอื่น ใช่ครับ เค้าหยิบมาพูดพร้อมกับแซะผม แขวะผมทั้งๆที่เค้าบอกว่าเค้าไม่ได้ทำแบบนั้น แต่ผมฟังแล้วรู้สึกแบบนั้นจริงๆ เรา 2 คนทะเลาะกันมาซักพักแล้วครับ ทุกครั้งที่ทะเลาะผมจะนั่งอยู่เงียบๆฟังเค้าด่าผม ว่าผมว่าทำทำไม ผมตอบเค้าไม่ได้ครับว่าทำไปทำไม จะว่าเหมือนที่ทำไปเพราะอารมณ์ชั่ววูบ ณ ตอนนั้นก็ได้ครับ ทำไปแบบไม่รู้ผิดถูก พอผมได้ฟังเค้าด่าผมเสร็จ เค้าก็ไม่คุยกับผมเลยต่างคนต่างแยกย้ายกัน ซึ่งทุกครั้งที่ทะเลาะกัน ผมจะจำทุกคำที่เค้าพูดมาปรับ มาแก้ไขตัวเองตลอด ล่าสุดมันหนักขึ้นๆเรื่อยๆจนขั้นฝ่ายหญิงเกือบหลุดปากพูดว่า '' ......(ทะเลาะกันอยู่).....ถ้าไม่งั้นก็..(เลิกกันไปเลย) ''  แล้วเค้าก็เงียบ แล้วก็ไม่คุยอะไรอีกเลย จนทำให้ผมเครียด+เหนื่อย ไม่รู้จะทำยังไงกับความสัมพันธ์ตอนนี้ และได้มาพิมกระทู้ขึ้นมาครับว่า ผมควรทำยังไงดี จบความสัมพันธ์ตรงนี้เลย หรือค่อยๆดูแลหัวใจเค้าไปเรื่อยๆ(ซึ่งตอนนี้ทำอยู่) เลยอยากรู้ว่าถ้าคนอื่นจะทำยังไง ขอบคุณครับ

ปล1.ระยะเวลาในการนอกใจคือ ผมได้มีคุยกับคนอื่นตอนที่ยังเป็นแฟนกันอยู่ ซึ่งความสัมพันธ์ผมกับ B (นามสมมติ)  เป็นได้แค่คนๆนึงที่ได้มารู้จักกัน ณ ช่วงนั้นผมกับแฟนได้เกิดการทะเลาะกันขั้นหนักที่สุดตลอดเวลาที่คบกันมา ทำให้ผมทนไม่ไหว ตัดสินใจออกมาครับ เลยทำให้ความสัมพันธ์ผมกับ B ค่อยๆเขยิบมาทีละก้าว แต่ผมคิดกับเค้าแค่คนๆนึงครับ ก็คุยไปเรื่อยๆได้ ไม่มีสถานะอะไร ซึ่งอีกฝ่ายก็พูดแบบนั้นเหมือนกันครับ จนนานๆไปผมเริ่มคิดได้ว่าสิ่งที่ทำอยู่นั้นมันแย่มาก และอยากขอโทษ เลยกลับไปหาเค้าครับ