สวัสดีค่ะ วันนี้จะเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับเพื่อนนะคะ เริ่มเรื่องคือพวกหนูเป็นเพื่อนกันมาตั้งแค่สมัยมัธยมแต่ไม่ค่อยสนิท พึ่งจะมาสนิทตอนที่เรียนมหาลัยเเละเราเรียนคณะเดียวและอีกอย่างคือเราอยู่หอพักด้วยกัน ตอนเเรกก็ไม่รู้ว่านิสัยเป็นอย่างใรแต่เพราะว่าตอนที่อยู่มัธยมเขาเป็นคนนิสัยดีคนนึงเราเลยเลือกที่จะอยู่กับเขา แต่พอเริ่มสนิทเขายิ่งเป็นคนขี้น้อยใจเกือบทุกเรื่อง พูดอะไรถ้าพูดไม่ดีก็อาจจะน้อยใจ จนบางทีเราก็เหนื่อยเพราะว่าเป็นเพื่อนร่วมห้อง(แต่ต้องบอกก่อนนะคะว่าเราอยู่กัน3คนแต่เพื่อนอีกคนไม่ค่อยอยู่หอ)ถ้าหากเกิดโกรธกันขึ้นมาในห้องนั้นจะอึดอัดทันที จนมีครั้งนึงที่เราเอาเรื่องขี้น้อยใจไปพูดหรือนินทากับเพื่อนอีกคนซึ่งเป็นเพื่อนในกลุ่ม จนมีอยู่วันหนึ่งเขาเเอบไปเปิดแชตแล้วจับได้ จึงเกิดเรื่องแต่สุดท้ายก้ปรับความเข้าใจกันได้ จนเวลาผ่านไปเราก็ทะเลาะกันอีกแต่คราวนี้เราไม่ได้พูดอะไรรุนแรงเหมือนครั้งแรก แต่บางทีเราอาจจะพูดไม่คิด จนไม่นึกถึงจิดใจเพื่อน ก็เหมือนเราพูดลับหลังนั้นเเหละ จนเพื่อนจับได้อีก เหมือนเขาบอกว่าเราพูดอะไรจนทำให้เพื่อนเขาเกลียด พูดไม่หมด พูดทำให้ตัวเองดูดี ทำให้เป็นผู้ถูกกระทำ แต่คราวนี้เราก็ผิดมาก ๆ เหมือนกันที่ไปพูดกับเพื่อนเบบนี้(เขาเคยบอกว่ามีอะไรให้พูดกันตรง แต่เราดันไม่กล้าเอง) เราอยากรู้ว่าจะจัดการปัญหานี้อย่างไร และคิดว่าตวามสัมพันธ์เรากับเพื่อนจะดีขึ้นอีกไม่ หรือว่าเราควรถอยออกมาเพราะเราผิดจริง ๆ
ชอบพูดลับหลังเพื่อน จนเพื่อนเกือบตัดขาด