คือว่าตอนนี้เราอายุ 14 ปี กำลังจะขึ้น ม.2 คือพ่อเราทิ้งแม่ไปตั้งแต่เราเด็กๆ แล้วทีนี้แม่ก็ย้ายมาอยู่ที่ ญี่ปุ่น และเราก็โตมากับยาย ยายตามใจเรามากๆตอนอยู่ไทยเรามีความมากๆ จนใกล้จบป.6เราย้ายมาเรียนที่ญี่ปุ่นกับแม่เพราะว่าที่ไทยอันตรายเกินไปมาแรกๆก็เหมือนจะดีนะคะ แต่พ่อเลี้ยงของเราคอยยุ่งเรื่องส่วนตัวตลอดเราไม่ค่อยชอบเท่าไหร่คอยสั่งให้ทำนู้นนี้ เราเลยเกลียดและทะเลาะกับพ่อเลี้ยงหลายครั้ง เราเคยบอกครอบครัวว่า อยากเป็นหมอ แต่พอเริ่มโตขึ้นความรู้สึกก็เปลี่ยน เราอยากมีคนรักและชื่นชอบเยอะๆ เรารักการเต้นและร้องมาตั้งแต่เด็ก เลยอยากเป็นkpop แต่พอบอกแม่ไปแม่ก็ไม่ยอมบอกว่าน้ำหน้าอย่างนี้ จะเป็นทำไมนักร้อง ภาษาญี่ปุ่นเนี่ยเรียนไป อย่าฝันสูงเลยเอาตัวเองให้รอดก่อน ตอนนั้นเราโคตรเจ็บ ทั้งๆที่เวลาที่ผ่านมา ทั้งค่าเรียนเต้น เรียนร้องเพลง เราเป็นคนจ่ายเอง แม่ไม่เคยมีส่วนจ่ายแม้แต่บาทเดียว แต่ทำไมต้องคอยควบคุมชีวิตของเราด้วยคะ เราพยายามอธิบายว่ามันเป็นได้อยู่แล้วแค่ตั้งใจ แม่เราก็มีแต่บอกว่า เป็นหมอเหมือนลูกป้า(ไม่ขอเอ่ยชื่อนะคะ)นั้นสิ ได้เงินตั้งเยอะแยะ เป็นนักร้องจะเลี้ยงตัวเองได้ไปถึงไหนกัน ตอนนี้เรากำลังคิดว่าจะทำยังไงหรือจะหยุดแค่นี้ดี สับสนไปหมดแล้วที่ผ่านมาทั้งหมดละจะทำไง มีใครพอให้คำปรึกษาได้มั้ยคะ?
พ่อแม่ไม่สนับสนุนความฝันทำไงดีคะ?