วุฒิ ม. 6 ได้ทำงานบริษัทเล็กๆที่โอเคมาก เนื้องานและเงินเดือนโอเค หยุด ส. อา. 

แต่มีเหตุให้ต้องออกจากงาน
เพราะเรื่องผู้ชาย เสียใจหนักมาก จนไปทำงานไม่ไหว
โดนเขาทิ้ง จับได้ว่าเขาไปมีคนอื่นตลอดเวลาที่คบกัน
เครียดมาก นึกถึงแต่สิ่งที่ผู้ชายคนนั้นทำตลอดเวลา
เครียดหางานใหม่ไม่ได้ ยังไม่เจอที่ไหนดีเท่าที่เก่า
หอพักที่อยู่ตอนนี้ก็จะหมดสัญญาสิ้นเดือนนี้แล้ว
กะว่าจะหาหอใหม่หลังจากได้งาน แต่ดูจะไม่ทันแล้ว
เงินก็ใกล้จะหมดแล้ว ทั้งเดือนไม่ได้ทำงานฉะนั้นสิ้นเดือนนี้ไม่มีเงินแล้ว
หางานทั้งวัน ทุกวัน ด้วยวุฒิแค่ ม.6 เจอแต่งานเงินเดือนไม่เกิน 12k
ท้อมาก
และที่แย่กว่าคือนึกถึงผู้ชายคนนั้น ทั้งคิดถึงทั้งโกรธแค้น ทั้งเกลียดตัวเองที่โง่
นอนร้องไห้ทุกวัน และทุกครั้งที่นึกถึง นั่งรถเมล์ ยืนซื้อข้าว อยู่ดีๆน้ำตาก็ไหล
เครียด อยากตาย แรกๆคือหาวิธีฆ่าตัวตายทุกวัน หายไปสักพัก ก็อยากฆ่าตัวตายอีก
พยายามกินเหล้าเพื่อจะมีความกล้าโดดฆ่าตัวตาย ดันสลบไปก่อน
บางทีนึกอยากไปโดดในห้าง วันก่อนเห็นข่าวชาวต่างชาติโดดแล้วตาย แต่เรากลัวไม่ตายจะพิการก็ยิ่งแย่กว่าเดิม
มีพ่อ แม่ พี่สาว แต่ครอบครัวเราไม่ได้อบอุ่น ทุกคนอยู่คนละที่ ไม่ค่อยได้ติดต่อกัน และให้ความช่วยเหลือไม่ได้
"ทำอะไรให้นึกถึงหน้าพ่อแม่" คำนี้ใช้กับเราไม่ได้จริงๆ 
พยายามอ่านอะไรที่คิดว่าจะช่วยได้ แต่มันก็ไม่ได้ดีขึ้นเลย
คิดว่าเป็นซึมเศร้านะ แต่ถ้าจะให้ไปหาหมอ คือไม่มีเงินจริงๆ
ตอนนี้เราไม่รู้เลยว่าต้องการอะไร
ตอนนี้มีความรู้สึกเศร้า เครียด ท้อ ไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อ ไม่ได้อยากทรมานตัวเองนะ
แค่แบบ อยากมีสวิตช์กดปิดตัวเองไป แค่นั้น

ปล. เราไม่มีเพื่อนแม้แต่คนเดียว
มีแค่แบบรู้จักกันเฉยๆ เราไม่สามารถเล่าเรื่องแบบนี้ให้ใครฟังได้จริงๆ
คงไม่มีใครอยากรับฟังความทุกข์ของเราหรอก มีแค่พันทิปที่เราสามารถระบายได้
ขอบคุณพื้นที่ตรงนี้

ชีวิตเราเจอแต่เรื่องแย่ๆมามากแล้ว แต่เราก็ยังอ่อนแอเหมือนเดิม
ตอนนี้ไม่ไหวมากแล้วจริงๆ แย่มาก ทรมาน