สวัสดีค่ะ พึ่งหัดตั้งกระทู้ถ้าผิดพลาดตรงไหนขอโทษด้วยค่ะ  คือเรากับแฟนอยู่ด้วยกันมาจะเข้าปีที่3แล้วค่ะเราสองคนมีลูกด้วยกัน1คน กำลังน่ารักเลยค่ะในวัย8เดือน คือแฟนเราติดยาค่ะ เราให้โอกาสเขาหลายครั้งในการเลิก เขาสัญญากับเราว่าจะเลิก แต่คนอยู่ด้วยกันทุกวัน เปลี่ยนไปนิดเดียวทำไมจะดูไม่ออก เราเลยบอกเขาเราอยู่ด้วยกันทุกวัน วันไหนเธอเล่นกับเธอไม่เล่นทำไมเราจะดูไม่ออก เขาก็เถียงเรา แล้วเมื่อ4เดือนที่แล้ว เขาโดนจับ เราดีใจปนเสียใจ เขาโทรมาร้องไห้ให้เราไปเยี่ยมเขาไปหาเขาที่ศาลด้วย เราบอกเราไม่ไปเราเลยบอกเขาไปเราเตือนเราบอกเพราะเราหวังดี แม่เขาเดินมาได้ยินก็บอกว่าเราซ้ำเติมลูกเขา เรานอนมองหน้าลูกแล้วคิดว่าเราทำแบบนี้
ถูกมั้ย วันต่อมาศาลปล่อยตัวเพราะเป็นผู้เสพ เขาก็มาสัญญาว่าจะเลิกเพราะกลัวไม่ได้เจอหน้าลูก เราก็ให้อภัย แล้วมาเมื่อ2-3อาทิตย์ก่อน เราเจอยาในกระเป๋าเขาเราเอาทิ้งชักโครกเขาตื่นมาโวยวายใส่เรา แล้วด่าเราว่าความหวังดีของมันทำชีวิตกู พอตกเย็นเขาโดนจับแล้วเขาโทรมาหาเรา เราไม่รับเขาเลยโทรหาแม่เขาว่าเขาโดนจับ แม่เขาก็มาร้องห่มร้องไห้ให้เราไปเยี่ยมเขาข้าวไปให้กิน เราบอกไม่ไป เขาก็ว่าเราใจดำ เขาเลยบอกให้แม่ไหว้ก็ได้ไปให้หน่อยเราก็อุ้มลูกเอาข้าวไปให้เขาก็ร้องไห้ขอโทษว่าจะไม่ทำอีกแล้วเข็ดแล้ว ตำรวจก็ถามเราเตรียมเงินมาประกันตัวมั้ยเราก็บอกเตรียมมา วันนั้นทั้งวันแดดก็ร้อนเราอุ้มลูกไปทั้งโรงพักทั้งศาลทั้งวันเพื่อเขา ตำรวจที่จับเขาก็บอกให้ช่วยเตือนสติเขาหน่อย เราบอกเราพูดจนไม่รู้จะพูดยังไงอีก สุดท้ายประกันตัวมาเขาก็วนกลับมาเล่นอีก เราเสียใจมากเลยที่เขารู้ว่าสิ่งนี้เราไม่ชอบแต่เขาก็ยังทำ แล้วมันก็เป็นที่ตัวเราอีก ยังทำใจเลิกไม่ได้ ถึงให้โอกาสคนแบบนี้ซ้ำๆ เราผิดเหรอที่เราอยากมีครอบครัวที่อยู่พร้อมหน้ากันพ่อแม่ลูก ความรักไม่สามารถเปลี่ยนให้เขาดีขึ้นได้ใช่มั้ยคะ