คือเราไม่มีพ่อเเม่อาศัยอยู่กับยายกับน้าละยายกับน้าชอบด่าย้ำว่าด่าเเบบโง่ควาย ไม่มีสมอง อย่าเรียนถ้าจะโง่เเบบนี้ตายไปเลยยายกับน้าชอบดูถูกเราเเบบพอพูดถึงในวงสนทนาก็จะมีการดูถูกเราเเบบสภาพอย่างนี้ได้ที่สุดท้ายเเหละหัวเราะเยาะเราคือกำเเพงบ้านมันบางได้ยินหมดเเต่เขาก็พูดไม่ว่าต่อหน้ารึลับหลังเราทำงานบ้านก็ด่าเราตลอดว่าไม่ทำอะไรเลยยายเเค่ด่าเเต่น้าเราเป็นผญเเต่ชอบใช่ความรุนเเรงเเบบไม่ได้ดั้งใจก็จะทำท่าจะเอานูนนี้นั้นเเต่เรามือเลยตะหลิว ลามมาถึงมีดตะหลิวเนี่ยเกิดจากเขาใช่เราเอาของกินไปให่ญาติเราหยิบผิดก็จะเอาตะหลิวตีเราด่าว่าปากมีไม่มีหรอบัก...คือเป็นเเบบนี้คือเราไม่ได้เกเร ไม่ได้เสพสารเสพติดไม่ได้ทำอะไรผิดเลยถ้าทำอะไรไม่ได้ดั่งใจเเค่นิดหน่อยก็เริ่มเลยจนเราอยากจะให้มันตายไปอยากหนีไปจากตรงนี่เอาจริงนะเราพร้อมจะหางานทำเลี้ยงตัวเองถึงเเม้จะรันทดเเต่ถ้ามันเป็นเเบบนี้เราอยากหนีไม่ก็ฆ่ามันให้ตายเรายุม4ไม่มีใครช่วยเราเลยมีเเต่ทุกคนที่หัวเราะเยาะ