พ่อแม่มีปัญหากันในฐานะลูกควรทำอย่างไร

ต้องบอกก่อนว่าเราอายุ14และพี่ชายเราอายุ18 แม่อายุ51 พ่อ46+ไม่แน่ใจว่าเท่าไหร่(พออ่านอย่างนี้ทุกคนอาจจะด่าเราว่าอายุพ่อทำไมจำไม่ได้แต่เดี๋ยวพ่ออ่านไปเราว่าทุกคนน่าจะรู้เอง) *พ่อแม่เราจดทะเบียนสมรสกันนะ*

เราก็ไม่ได้อายุน้อยๆกันแล้ว แต่เราแค่รู้สึกว่าปัญหานี้เราแค่ต้องการที่ระบาย ขอบคุณทุกคนที่กำลังจะอ่านนะ
คือเรื่องของเรื่อง ตอนนี้แม่เราไม่ได้ทำงานซึ่งไม่ได้ทำตั้งแต่เราเกิดแล้ว เหตุผลที่ไม่ได้ทำเพราะลาออกมาเลี้ยงลูก(พ่อเห็นด้วย) แต่ตอนนี้ที่เราอายุ14พ่ออยากให้แม่เราทำงาน พยายามหางานให้แม่เราทำ เช่น หาร้านให้เซ้งบ้างละ เช่าบ้างละ

จริงๆคือพ่อเรามีเมียน้อย(ขอใช้คำบ้านๆละกันเราสะดวกแบบนี้)เมียน้อยมีลูก2คนกับพ่อเรา คนแรกเป็นผช.อายุน้อยกว่าเราประมาณ2ปี อีกคนประมาณขวบกว่าๆ เราน้อยใจมากที่มีความแย่งความรักจากเราไป(หรือจริงๆเค้าไม่ได้รักเรา)

เมียน้อยพ่อเราทำงานขายของออนไลน์ได้ข่าวว่าได้เดือนนึงเป็นแสน แต่ก็ใช้เงินพ่อเราด้วยนะ เห็นซื้อไอโฟนพ่อเราก็จ่าย ล่าสุดซื้อรถใหม่ป้ายแดงไม่รู้ใครจ่ายแต่เราใช้รถมือ2 อายุรถ11+ปี ใกล้พังซ่อมทุกเดือน แม่เราจ่ายเองเอาเงินเดือนไปจ่าย เคยบอกพ่อแล้วพ่อบอกขับไ่ดีเอง อ่อละก็ตอนนี้เราไม่ได้อยู่กับพ่อ พ่ออยู่กับเมียน้อยอยู่มานานแล้ว ไม่รู้ว่าแม่สงสัยมั้ยแต่เราเคยคิดเมื่อนานมาแล้วและมันก็เป็นจริง เมียน้อยชอบขัดขวางเรากับครอบครัว

เราเคยสร้างกลุ่มไลน์ครอบครัว พ่อก็ออกจากกลุ่มเอง ซึ่งปกติพ่อไม่น่าจะทำแบบนั้น บล็อกไลน์แม่ บล็อกเบอร์แม่ ดียังไม่บล็อกเบอร์เรา พ่อเราชอบบอกไม่มีตังแต่มีปัญญากินอาหารหรูๆ ชีวิตนี้เรากินข้าวกับครอบครัวไม่ถึง10ครั้งกินร้านอาหารให้ถึง20ครั้ง

เมียน้อยพ่อมีวีรกรรมเยอะแยะมากมาย แม่เราเล่าว่าเมื่อก่อนแค่ทำงานด้วยกัน พ่อเราชอบเล่าให้แม่ฟังถึงคนนี้แต่แม่ไม่คิดไรเพราะคิดว่าพ่อเราเป็นคนดีมากพอ มันเคยท้องแล้วพยายามจะแท้งกินยาขับเลือดแต่ลูกไม่ตายออกมาพิการ(ตอนนี้เป็นไงไม่รู้ไม่เคยเห็นพูดถึง สงสัยจะไม่รัก) และอื่นๆมีหลายเรื่องอยู่

แต่เจตนาพ่อจากที่ฟังอะนะ ไม่ได้ตั้งใจจะเอามันมาเป็นเมียน้อยเลย แต่ทำอีทางไหนไม่รู้ อยู่ดีๆเป็นผัวเมียกันเฉย แต่ดูมีความสุขดีนะ ครอบครัวสุขสันต์ ต่างจากเวลาโทรมาหาเรา ป๊าเหนื่อย ป๊าปวดนู่นปวดนี่ ป๊าไม่มีตัง ตังมันหายาก ตั้งใจเรียนนะ เราตั้งใจเรียนตลอด เกรดตั้งแต่ม.1ไม่มีต่ำกว่า3.8 ลำดับที่อยู่ในTop10เสมอ เราทำหน้าที่ของเราดีแล้ว แต่เราชอบโดนแซะ คือเราชอบรำไทยนาฏศิลป์ไรงี้ พ่อชอบบอกว่าเต้นกินรำกิน จริงๆเราก็ไม่ได้จะทำเป็นอาชีพหรอกนะ แต่พ่อก็ไม่ชอบให้ทำพ่อบอกอ่านหนังสือดีกว่า แต่เมื่อก่อนเราไม่ใช่สายนั่น เราได้ไปต่างประเทศเพราะการรำเลยนะ รำพังพ่อเราไม่มีปัญญาพาเราไปต่างประเทศหรอก

เข้าเรื่อง (คุยในที่นี้ คือโทรศัพท์ เพราะเราไม่เจอพ่อมาหลายเดือนละ)
ล่าสุดพ่อเรากำลังหาอะไรให้แม่ทำ(เหนื่อยละ ต้องเลี้ยง7ชีวิตคนเดียว สมน้ำหน้า)แล้วก็ทะเลาะกัน คือมันไปไม่รอดก็อย่างที่รู้ๆนะว่าช่วงนี้ยังไงก็ไปไม่รอด แล้วทุกครั้งที่คุยกันก็ทะเลาะกันแม่ชอบทำหน้าเซ็ง(พ่อชอบด่าแม่ว่าโง่) เวลาเราโทรหาพ่อก็พาลมาเรื่องนี้ตลอด เราเบื่อมากรำคาญ อยากไปอยู่โรงเรียนประจำ แต่คงทำไม่ได้ค่าใช้จ่ายมันสูง ไปโรงเรียนทุนประจำก็คงโง่สอบไม่ติด เราไม่รู้จะทำยังไง เราอยากเรียนเก่งๆจะได้ทำอาชีพดีๆหาเงินเยอะๆแล้วเราจะหนีไปอยู่ไกลๆ เพราะเรามันอกตัญญู เราเคยคิดว่าเราเป็นคนดีมากแต่จริงๆเราแค่คนไร้ค่า ไม่มีเพื่อนไม่มีความรับผิดชอบ เราไม่ได้อยากมีทุกอย่าง แต่เราอยากมีบางอย่างทีคนอื่นมี บางคนไม่มีพ่อมีเงิน บางคนมีพ่อไม่มีเงิน = มีความสุข อาจจะทุกข์บ้าง เรา = ไม่มีเงิน ไม่มีพ่อ โง่ = ไม่มีความสุข
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่