สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นเราต้องบอกเลย ว่าเราเป็นแฟนเก็บของผู้ชายคนนึง ระยะเวลาเกือบ 1 ปี ในตอนแรกที่เราได้รู้จักกัน ผู้ชายบอกกับเราว่าเขานั้นไม่มีแฟน จนผ่านไปสักพัก แฟนเขารู้ว่ามีเราค่ะ และเราอยู่ในเหตุการณ์นั้นพอดี ทำให้เรารู้วันนั้นว่าเขามีแฟน และมีลูกแล้ว เขากับแฟนคบกันมาเกือบ20 ปีค่ะ ลุกของเค้าตอนนี้ อายุ ห่างกับเราไม่มาก จะบอกว่าเรายังเด็กก็ใช่ค่ะ แต่พอเรารู้ เราก็ไม่สามรถตัดขาดกันได้นะคะ เราเคยบอกเขาแล้ว ว่าให้เขาช่วยทิ้งเราไปที เพราะเราไม่สามารถทิ้งเขาไปได้จริงๆ แต่ว่า เรานั้น ก็ไม่ได้ยึดติดในตัวผู้ชายคนนั้นขนาดนั้น เราก็ไม่ได้มีผู้ชายคนนนั้นแค่คนเดียว มันคือความสัมพันธ์ที่ต่างฝ่ายต่างมี แต่เรา ไม่ได้มีเป็นตัวเป็นตน เหมือนเขา และเราแค่คุยกับคนอื่นแบบไม่เกินเลยและไม่คิดจะรักคนอื่น เหมือนที่เรารักผู้ชายคนนั้นค่ะ เราเป็นคนเห้นแก่ตัวเรารู้ แต่เราไม่ได้รักใครนอกจากผู้ชายคนนี้อีกเลย เราคิดว่าวันนึงเราไปคุยกับผู้ชายคนอื่นจะทำให้เราเลิกรักเค้าได้ เพราะเค้ามีแฟนอยู่แล้ว ไม่ได้มีอะไรดีขนาดนั้นที่เราจะต้องไปรัก ใช้เวลามาตลอดนะคะ ในการตัดความสัมพันธ์ เราไม่เคยไปยุ่งวุ่นวายกับครอบครัวเขา ทุกครั้งที่เราอยู่ด้วยกัน เราจะถ่ายรุปเก็บความทรงจำไว้ตลอด แต่ก็ไม่สามารารถเปิดเผยได้ เราเข้าใจความรู้สึกนี้ดีค่ะ เราเคยมีแฟนแล้วแฟนเรานอกใจ เราเข้าใจความรู้สึกของแฟนเขาเช่นกัน แต่ตอนนี้แฟนเขาไม่รู้ว่ามีเรา คิดว่าเราเลิกคุยกันไปนานแล้ว เราขอสาบานเลยค่ะ ว่าเราจะไม่มีทางไปยุ่งกับครอบครัวของเรา ไม่คิดอยากมีบท ไม่คิดอยากให้แฟนเขารู้ว่ามีเรา ไม่ใช่เพราะ อยากรักษาความสัมพันธ์นี้ให้อยู่ต่อไป หรือเพราะกลัวที่แฟนเค้ารู้แล้วเขาจะเลิกกับเราแล้วกลับไปหาแฟนเค้านะคะ แต่เรากำลังจะพยายามทำให้เรื่องนี้มันจบเหมือนไม่เคยเกิดขึ้นค่ะ เพราะมันเป็นช่วงเวลาแค่สั้นๆ ไม่อยากให้มีใครต้องเจ็บเพราะเรื่องนี้ไปมากกว่านี้แล้วค่ะ เรารู้ว่าต้องทำยังไงถึงจะจบ แต่เราไม่สามารถทำได้จริงๆค่ะ ด้วยวุฒิภาวะ หรือสมองเรามีไม่พอ หรือเราไม่มีสมอง เราเลยมาอยู่จุดนี้ จุดที่ เป็นเมียน้อย เราเชื่อว่าไม่มีใครอยากอยูจุดนี้หรอกค่ะ แต่จะทำยังไงมันเป็นไปแล้ว เราก็ไม่รู้ว่าเราจะถามหรือจะยังไง ขอถามคำถามโง่ๆเลยแล้วกันนะคะ เมียน้อย อย่างเราอยากมีตัวตน เผยให้ทุกคนรวมถึงแฟนเค้าให้รับรู้ แบบนั้นจริงๆทุกคนไหมคะ เพราะเราไม่เคยมีความคิดนั้นอยู่ในสมองเลยค่ะ ขอบคุณทุกคนที่อ่านค่ะ
โลกใบที่สอง