ด้วยความที่ว่าเราไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลยไม่รู้จะทำยังไง เราก็เลยยังไม่ให้คำตอบ เราไม่เคยเห็นมันเป็นอย่างอื่นนอกจากเพื่อนมาก่อน ก็เลยลองเปิดใจ เพราะทางบ้านก็ยังไม่อยากให้มีแฟน แล้วพ่อก็หวงเรามาก (ซึ่งมันกลัวพ่อเรามาก) เราก็เลยให้โอกาสมันหนีโดยบอกว่า"ถ้าเราอายุ18แล้ว แกยังไม่เปลี่ยนใจไปชอบคนอื่นละก็ ก็ค่อยว่ากัน" คืออยากให้มันมีอนาคตมากกว่านี้ ซึ่งช่วงเวลาก่อนเราอายุครบ18 (ก็คืออีก3ปี รอได้ก็รอไป)ก็คือช่วงเปิดใจลองคุยแบบไม่ใช่เพื่อน แต่เป็นผช.คนนึง ซึ่งเวลาคุยก็ต้องเปิดบทสนทนาก่อน ถ้ามันแชทมาแล้วเราไม่โทรก่อนมันก็จะไม่โทรมา เวลาเจอกันก็จะไม่มองหน้าไม่พูดด้วย บอกเขิน ทีในแชทปากเก่งมาก พอช่วงหลังๆก็เงียบหายไปเลย ซึ่งมันดูไม่ได้ชอบเราจริงจังขนาดนั้น อาจเป็นแค่ช่วงหลง คงเพราะตอนเด็กๆ เราพยายามชวนมาเล่นด้วยบ่อยๆเพราะ เป็นเพื่อนของเพื่อน แล้วมันไม่ค่อยพูดหรือเล่นกับใคร ด้วยความที่เราเป็นคนดีมากกกกกกก ก็เลยชวนมันมาเล่นบ่อยๆจะได้เข้ากับทุกคนได้ จะได้ไม่เหงา เพราะเราถูกเลี้ยงมาเหมือนเด็กผช.มั้ง ก็เลยไม่ค่อยหวงเนื้อหวงตัวซักเท่าไหร่ จนทำให้นักใจจนถึงทุกวันนี้ เราไม่รู้ว่าจะทำไง ถ้าปฎิเสธ3ปีของมันก็เสียเปล่าโคตรเสียเวลา แต่ถาคบด้วยก็ดูไปกันได้ไม่นาน ไม่รู้ว่าจะทำไงดี//อาจจะไม่ค่อยเข้าใจกัน แต่ก็ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะ ไม่ต้องตอบจริงจังก็ได้ แค่มีคนตอบก็ดีใจแล้ว เดี๋ยวเวลานั้นมาถึงก็จะลองทำตามที่ใจคิดดู แค่หวังว่าจะไม่ทำพังก็พอ