เป็นซึมเศร้าหยุดยาเองอยากกลับไปพบจิตแพทย์ เพราะอาการเริ่มแย่ มีอาการอื่นๆร่วมด้วย

สวัสดีค่ะ ปีนี้เราอายุ 16 ปี เราเคยรักษาซึมเศร้าประมาณเกือบสองปี(ไม่แน่ใจ) แล้วหยุดยาเองช่วงกลางปีที่แล้ว เพราะที่บ้านไม่มีเวลาว่าง ไม่มีเงินค่าเดินทาง (ค่ายาตอนนั้นใช้บัตรทองค่ะ) ตอนแรกๆเรารักษาที่รพ.ประจำจังหวัด แล้วหลังๆอาการเริ่มหนักหมอเลยส่งตัวเราไปรักษาที่รพ.พุทรชิน พิษณุโลกค่ะ (เพราะมีหมอเกี่ยวกับเด็กอะไรแลบนี้ค่ะที่รพ.จังหวัดเราไม่มี) หลังหยุดยาเองไม่ไปหาหมดประมาณเดือนสองเดือนอาการเริ่มแย่ค่ะ แต่เราไม่ได้บอกใครเราบอกคนอื่นว่าโอเคขึ้นแล้วคงำม่ต้องไปหรอก เพราะไม่อยากลำบากผปค.  อาการเราค่อยๆแย่ลงเรื่อยๆตั้งแต่ตอนนั้นค่ะ จนสองเดือนมานี้เรารู้สึกว่ามันแย่มาก เราไม่โอเคจนทำร้ายตัวเอง พยายามฆตต.หลายครั้ง แต่ไม่สำเร็จค่ะ เราหมดหนทางเลยลองทักไปปรึกษากับญาติที่สนิทบ้าง แต่เขาดูเหมือนจะไม่ค่อยเข้าใจเรามากเลยได้แต่ปลอบเรามา

ตอนนี้เราร้องไห้ทุกวันเลยค่ะโดยเฉพาะตอนกลางคืน เราอยู่คนเดียวเราดิ่งตลลอด ความคิดที่อยากทำร้ายตัวเองบ้างฆตตบ้างเข้ามาในหัวรวมถึงปัญหาทุกอย่างค่ะไม่ว่าจะเป็นเรื่องอดีต อนาคต หรือตอนนี้ เราคิดทุกเรื่องเลยค่ะ แทบทุกวันเราร้องไห้จนหลับไปเลยค่ะ

อยากได้คำแนะนำจากทุกคนค่ะ
-ถ้ากลับไปหาหมอหมอเขาจะด่าเราไหมคะ(กลัวเรื่องนี้มากๆๆ)
-ถ้าเราอายุ 16 เราไปเองโดยไม่มีผปค.ได้มั้ยคะ (เรื่องการเดินทางเราจะลองปรึกษารพ.จังหวัดเราก่อนค่ะว่าจะรักษาที่นี่ได้มั้ย ส่วนเรื่องเงินเราไม่มีปัญหาค่ะ)
-เรื่องที่เราไม่โอเคหรือที่เป็นแบบนี้ยังไม่ได้บอกผปคค่ะ  มีสิธีคุยมั้ยคะแต่เราไม่กล้าคุยเพราะพ่อกับแม่ไม่ชอบให้เราพูดเรื่องนี้ค่ะ แม่ไม่ชอบให้เราอ่อนแอส่วนพ่อเรากลัวท่านเครียดค่ะเพราะเรื่องงานก็หนักมากแล้ว ภาระครอบครัวก็เยอะด้วยค่ะ เลยอยากไปเองมากกว่าแต่จะลองไปคุยกับคุนหมอดูนะคะ😭

ช่วงนี้เรามีอาการคลื่นไส้ตลอดเลยค่ะเวลารู้สึกไม่โอเค น้ำตามักจะไหลเองตลอด เราเผลอทำร้ายตัวเอง เราควบคุมตัวเองไม่ได้เลยค่ะรู้แค่ว่าอยากปลดปล่อยความรู้สึกแย่ๆออกมาให้หมด เราร้องนานมากๆทำให้บางทีเราหายใจไม่ทันจนมือเท้าชา  ทุกอย่างในหัวเราปนกันไปหมดเลยทำให้ปวดหัวมากๆ ตอนนั้นเรารู้แค่ว่าต้องการความช่วยหลือ เป็นแบบนี้แทบทุกวันค่ะ จนวันนี้เราเป็นจนอ้วกออกมา แบบนี้จะเป็นอะไรรึป่าวคะเราค่อนข้างกลัวเลย เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ร้องไห้จนอ้วกTT  แล้วก็เดี๋ยวนี้เราอ่อนไหวง่ายมากๆ เจออะไรแย่ๆเราจะไม่มีแรงเลยค่ะ เราอยากนั่งอยู่กับตัวเองเฉยๆ มันทำให้เราเฟลไปทั้งวันเลยค่ะ บางทีโอเคขึ้นแล้วก็เก็บมาคิดทีหลังแล้วมาร้องไห้กับตัวเอง จนชอบคิดว่ารู้อย่างงี้น่าจะตายไปตั้งนานแล้ว


ขอบคุนที่อ่านจนจบนะคะ ถ้ามีบางคำที่พิมพ์ผิดไปเราขออภัยในนที่นี้ด้วยนะคะ ขอคำแนะนำด้วยค่ะ👉🏻👈🏻
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่