สวัสดีค่ะ เราอยากจะขอคำแนะนำจากหลาย ๆ คนเกี่ยวกับความเศร้าในใจที่เรามี

คือช่วงปี 2 ปีก่อน (2018-2019) เราเคยมีความรู้สึกเหงามาก ๆ  ทั้ง ๆ ที่มีคนยื่นมือมาหาเราหลายคน ทั้งเพื่อนและพี่น้องที่สนิท
แต่ตอนนั้นใจเรามันรู้สึกเศร้ามาก ๆ ทั้งเหงา และเคว้งมาก บางวันเราก็ตื่นมาด้วยความรู้สึกโหวงๆ 
บางวันเราก็ตื่นมาแบบว่างเปล่า บางวันเราก็ตื่นมาแบบสับสน วนไปแบบนี้ จนเราคิดว่าเราไม่สามารถมีความสุขได้อีกแล้วหรือเปล่า
มันทั้งรู้สึกเหนื่อย ท้อ แต่เราไม่ได้มีความคิดอยากฆ่าตัวตายหรือทำร้ายตัวเองนะคะในตอนนั้น
มันแค่รู้สึกเศร้ามาก ๆ เหงา ๆ โหวง ๆ ไม่มีความสุขเลย จนพอมาช่วงปี 2 ปีหลังมานี้(2020-2021) จากที่เราคิดว่ามันกำลังจะดีขึ้น 
มันกลับแย่ลง หรืออาจจะไม่แย่ลงเพราะมันไม่ได้มีความเศร้ามากเท่าตอนนั้น แต่มันมีความคิดอยากตายเข้ามาด้วย
มันไม่ได้มีความคิดว่าอยากตายทุกวัน  แต่ถ้าวันไหนที่มันโผล่เข้ามาในหัว เราก็อยากไปตอนนั้นเลยค่ะไม่ว่าวิธีไหน

ปัจจุบันเรารู้สึกว่าตัวเองมีความรู้สึกเศร้าในใจตลอดเวลา ไม่ใช่ว่าเราไม่หาความสุขให้ตัวเองนะคะ
แต่ความสุขที่เกิดขึ้นมักจะเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ หรือบางทีเราก็ไม่ได้รู้สึกมีความสุขจริง ๆ เลย
เหมือนบางครั้งเราก็หลอกตัวเองว่าเรามีความสุขจนแยกไม่ออกว่าตอนไหนที่เรามีความสุขจริง ๆ
หรือตอนไหนคือเราหลอกตัวเองแน่ บางครั้งความสุขของเรามันก็เกิดจากการที่ตัวเราเองเจ็บปวด
ชอบที่ตัวเองเจอความ toxic หรือพาตัวเองเข้าไปในความสัมพันธ์ที่มัน toxic เพื่อให้ตัวเองเจ็บปวด
ทั้งทางจิตใจและร่างกาย มันรู้สึกดีนะคะ แต่เราไม่ได้อยากมีความสุขด้วยวิธีนี้ เราอยากมีควาสุขได้แบบคนทั่วไป
แต่เราก็เอาความรู้สึกเทา ๆ เศร้า ๆ พวกนี้ออกไปไม่ได้เลยค่ะ บางครั้งเราเหมือนจะปล่อยวางได้ 
ซึ่งเราก็คิดแบบนั้น เราพยายามปล่อยวางแล้วทำสุขภาพจิตให้ดี ไปอยู่ในสังคมดี ๆ เสพสิ่งดี ๆ แต่ก็นั่นแหละค่ะ 
เราก็ยังมีความรู้สึกเศร้าในใจตลอดเวลาอยู่ดี **ครอบครัวไม่ใช่เซฟโซนสำหรับเรา**

เราเขียนอะไรแบบนี้ไม่เก่งแต่เราก็อึดอัดมาก เลยอยากมาถามความเห็น ขอคำแนะนำจากผู้ที่เข้ามาเห็น
เราขอบคุณาสำหรับทุก ๆ ความเห็นเลยนะคะ