คือเรื่องมีอยู่ว่า หนูถูกบังคับให้มาเรียนโรงเรียนประจำที่ชลบุรี ซึ่งที่นี่ไม่มีเน็ตหรืออะไรให้เล่นเลย มันทรมานสำหรับหนูมาก หนูพึ่งย้ายมาจากอเมริกาขึ้น ม.3 อยากเข้าโรงเรียนแต่ก็ทำไม่ได้ ตอนนี้เขาเปิดเรียนเทอมสองกันแล้ว หนูไม่ได้ไปโรงเรียนเลย หนูเครียดมาก ความจริงหนูรักในการเรียนค่ะแต่ไม่อยากไปเจอสังคมแบบนั้น หนูเป็นคนเจ้ากับคนอื่นยากมากแต่หนูก็ลองแล้วแต่ไม่ได้ผล หนูไม่มีเพื่อนเลย พวกเขาบางทีก็มองจิกและก็ดูไม่ชอบหนูด้วย หนูร้องไห้ตั้งแต่วันแรกที่ลองได้สัมผัสกับชีวิตประจำที่โรงเรียนนี้ คือตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ตอนเทอม 1 ไม่มีความสุขเลย เครียดมาก ร้องไห้เสียใจกับพ่อแม่ตลอด พวกเขาบอกหนูมาให้เรียนจบม.3แล้วจะให้ย้าย แต่พอถึงตอนนี้หนูไม่อยากไปโรงเรียนเลย ความรู้สึกมันเหมือนแบบมืดแปดด้าน กดดัน ไม่ไหวแล้ว เพราะแค่เทอม1เทอมเดียวก็เครียดพอแล้ว หนูไม่อยากกลับไปเจออะไรแบบนั้นอีก เมื่อวานครูมาที่บ้านอยากเรียกให้เรากลับไปเรียนแต่เราไม่ไหวจริงๆเลยตอบไปว่าไม่พร้อมและไม่ไป หนูเสียใจแต่ทนไม่ได้จริงๆ เมื่อวานพอเขาบอกเขาจะเอาหนูกลับไปด้วยคือสติมันมืดไปหมด ร้องไห้หนักมาก เมื่อเช้าก็ด้วย พ่อแม่เราก็อนากให้ไปแต่ไม่ไหวจริงๆ เรากลัวว่าถ้าเราไม่ไป พวกญาติๆก็ต้องมาว่าและกดดันเราเหมือนครั้งที่แล้ว คืออยากจะรู้ว่าควรจะทำยังไงดีค่ะ
ไม่อยากไปโรงเรียนประจำ ทำยังไงดี ร้องไห้หนักมาก ขอร้องอ่านให้จบ จะดรอปเรียนปีหนึ่งดีไหม ไม่ไหวจริงๆ สุขภาพจิตแย่มาก