พึ่งย้ายเข้ามาอยู่บ้านสามีได้สองปีค่ะ  ตัองเกิ่นก่อนว่าก่อนที่จะเข้ามาอยู่ พ่อสามีได้พูดกับเราว่า ถ้าแม่อยากได้อะไรหรืออยากให้ทำอะไรก็ตามใจเค้าหน่อย  เราก็ไม่ได้เอะใจอะไร 

     ส่วนงานบ้านเราทำทุกอย่าง เท่าที่ลูกสะใภ้คนนึงพึงจะทำ งานสวนเราก็ช่วยทำ เท่าที่เราทำได้ เราก็คงคิดว่าคงไม่น่ามีปัญหาอะไร ที่จะเอามาว่าเราได้ 

     ส่วนแม่ผัวไม่ค่อยได้ทำอะไร นั่งๆนอนๆ ทำกับข้าวให้ทวดแค่นั้น  ต้องการอะไรก็สั่งๆ ให้พ่อสามีทำทุกอย่าง 

   (  เอาง่ายๆ ได้แต่ชี้นิ้วสั่งพ่อสามี  )

   ###อยู่มาวันนึง แม่สามีไม่คุยกับเราเป็นเดือน เราเลยรวบรวมความกล้า ถามไปตรงๆ ว่ามีอะไรรึป่าว ถ้ามีอะไรก็ให้คุยกันตรงๆ   เค้าตอบกลับมาว่าไม่ได้มีอะไร แค่อยากให้ช่วยทำงานบ้าน  แล้วเราก็เลยบอกกลับไปว่า หนูก็ทำทุกอย่างเลยนะ  จะให้หนูทำเพิ่มตรงส่วนไหนก็บอกหนูได้  แล้วที่ผ่านมาแม่ไม่เคยเห็นเลยเหรอจ้ะ ที่หนูทำ

   ###คำตอบที่แม่ให้กลับมาคือ  เราไม่เคยหุงข้าวหมา   และ ดูแลทวดเค้าเหนื่อย แต่ทวดนั่น  แม่เค้านะคะ เราจำเป็นต้องดูแลมั้ย ตลอดระยะเวลาที่มาอยู่ทวดเข้า  ร.พ. บ่อยมากเราเป็นคนไปเฝ้าตลอด แม่สามีไม่เคยไปเฝ้าเลย  
    ###แค่นั่งๆนอนๆเหนื่อยมากกกกกเลย เฮ้อออ  

   ###ทุกข์ใจมากเลยค่ะ ไม่คิดบ้างเหรอว่าเราทำทั้งงานนอกงานใน   เราคงไม่เหนื่อยเลยมั้งคะ 

   ###เราควรจัดการกับความคิดเรายังไงดีไม่ให้เครียดและนึกถึงเรื่องนี้อีก ในหัวมีแต่คำถามว่าทำไมต้องคิดเล็กคิดน้อยกับเรา เค้าคงไม่เคยเห็นเราเป็นลูกเลย  ทำดีมาตลอดเค้าไม่เคยชม  
  ### ส่วนสามีเราก็บอกให้ทนไปก่อน  ทำบ้านเสร็จแยกกันอยู่ก็ดีแล้ว  
  ### แต่มันยังวนเวียนอยู่ในหัวตลอด ว่าทำไมเราโชคร้ายแบบนี้  มีใครเคยเจอแบบนี้บ้างคะ