เรื่องมีอยู่ว่า
  เราติดโควิด และแม่ก็โทรมาถามหาเงินประกัน  ขอแบ่งค่าเป็นแม่ 30% แต่คือจะเล่าให้ฟังก่อนว่า เราอยู่กับย่าตั้งแต่เด็ก พ่อแม่เลิกกัน แรกๆเราก็อยู่กับแม่นะ ตอนแรกเกิด (ยายเล่าให้ฟัง) แต่แม่ไม่เลี้ยงเรา แม่ไม่ค่อยอยู่บ้าน ยายบอกว่าแม่ไปหาแต่ผู้ชายเมื่อก่อน แม่ไม่ค่อยสนใจเราหรอก เราคิดเองนะ ก็นึกดูสิ ตอนอนุบาลเราจำได้ลางๆ ไม่ลางเท่าไรหรอก จำได้ขึ้นใจ เพราะเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นทุกวัน แม่มารับเรา 6โมงเย็น เราต้องอยู่กับภารโรง จนบางวันภารโรงสงสารนั่งรอให้แม่เรามารับ จนค่ำ เห้ออออออ.. ชีวิตมันเศร้า จากนั้นย่าทนดูไม่ได้ ย่ารู้เรื่องเข้าแล้วก็ขอพาเราย้ายไปอยู่กับย่าแบบถาวร ย่าเลี้ยงเราดูแลเราจนจบเรียน ป.ตรี ตอนนี้ย่ากับปู่ อายุ 73ปี เค้าไม่เคยเรียกร้องอะไรจากเรา แต่เราแอบโอนเงินให้ทุกๆเดือน เรารักย่ากับปู่มากๆ เรากอดหอม เรามีความสุขมากๆ
- ตัดภาพมาที่แม่ ผู้ที่ทวงบุญคุณตลอดเวลา ถ้าเมื่อไรแม่โทรมาเราขนลุกละนะ มักจากมีแต่เรื่องเงิน ขอเงิน ยืมเงิน(ไม่เคยคืน)เราก็ให้นะ ย่าสอนไม่ให้เกลียดแม่ ไม่ว่าแม่จะยังไง
-ครั้งนึงเราเคยถูกผู้ชายทำร้าย เราโทรหาแม่ แม่ตัดสายใส่เรา อารมณ์แบบคนจะนอนอะ
-อีกหลายๆเรื่องเกี่ยวกับแม่ที่ชอบทวงบุญคุณ ตอนเด็กเลี้ยงก็ไม่เลี้ยง พอโตเห็นเรามีธุรกิจของตัวเองซึ่งเราก็สร้างมาเอง กลับมาทวงบุญคุณค่าน้ำนมอยุ่นั้นแหละ ทั้งที่ตอนเด็ก ๆทุกๆคนเล่าว่าเราไม่เคยได้กินนมแม่ แม่อายุ41 บอกว่าตัวเองอด่แล้ว ลูกต้องเลี้ยงได้ละ เดียวนะ ย่ากับปู่ 73 ยังหาผักหาพริกปลูก ขายเลี้ยงตัวเองเลย
- ลืมบอกแม่มีลูกอีก2คน  เป็นน้องสาวเราทั้ง2คน แต่คนละพ่อกัน ปัจจุบัน แม่ก็ไม่ได้อยู่กับพ่อของน้อง น้อง2คนมีลูก เรียนไม่จบ ม.3 แม่ถึงได้มาอะไรกับเราไง ปกติ แกไม่มาอะไรกับเรานะ พอเราได้ดี เพราะคำสอนของปู่ย่า แม่ก็มาทวงบุญคุณ
  ✅ทุกวันนี้เราเครียดเราเป็นโรคซึมเศร้าเราเกลียดแม่แต่พยายามปล่อยวาง
📍ทุกๆคนว่าเราควรทำไงกับแม่คนนี้ดีคะ