สวัสดีคะ วันนี้วันที่ 2/2/66 อยากมาระบายความรู้สึก และปัญหาที่เกิดขึ้นในชีวิต ที่หนักหนาสาหัสมาก เพราะหนูไม่รู้จะพูดกับใคร
ตอนนี้ชีวิตตกต่ำ และย่ำแย่มากที่สุดในชีวิต จนคิดอยากฆ่าตัวตายมากๆคะ รู้สึกว่าโลกนี้ไม่น่าอยู่มากๆ 
"หนูเป็นโรคซึมเศร้า"เป็นมาเมื่อเดือน มิ.ย ปีที่แล้ว ณ ตอนนี้ อาการมันแย่มากถึงมากที่สุด วันๆคิดแต่เรื่องตาย
เริ่มเรื่องเลย คือหนูทำธุรกิจร้านเนื้อย่าง ขายดีมาก ชีวิตในปีนั้นคือดีที่สุด จนได้ไปกู้เงินกับธนาคารนึง ก็กู้มาขยายธุรกิจ ในหลักล้าน
พอกู้ได้ ก็ขยาย สาขาไป 3 สาขา ทำอะรัยก็มีแต่เงินเข้ามาเยอะมาก พอผ่านไปได้ปีกว่า โควิดมา ร้านเริ่มขายไม่ดี 
แล้วก็ไม่ดีขึ้นเรื่อยๆ จนต้องเซ้งไป2สาขา เหลือแค่ 1 สาขา ในตอนนั้น เริ่มมีทองขายทอง ขายทรัพย์สินไปใช้หนี้ มีรถ 2 คัน รถโดนยึด 
จากคนที่เคยมี กลายเป็นคนที่หมดตัว สุดท้ายต้องปิดสาขาหลัก ตอนนั้นชีวิตเริ่มหนักขึ้น แฟนนอกใจ เรามีลูก 2 คนคะ 
ตอนนั้นก็ตัดสินใจจะฆ่าตัวตาย ลูกชาย 2 คน คนเล็ก 4 ขวบ คนโต 6 ขวบ ร้องไห้ แล้วพูดว่า แม่อย่าทำๆ หนูดึงสติกลับมาได้ มันทรมานมากคะ
มันเหมือนคนที่ล้มละลาย สูญสิ้นทุกอย่าง เป็นหนี้หลายทาง ก่อขึ้นท่วมหัว จนหนูคิดว่า อยู่บนโลกนี้ไม่ได้จริงๆตอนนั้น มาลุกขึ้นได้ ตอนแม่ร้องไห้เพราะหนู
ตอนนั้น แม่พูดอยู่คำนึง"แม่ขอได้ไหม ขอให้ลูกมีชีวิตอยู่ต่อ" ตอนนี้พิมพ์อยู่ก็ร้องไห้คะ มันจำขึ้นใจ จนตัดสินใจลุกขึ้นเดินใหม่ ตัดสินใจไปหาหมอ หมอก็บอกเราเป็นโรคซึมเศร้า มาระยะนึงแล้วคะ ตอนนั้นก็ช้อคไปนิดนึง กลัวเราต้านทานมันไม่ไหว สุดท้ายก็เอาธรรมะช่วย ก็ผ่านมาได้ แต่ก็ไม่ได้ดี 
ณ ปัจจุบันตอนนี้ ไม่มีอะรัยดีขึ้นมาเลยคะ ทุกอย่างยังคงแย่ เพราะหนี้สินยังคงรุมเร้า การใช้ชีวิตในแต่ละวัน มันเศร้า มันท้อ มันไม่มีแรง รอยยิ้มไม่มีเลยคะ
คิดแต่ว่า เมื่อไหร่จะมีคนดึงออกจากตรงนี้ เมื่อไหร่ชีวิตจะดีขึ้น 
ในแต่ละวัน มันมีแต่ความโทษตัวเอง ว่าเป็นเพราะเราเดินทางผิด บางวันไม่มีเงินกินข้าว ลูก 2 คน อีก มันมีแต่ความละอายแก่ใจ ทุกความทุกข์ ทุกเหตุผล 
มันมีคำถามเข้ามาทุกๆวัน มันทรมานมากๆค่ะ มันทรมานจริงๆ นอนดูเพดาน แล้วก็ได้แต่ถามตัวเองซ้ำๆ ว่าพรุ่งนี้จะมีเงินซื้อข้าวให้ลูกกินไหม 
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ หนูแค่อยากมีทางออก อยากมีกำลังใจที่จะสู้ต่อ หรือมันจะไม่มีวันที่หนูจะดีขึ้นแล้วจริงๆ คะ หนูอยากรู่มือใครจะมาฉุดหนูขึ้นไป