เราอายุ18ไม่ได้เรียนแล้ว เรื่องมันเริ่มจากเราอยากทำงานค่ะเราก็เลยขอแม่ แม่ก็บอกจะหาให้แต่ก็บ่ายเบี่ยงมาตลอด แม่บอกไม่มี จนเกิดเรื่องพี่ชายทำเรื่องไว้ตอนที่พี่ชายทำเรื่องตรงกับวันที่ยายกำลังจะทำบ้านวางแผนทั้งหมดไว้แล้วกำลังซื้อไม้เสา พอพี่เกิดเรื่องเงินทุกบาทต้องเทไปที่พี่หมดไปเยอะ แต่บ้านก็ยังทำอยู่ บ้านเราฐานะกลาง เราเลยสงสารยายจะไปทำงานให้ได้แต่แม่ก็บ่ายเบี่ยงอีก จนเราทนไม่ไหวสงสารยายเพราะแม่เอาเงินจากยายไปหมด เราเลยขอให้แฟนหางานให้แฟนเลยบอกว่าจะหาให้และออกค่าห้องให้ เราเลยขอ อนุญาตแม่ แม่กลับคิดว่าเราอยากไปหาผู้ชาย เราเลยบอกว่างั้นก็หาที่อื่นให้หนูก็ได้ แต่ผ่านไปเดือนหนึ่งก็ยังไม่ได้งาน เราเลยบอกยังไงก็จะไปทำงาน ด้วยที่เราไม่เคยทำงานเราเลยเลือกมาอยู่กับแฟน และเราไม่เคยเข้า กทม. เลยคิดว่าอยู่กับแฟนก็ปลอดภัยดี  แต่แม่ก็ไม่ให้ไปอยู่ดี อ้างว่าจะให้เรียนต่อ อ้างแบบนี้ตั้งแต่ช่วงต้นปี64 จนตอนนี้ แม่ขัดขวางทุกทางเลยไม่ให้เราทำ แฟนเราก็คบมา2กว่าปีแล้วค่ะ ตอนไม่ได้ทำงานส่วนใหญ่เรามีค่าใช้จ่ายแฟนเป็นคนออกให้ จ่ายให้ เราก็สงสารแฟนด้วย
แม่พยายามขัดเราตลอดตั้งแต่เราเรียนก็ให้เราออก ตั้งแต่แม่กลับมา(แม่ทิ้งเราไปกลับมาตอนมีเรื่องถูกยึดรถโทรมาขอยืมเงิน ) ฐานะทางบ้านเราย่ำแย่มาก เราอยากไปทำงานหาเงินดีกว่าอยู่บ้านเฉยๆทำไงดีเราพูดคุยแล้วให้ยายพูดให้ก็แล้ว แมาก็ไม่ยอม แฟนหางานไว้ให้แล้วทำไงจะได้ทำงานดี เราเองก็อยากหาเงินสอบเทียบเรียนต่ออุดม แต่ทุกอย่างขัดเพราะแม่คนเดียว
อ้อ ขนาดแม่เป็นโควิดครอบครัวไม่มีรายได้อื่นเลยนอกจากเงินคนชรายาย ยังไม่ยอมให้ไป แต่ยายที่เลี้ยงเรามาแต่เด็กเข้าใจและรู้จักเราดีที่สุด เขาอนุญาตนะแต่แม่ขัดอยู่คนเดียว