คล้าวๆ คือ
แม่เลิกกับพ่อตั้งแต่เด็ก มีพ่อเลี้ยงคนที่สองปัจจุบันเลิกกันแล้วตอนนี้มีพ่อเลี้ยงคนที่สาม คล้าวๆ
คือผมมีปัญหากับคนรอบครัวบ่อยมากคือผมเป็นพี่คนโตมีน้องชายสองคนน้องสาวหนึ่งคนแต่คนละพ่อ ช่วยประมาณป.4ผมโดนพ่อเลี้ยคนที่สองทำร้ายแต่ก็บอกแม่ไม่ได้เหมือนแม่จะเข้าข้างพ่อเลี้ยงมั้ง และอื่นๆที่ผมจำไม่ค่อยได้พอเลิกกับพ่อเลี้ยงคนที่สองซึ่งปัจจุบันคือมีพ่อเลี้ยงคนที่สามก็คล้ายๆกันต่างกันแค่นิดหน่อยเอาเป็นว่าผมไม่พูด คือผมไม่ถึงขั้นว่าเรียนเก่งอะไรหรอกครับ คือผมเรียนพอได้พวกวิทยาศาสตร์กับคณิตศาสตร์ แต่น้องผมมันเก่งภาษาไทย พ่อเลี้ยงเขาก็เอามาแข่งกันเขียนซึ่งผมเขียนไม่ได้ก็จะโดนทำโทษ ซึ่งผมไม่ชอบเลยแต่ก็ทำอะไรไม่ได้แม่ไม่ใช้เซฟโซน ผมเอาไปเล่ายายตอนโดนพ่อคนที่สองทำร้าย พอแม่รู้ก็ให้พ่อเลี้ยงคนที่สามมาคุยกับผมแต่ผมก็จำไม่ได้แล้วแหละว่าพูดอะไร เข้าเรื่อง ผมเล่าเรื่องอะไรพวกนี้ไม่รู้เหมือนกันน้ำตาก็จะชอบไหล ผมเป็นคนเก็บอาการได้น่าจะดีทีเดียวแบบยิ้มต่อหน้าคนอื่นแต่พออยู่คนเดียวดิ่งมากเคยนอนร้องให้ เคยเอาหัวชนกำแพง เคยกินยาแก้แพ้หลายไปเม็ด แต่ปัจจุบันผมบวชเรียนก็ดีขึ้นไม่ได้คิดถึงเรื่องพวกนั้นถ้าคิดมันจะดิ่งทันทีแต่ก็ดีขึ้นกว่าอยู่บ้าน นิสัยอีกอย่างคือชอบอยู่คนเดียวไม่ก็จะอยู่แต่กับเพื่อนไม่กี่คน พอผมมาบวชเรียนเวลามีงานหนืออะไรพวกนันที่ต้องเจอคนมากๆอาการมันจะสั่นเองแบบเหมือนอยากออกจากที่ตรงนั้นผมต้องฝืนมันเหมือนผมวิตกกังวนมากเกินไปมั้งอาจจะเป็นที่ผมไม่ค่อยชอบคนมากๆ บางทีก็ใจเต้นเร็วหรือหายใจไม่อิ่มวันนั้นผมมานอนกับเพื่อนเพราะอยู่ดีๆมันกังวนมั้งครับใจเต้นเร็วรู้สึกเหนื่อยตอนนั้นผมรู้สึกว่าไม่อยากหายใจหรือขี้เกียจมั้งตอนนั้นผมนอนไม่ได้จนต้องมาขอเพื่อนนอนถึงจะนอนหลับ ที่ผมเล่ามาผมสงสัยว่ามันเป็นอะไร อาจจะเล่าติดๆบ้างหรือวนไปบ้าง555 ขอต่ออีกอย่างแต่ก่อนผมทำอะไรเสร็จต้องเข้าไปเช็คอีกรอบให้แน่ใจว่าเรียบร้อยไหมทั้งๆที่รู้ว่าทำแล้วแต่ต้องไปดูเพื่อให้แน่ใจถึงขั้นทำอะไรก็ต้องเช็คตลอด แต่ตอนนนี้ก็ปล่อยบางเรื่องได้แล้วมั้ง จบ.
ผมไม่รู้ว่าผมเป็นอะไร
แม่เลิกกับพ่อตั้งแต่เด็ก มีพ่อเลี้ยงคนที่สองปัจจุบันเลิกกันแล้วตอนนี้มีพ่อเลี้ยงคนที่สาม คล้าวๆ
คือผมมีปัญหากับคนรอบครัวบ่อยมากคือผมเป็นพี่คนโตมีน้องชายสองคนน้องสาวหนึ่งคนแต่คนละพ่อ ช่วยประมาณป.4ผมโดนพ่อเลี้ยคนที่สองทำร้ายแต่ก็บอกแม่ไม่ได้เหมือนแม่จะเข้าข้างพ่อเลี้ยงมั้ง และอื่นๆที่ผมจำไม่ค่อยได้พอเลิกกับพ่อเลี้ยงคนที่สองซึ่งปัจจุบันคือมีพ่อเลี้ยงคนที่สามก็คล้ายๆกันต่างกันแค่นิดหน่อยเอาเป็นว่าผมไม่พูด คือผมไม่ถึงขั้นว่าเรียนเก่งอะไรหรอกครับ คือผมเรียนพอได้พวกวิทยาศาสตร์กับคณิตศาสตร์ แต่น้องผมมันเก่งภาษาไทย พ่อเลี้ยงเขาก็เอามาแข่งกันเขียนซึ่งผมเขียนไม่ได้ก็จะโดนทำโทษ ซึ่งผมไม่ชอบเลยแต่ก็ทำอะไรไม่ได้แม่ไม่ใช้เซฟโซน ผมเอาไปเล่ายายตอนโดนพ่อคนที่สองทำร้าย พอแม่รู้ก็ให้พ่อเลี้ยงคนที่สามมาคุยกับผมแต่ผมก็จำไม่ได้แล้วแหละว่าพูดอะไร เข้าเรื่อง ผมเล่าเรื่องอะไรพวกนี้ไม่รู้เหมือนกันน้ำตาก็จะชอบไหล ผมเป็นคนเก็บอาการได้น่าจะดีทีเดียวแบบยิ้มต่อหน้าคนอื่นแต่พออยู่คนเดียวดิ่งมากเคยนอนร้องให้ เคยเอาหัวชนกำแพง เคยกินยาแก้แพ้หลายไปเม็ด แต่ปัจจุบันผมบวชเรียนก็ดีขึ้นไม่ได้คิดถึงเรื่องพวกนั้นถ้าคิดมันจะดิ่งทันทีแต่ก็ดีขึ้นกว่าอยู่บ้าน นิสัยอีกอย่างคือชอบอยู่คนเดียวไม่ก็จะอยู่แต่กับเพื่อนไม่กี่คน พอผมมาบวชเรียนเวลามีงานหนืออะไรพวกนันที่ต้องเจอคนมากๆอาการมันจะสั่นเองแบบเหมือนอยากออกจากที่ตรงนั้นผมต้องฝืนมันเหมือนผมวิตกกังวนมากเกินไปมั้งอาจจะเป็นที่ผมไม่ค่อยชอบคนมากๆ บางทีก็ใจเต้นเร็วหรือหายใจไม่อิ่มวันนั้นผมมานอนกับเพื่อนเพราะอยู่ดีๆมันกังวนมั้งครับใจเต้นเร็วรู้สึกเหนื่อยตอนนั้นผมรู้สึกว่าไม่อยากหายใจหรือขี้เกียจมั้งตอนนั้นผมนอนไม่ได้จนต้องมาขอเพื่อนนอนถึงจะนอนหลับ ที่ผมเล่ามาผมสงสัยว่ามันเป็นอะไร อาจจะเล่าติดๆบ้างหรือวนไปบ้าง555 ขอต่ออีกอย่างแต่ก่อนผมทำอะไรเสร็จต้องเข้าไปเช็คอีกรอบให้แน่ใจว่าเรียบร้อยไหมทั้งๆที่รู้ว่าทำแล้วแต่ต้องไปดูเพื่อให้แน่ใจถึงขั้นทำอะไรก็ต้องเช็คตลอด แต่ตอนนนี้ก็ปล่อยบางเรื่องได้แล้วมั้ง จบ.