เกริ่นก่อน.. เราทำงานมาเกือบจะ3ปีล่ะ  หัวหน้างานเวลาใช้เราทำไรเราทำให้หมด แม่บางครั้งไม่เกี่ยวกับงานเป็นเรื่องส่วนตัว  แต่พอจู่ๆเราบอกว่าเราอยากไปสอบเรียนต่อ  หัวหน้าบอกว่า  อย่างเราสอบไปก็ไม่ติดหรอก  ไปเลี้ยงควายไป  พูดต่อหน้าเพื่อนร่วมงานเราหัวเราะด้วย  เราเสียความรู้สึกมากๆ ตั้งแต่ตอนเรียนเราไม่ได้เรียนเก่งอะไรมาก  แต่เราพยายาม  พยายามมาตลอด  อ่านหนังสือสอบเสมอ  ตั้งใจทำการบ้าน  ทำใบงาน  ตั้งใจนั่งเรียนในห้อง  ตอนเรียนเราก็พยายามมาก  แต่สุดท้ายก็มีสอบตกไรบ้าง  เรารู้ตัวดีเราเป็นคนไม่เก่ง  สอบใบประกอบก็สองรอบ  แต่เราแค่อยากลองไปสอบเรียนต่อที่เราชอบบ้าง  เราไม่เหมาะขนาดนั้นเลยหรอ  เขาไม่ให้เราไป  ดูถูกเราต่อหน้าคนอื่นๆ หัวเราะใส่  เราตั้งใจทำงานเสมอ แต่ทำอะไรไป  คนอย่างเรามันก็ไม่เคยดี  ไม่เคยดูฉลาด  ดูโง่จนต้องให้เราไปเลี้ยงควายเลยหรอ เราไม่ได้บูลลี่คนเลี้ยงควายว่าโง่นะ  แต่ความหมายที่หัวหน้าจะสื่อว่าเราคือแบบนี้  เราท้อ  เราไม่อยากเจอหน้าใคร  เราไม่อยากไปทีาทำงานแล้ว  แม่เรายังไม่เคยพูดกับเราขนาดนี้เลย