หนูไม่อยากไปโรงเรียนเพราะว่าโรงเรียนมันน่าเบื่อค่ะเรียนวันละ7-8ชั่วโมงปวดหัวกับการเรียนไม่พอการบ้านอีกกลับบ้านมา4โมงกว่าไหนจะทำงานบ้านเสร็จแล้วต้องนั่งปั่นงานจนดึกไม่ทำก็กลัวเกรดไม่ดีเพราะพ่อแม่ก็ตั้งความหวังกับหนูไว้เยอะไหนจะคนรอบข้างอีกหนูเหนื่อยค่ะคือหนูเป็นคนที่เรียนเก่งตอนสอบเข้าโรงเรียนมัธยมหนูสอบได้ที่1หลังจากนั้นความกดดันจากคนรอบข้างพ่อแม่ญาติครูก็ครอบงำหนูหนูเบื่อหนูไม่อยากไปโรงเรียนไม่อยากไปจนนอนร้องไห้เลยแหละค่ะไปโรงเรียนครูที่ปรึกษาก็ชอบให้หนูรับผิดชอบงานนุ่นงานนี่อีกเก็บเงินห้องไรนุ่นนี่บางทีเป็นหมื่นแล้วหนูก็จะต้องรับผิดชอบเรื่องเงินห้องจัดการทุกอย่างพอๆกับหัวหน้าห้องหนูเหนื่อยมากเลยค่ะไม่อยากไปโรงเรียนเลยการบ้านก็ไม่เสร็จครูสั่งงานทีสอนแค่2ชั่วโมงงานนี้ตามแทบไม่ทันทำไมต้องมีงานมากขนาดนี้ด้วยคะหนูเบื่อหนูท้อ จนตอนนี้หนูเบื่อเพื่อนไม่คุยกับใครแล้วค่ะชีวิตในโรงเรียนมันน่าเบื่อมากแบบตอนนี้หนูก็กินข้าวคนเดียว เดินคนเดียวในโรงเรียน เสียงออดคาบสุดท้ายนี่เหมือนสวรรค์เลยแหละค่ะการที่หนูได้อยู่บ้านอยู่กับตัวเองไม่ได้ไปโรงเรียนไม่ต้องเจอใครไม่ต้องคุยกับใครมันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับชีวิตแล้วแหละค่ะ  

จนเมื่อกี้หนูก็นอนร้องไห้เพราะไม่อยากไปโรงเรียน แต่ก็ต้องไป

หนูแค่มาระบายเฉยๆค่ะ