เริ่มจากทุกวันนี้รู้สึกโดดเดี่ยวมากๆค่ะ ทุกอย่างรอบตัวน่าเบื่อหมดเลยค่ะบางทีมันเบื่อที่จะคุยกับคนอื่น อยากอยู่คนเดียวแบบไม่มีใครมายุ่งเลยค่ะ ไม่อยากเจอเพื่อนหรือไปโรงเรียน เวลาไปโรงเรียนก็กลัวที่จะเจอคนเยอะๆไม่กล้าบอกพ่อหรือแม่เลยค่ะ หนูมีเพื่อนคนนึงแต่ก่อนเคยสนิทกันมากๆแต่ตอนนี้มันไปอยู่กับเพื่อนใหม่แล้วค่ะ ช่วงเวลาที่อยู่ที่โรงเรียนมันทรมานมากค่ะ พอกลับมาบ้านมันก็ไม่หายค่ะ รู้สึกโดดเดี่ยวสุดๆ อะไรที่กระทบใจนิดหน่อยก็ร้องไห้แล้วค่ะ ทุกวันนี้โดนพ่อแม่คาดหวังมากๆ โดนเปรียบเทียบกับคนอื่นตลอด แม่พูดมาเสมอว่าไม่เคยภูมิใจในตัวหนูเลยค่ะ บางทีหนูนั่งเฉยๆก็ร้องไห้ออกมา มันรู้สึกเบื่อตัวเอง เบื่อการมีชีวิตมากๆ เคยบอกความรู้สึกนี้กับพ่อและแม่แต่มันก็ไม่ช่วยอะไรเลยค่ะ วันเกิดหนูที่ผ่านหนูจะให้พ่ออ่านจดหมายที่หนูบอกความรู้สึกและเหตุการณ์ที่หนูเจอตั้งเเต่เด็กๆที่พ่อแม่ไม่เคยรู้เลย แต่หนูก็ไม่กล้าพอที่จะให้อ่าน หนูเลยเลือกที่จะทิ้งไป ตอนนี้ทุกอย่างเเย่ลงมากๆ หนูเคยพยายามจบชีวิตมา3ครั้งแล้วค่ะ เลยอยากรู้ว่าทำยังไงอาการพวกนี้ถึงจะหายไปคะ มันทรมานมากๆเลยค่ะ