สวัสดี  ขอแสดงความคิดเห็นก่อนนะคะ  ว่าเราคือคนที่  ไม่ได้เห็นด้วยกับการคิดสั้น  และก็ไม่เห็นด้วยกับคนที่บอกว่า  สิ้นคิด เหมือนกันค่ะ  อย่างที่เห็นทั่วไป  คนส่วนใหญ่มองว่า  ทุกอย่างแก้ปัญหาได้ แค่ต้องหามันให้เจอ ทำไมถึงคิดฆ่าตัวตาย  ทำไมถึงทำแบบนั้น สิ้นคิดจริงๆ   ขอแชร์นิดนึงนะคะ  เราคือคนนึงที่ประสบปัญหานั้นอยู่  ความรู้สึกอยากตาย  มันเกิดจากการสะสมของปัญหาหลายๆอย่าง และบางที มันเข้ามาพร้อมกัน  และมันเป็นปัญหาระยะยาว  ที่แก้ไม่ได้  สำหรับเรา  คำว่าปล่อยวาง  เป็นอะไรที่ทำไม่ได้เลยค่ะ  ความรู้สึกแย่  ความรู้สึกแค้น  เสียใจ  โดดเดี่ยว  มันสะสมมาเรื่อยๆ  มันปล่อยวางไม่ได้ค่ะ  และทุกอย่างมันกลายมาเป็นความทรมาน  เรารู้สึกว่าบางทีการจากไป  เราจะไม่ต้องทรมานอีกแล้วค่ะ  นั้นคือสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรา  เพราะแก้แค้นไม่ได้  เพราะรู้สึกเหมือนกับว่า  โลกทั้งใบใจร้ายกับเราเหลือเกิน  เรารู้ค่ะว่ามีคนที่เจอเรื่องแย่ๆกว่าเรา  แต่เรามองว่ส หลายๆเรื่องที่เราเจอมันก็แย่มากๆ  ที่ผ่านมาเราพบเจอคนมากมาย  เราได้พูดคุย  สนิทกับคนมากมาย แต่ก็ไม่มีใครที่เจอเรื่องแย่ๆเท่าเราเลยค่ะ  เราว่า  ชีวิตจริงยิ่งกว่าของยิ่งกว่าละครเป็นพันเท่าเลย  และทุกครั้งที่เราเจอเรื่องแย่ๆ  ตอนนี้มันรู้สึกทรมานอย่างเดียวค่ะ  ไม่ได้เสียใจ  ผิดหวัง  เศร้า  แต่มันคือความรู้สึกแย่ๆทุกอย่างรวมกัน  นั้นแหละที่เราเรียกว่าทรมาน สักวันนึงเราคงจะต้องทนกับมันไม่ได้แน่ๆเลยค่ะ  หลังๆมานี้เราคิดจากไปบ่อยขึ้นค่ะ เราคิดจริงๆนะว่าจะไป  และมันคือการตัดสินใจของเราค่ะ  เพราะเราจะไม่ทรมานอีกแล้ว  เราจะไม่ทิ้งหนี้สิน  คือภาระใดๆไว้ให้คนที่ยังอยู่ตามแก้ไขแน่นอนค่ะ  ดังนั้นเราจึงไม่เข้าใจว่า  ทำไมแทบจะไม่มีใครเคารพการตัดสินใจในเรื่องแบบนี้เลยคะ ทั้งที่จริงๆแล้ว  มันก็เหมือนกับการตัดสินใจว่าจะใช้ชีวิตยังไง  โตไปเป็นผู้ใหญ่แบบไหน  เรามองว่ามันคือการตัดสินใจเรื่องใหญ่ๆเรื่องหนึ่งเท่านั้นเอง  เราอยากให้ช่วยเคารพหน่อยค่ะ  เพราะเขาคงเลือกทางที่ดีที่สุดสำหรับตัวเขาแล้ว  ขอโทษด้วยนะคะที่ไม่สร้างสรรค์เอาซะเลย  เราแค่อยากแชร์ในมุมมองของคนๆนึง