ไม่รู้จะใส่ในห้องไหนได้บ้าง คิดออกแค่สองห้อง ฝากรบกวนด้วยนะคะ🙇♀️
เราแค่เครียดเรื่อรังใช่ไหมคะ คือเรามีอาการรู้สึกแย่เกือบตลอดเวลาที่รู้สึกตัว ต่อให้ทําอะไรก็ไม่ได้รู้สึกว่ามันดีขนาดนั้น เพราะสุดท้ายเราก็สลัดความรู้สึกแย่ๆนั้นไม่ถูก เคยไปหาคุณหมอค่ะ ท่านบอกว่าเราเป็นโรคเครียด แต่นั่นคือหนึ่งเดือนที่แล้ว และเรามีอาการนี้มาหลายเดือนจนอดคิดไม่ได้ว่ามันเป็นแค่เครียดจริงๆใช่ไหม? จะหาว่ามโนก็ได้ค่ะ แต่เราเอามันออกจากหัวไม่ได้เลย จึงอยากให้พี่ๆชาวพันทิปช่วยดูกันแบบหยาบๆหน่อยค่ะว่าเราเสี่ยงจริงหรือแค่มโน
อาการที่เรามี จะรู้สึกแย่เกือบตลอดเวลา ถึงจะยิ้มตบมุกคุยกับคนอื่นได้ปกติ แต่ในใจมันโหวง และเมื่ออยู่คนเดียวจะรู้สึกแย่มากโดยเฉพาะวันหยุดนี่เหม่อทั้งวัน หมกมุ่นกับตัวเองและความตาย อยากตายทุกวันวันละหลายรอบ แต่ก็ยื้อไว้ได้ตลอด ทําร้ายตัวเองเป็นเรื่องปกติ ที่บอกว่ารู้สึกแย่เพราะเราไม่รู้ค่ะว่ามันคือความรู้สึกอะไร ไม่แน่ใจเลยจริงๆ แต่คิดว่าน่าจะเป็น เครียด เศร้า วิตกกังวล สักอย่างนี้แหละค่ะ ทุกอย่างมันดูปนกันมั่วไปหมดเลย😂 มีความรู้สึกไม่อยากทําอะไร(ไม่แน่ใจว่าใช่ขี้เกียจไหม) มีเบื่ออาหารแต่ไม่ได้หนักจนกินไม่ได้ ไม่มีความผิดปกติของการนอนเลย จะมีก็แต่นอนมากในวันหยุดเพราะไม่อยากตื่นมาเจอความจริงเท่านั้น(อันนี้คิดว่าน่าจะเป็นเรื่องปกติ) หลายวันมีความรู้สึกไม่อยากตื่นมาหายใจเพราะเหนื่อย(อันนี้เรางงตัวเองค่ะ)
ไม่รู้ว่าสิ่งที่รู้สึกเกิดจากอะไร มันก็แค่เกิดขึ้นมาดื้อๆ บางทีมองมีดแล้วอยากจะเอาแทงคอโดยไม่รู้สาเหตุ มองจากตึกแล้วคิดจะกระโดด เห็นภาพที่ตัวเองจินตนาการเลยคิดว่าจะทํา หรือไม่จู่ๆก็ทุบตัวเองในที่สาธารณะ รู้สึกเกลียดตัวเอง มองไม่เห็นอนาคตของตัวเองแม้คนอื่นจะบอกว่าตัวของเราดีกว่าหลายๆคน เครียดง่ายมากๆ แค่มีคนพูดเสียงดังหรือเกิดปัญหาอะไรสักอย่างก็จะเครียดจนต้องปลีกตัวทันที ไม่งั้นสติแตกแน่นอน ช่วงนี้เริ่มรู้สึกว่าจับไม่ได้ว่าตัวเองรู้สึกอะไร อย่างบางทีโกรธแต่ก็ยิ้ม แล้วพออยู่คนเดียวก็ระบายด้วยการทําให้ตัวเองเจ็บ หรือไม่ก็รู้สึกเศร้ามากแต่ปากบอกว่าเหงา เหมือนสิ่งที่เรารู้สึกจริงๆกับสิ่งที่เราคิดว่าเป็นมันสวนทางกันค่ะ จนตอนนี้เราไม่แน่ใจแล้วว่าอันไหนคือจริงหรือหลอก พยายามไม่สนใจความรู้สึกที่มีอยู่เพราะคิดไปก็ไม่ได้อะไร แต่บางทีก็อดไม่ได้ที่จะคิดว่า นี่เรารู้สึกอะไรอยู่หรอ? หาเป้าหมายในชีวิตไม่เจอ ไม่รู้จะอยู่ไปทําไม วางแผนการตายในหัวตลอดเวลาที่สมองว่าง ความจําแย่ลง แค่ทอนเงินปกติยังงง จําอะไรไม่ค่อยได้ ไม่ค่อยมีสมาธิ
ทั้งหมดนี่เริ่มเป็นตั้งแต่ 7-8 เดือนที่แล้ว ตอนแรกก็เครียดระยะสั้น แต่พอนานไปก็ดูจะเรื้อรังและเริ่มมีอาการเหล่านี้ตามมาค่ะ
อาจจะเขียนไม่ค่อยเป็นระเบียบเท่าไหร่ขอโทษด้วยนะคะ ถ้าดูแล้วเราน่าจะมโนว่าเสี่ยงเป็นโรคทางจิตจริงๆก็บอกได้เลย เราเบื่อจะเถียงกับตัวเองแล้วว่าเสี่ยงหรือแค่มโน
แค่เครียดใช่ไหม?
เราแค่เครียดเรื่อรังใช่ไหมคะ คือเรามีอาการรู้สึกแย่เกือบตลอดเวลาที่รู้สึกตัว ต่อให้ทําอะไรก็ไม่ได้รู้สึกว่ามันดีขนาดนั้น เพราะสุดท้ายเราก็สลัดความรู้สึกแย่ๆนั้นไม่ถูก เคยไปหาคุณหมอค่ะ ท่านบอกว่าเราเป็นโรคเครียด แต่นั่นคือหนึ่งเดือนที่แล้ว และเรามีอาการนี้มาหลายเดือนจนอดคิดไม่ได้ว่ามันเป็นแค่เครียดจริงๆใช่ไหม? จะหาว่ามโนก็ได้ค่ะ แต่เราเอามันออกจากหัวไม่ได้เลย จึงอยากให้พี่ๆชาวพันทิปช่วยดูกันแบบหยาบๆหน่อยค่ะว่าเราเสี่ยงจริงหรือแค่มโน
อาการที่เรามี จะรู้สึกแย่เกือบตลอดเวลา ถึงจะยิ้มตบมุกคุยกับคนอื่นได้ปกติ แต่ในใจมันโหวง และเมื่ออยู่คนเดียวจะรู้สึกแย่มากโดยเฉพาะวันหยุดนี่เหม่อทั้งวัน หมกมุ่นกับตัวเองและความตาย อยากตายทุกวันวันละหลายรอบ แต่ก็ยื้อไว้ได้ตลอด ทําร้ายตัวเองเป็นเรื่องปกติ ที่บอกว่ารู้สึกแย่เพราะเราไม่รู้ค่ะว่ามันคือความรู้สึกอะไร ไม่แน่ใจเลยจริงๆ แต่คิดว่าน่าจะเป็น เครียด เศร้า วิตกกังวล สักอย่างนี้แหละค่ะ ทุกอย่างมันดูปนกันมั่วไปหมดเลย😂 มีความรู้สึกไม่อยากทําอะไร(ไม่แน่ใจว่าใช่ขี้เกียจไหม) มีเบื่ออาหารแต่ไม่ได้หนักจนกินไม่ได้ ไม่มีความผิดปกติของการนอนเลย จะมีก็แต่นอนมากในวันหยุดเพราะไม่อยากตื่นมาเจอความจริงเท่านั้น(อันนี้คิดว่าน่าจะเป็นเรื่องปกติ) หลายวันมีความรู้สึกไม่อยากตื่นมาหายใจเพราะเหนื่อย(อันนี้เรางงตัวเองค่ะ)
ไม่รู้ว่าสิ่งที่รู้สึกเกิดจากอะไร มันก็แค่เกิดขึ้นมาดื้อๆ บางทีมองมีดแล้วอยากจะเอาแทงคอโดยไม่รู้สาเหตุ มองจากตึกแล้วคิดจะกระโดด เห็นภาพที่ตัวเองจินตนาการเลยคิดว่าจะทํา หรือไม่จู่ๆก็ทุบตัวเองในที่สาธารณะ รู้สึกเกลียดตัวเอง มองไม่เห็นอนาคตของตัวเองแม้คนอื่นจะบอกว่าตัวของเราดีกว่าหลายๆคน เครียดง่ายมากๆ แค่มีคนพูดเสียงดังหรือเกิดปัญหาอะไรสักอย่างก็จะเครียดจนต้องปลีกตัวทันที ไม่งั้นสติแตกแน่นอน ช่วงนี้เริ่มรู้สึกว่าจับไม่ได้ว่าตัวเองรู้สึกอะไร อย่างบางทีโกรธแต่ก็ยิ้ม แล้วพออยู่คนเดียวก็ระบายด้วยการทําให้ตัวเองเจ็บ หรือไม่ก็รู้สึกเศร้ามากแต่ปากบอกว่าเหงา เหมือนสิ่งที่เรารู้สึกจริงๆกับสิ่งที่เราคิดว่าเป็นมันสวนทางกันค่ะ จนตอนนี้เราไม่แน่ใจแล้วว่าอันไหนคือจริงหรือหลอก พยายามไม่สนใจความรู้สึกที่มีอยู่เพราะคิดไปก็ไม่ได้อะไร แต่บางทีก็อดไม่ได้ที่จะคิดว่า นี่เรารู้สึกอะไรอยู่หรอ? หาเป้าหมายในชีวิตไม่เจอ ไม่รู้จะอยู่ไปทําไม วางแผนการตายในหัวตลอดเวลาที่สมองว่าง ความจําแย่ลง แค่ทอนเงินปกติยังงง จําอะไรไม่ค่อยได้ ไม่ค่อยมีสมาธิ
ทั้งหมดนี่เริ่มเป็นตั้งแต่ 7-8 เดือนที่แล้ว ตอนแรกก็เครียดระยะสั้น แต่พอนานไปก็ดูจะเรื้อรังและเริ่มมีอาการเหล่านี้ตามมาค่ะ
อาจจะเขียนไม่ค่อยเป็นระเบียบเท่าไหร่ขอโทษด้วยนะคะ ถ้าดูแล้วเราน่าจะมโนว่าเสี่ยงเป็นโรคทางจิตจริงๆก็บอกได้เลย เราเบื่อจะเถียงกับตัวเองแล้วว่าเสี่ยงหรือแค่มโน