อภิชฌา พยาบาท โทมนัส  ที่เกิดทางใจนี้ปุถุชนทั่วไปไม่มีทางละได้ใช่ไหมครับ

ที่ทำได้ส่วนใหญ่ก็ได้เฉพาะแค่ยั้งสติไม่ให้ทะลุออกมาทางกายทางวาจา

ส่วนคนที่ปฏิบัติธรรมมาบ้าง  มีสติสัมปชัญญะแข็งแกร่งก็อาจสามารถไปหากุศลธรรมที่เป็นคู่ปรับมาข่มยั้งได้ทัน  แต่ก็ไม่ตลอดทุกครั้ง

ถ้าจะขจัดความคิดความรู้สึกโลภ โกรธ หลง ไม่ให้เกิดขึ้นเลยก็ต้องเป็นระดับนักภาวนา  จนได้วิปัสสนาญาณแล้วจึงถอนรากกิเลสได้

คือฟังที่หลวงพ่อพุธ ฐานิโย เทศน์ว่า
"กิเลสไม่ใช่เรื่องที่เราจะละได้ กิเลสที่ละได้คือละการไม่ทำ ละการไม่พูด แต่ความรู้สึกทางใจนี่ตั้งใจละเองไม่ได้"
นี้แล้วก็ทำให้เห็นลึกซึ้งเลยว่าการปฏิบัติทางจิตนี้ไม่ใช่เรื่องผิวๆทั่วไปที่จะสั่งจะสอนกันได้

เหมือนคนที่ชอบบอกคนที่กำลังโกรธว่า"อย่าโกรธ"   นี้น่าจะเป็นคำแนะนำที่ผิดหลักโดยตรงและแทบไม่เกิดประโยชน์ใดๆกับทั้งคนเตือนและคนถูกเตือน

การละอภิชฌา พยาบาท โทมนัส นี้น่าจะเกิดขึ้นได้เฉพาะคนที่ตั้งใจปฏิบัติธรรมแล้วเท่านั้น  น่าจะใช่ไหมครับ