บอกก่อนเลยว่าที่ตั้งกท.นี้เพื่ออยากรับฟังคำแนะนำจากคนอื่น ครอบครัวอื่นๆ
เราเป็นพี่สาวคนกลาง ก่อนหน้านี้ชีวิตเราแย่มากๆ แต่ปัจจุบันดีขึ้นมากๆแล้ว แต่เรื่องที่เกิดเป็นเรื่องน้องชายเราเอง คือ น้องชายมีแฟนเด็กกว่า 1 ปี อายุยังไม่บรรลุทั้งคู่ คบกันทั้งสองบ้านไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่พอมีปัญหาเข้ามาทั้งสองคนต้องย้ายจังหวัดที่ไปทำงานกลับมาจังหวัดที่เคยอยู่และที่สำคัญเงินที่เคยเก็บๆกันได้ตอนนี้ก็ไม่มีเหลือ (ขอไม่เล่าถึงปัญหาที่เกิดนะคะ ทั้งเรื่องย้ายและเรื่องเงิน) พอน้องมีปัญหา เราก็พยายามช่วย หาทางออก จนเราให้แฟนเราฝากงานให้ แล้วก็ได้งานทั้งคู่ และย้ายเข้ามาอยู่บ้านที่เราอยู่กับแฟน ซึ่งเราเป็นคนเอ่ยปากขอให้มาอยู่ก่อนเพราะสงสารน้องที่ยังไม่มีค่าใช้จ่าย แฟนก็โอเค พอเข้ามาอยู่ ทุกคนต้องมีการปรับตัวกันแน่นอนอยู่แล้วในการมาอยู่บ้านคนอื่นซึ่งเราก็ต้องปรับ แต่.. เรื่องที่ทำให้เราที่เป็นคนกลางลำบากใจมากเลยคือ ความไม่รู้จักโตของทั้งสองคน น้องเราไม่เท่าไร บอกถึงทำ ตั้งแต่มาอยู่ไม่เคยเห็นแฟนน้องทำอะไรสักอย่างกระทั่งล้างจานที่กินแล้วแช่ไว้ น้องเราเลิกงานดึกต้องกลับมาล้างเองแทบทุกวัน ขั้นแรกกินไม่ล้าง บอกถึงจะล้าง ขั้นสอง ล้างจริงแต่ไม่เก็บวางเต็มจนไม่มีที่ใช้งาน เราช่วยทั้งเรื่องเงิน ที่อยู่ งาน เพื่อให้ทั้งสองผ่านเรื่องแย่ๆไป แต่พอเจอแบบนี้ เรารู้สึกว่า คิดถูกมั้ยที่ทำแบบนี้(พี่สาวไม่เห็นด้วยแต่แรกแต่ด้วยไม่รู้จะทำยังไงเลยลองให้มาก่อน) เหมือนทั้งสองไม่เคยคิดว่าที่ตัวเองเป็นอยู่มันแย่นะ หรือเพราะมีพี่คอยช่วยอยู่ แฟนเราก็ไม่ค่อยโอเคแต่ยังเห็นแก่เราอยู่ เรากับแฟนค่อนข้างซีเรียสเรื่องความสะอาด เราไม่ได้หวังให้มาช่วยเราทำ แต่ควรทำในส่วนของตัวเอง ก็ไม่ทำ ทิ้งขยะจนล้นออกมาก็ยังทิ้งถมๆไป ไม่เก็บใส่ถุงแล้วเอาไปไว้หน้าบ้าน(รถขยะเก็บหน้าบ้าน ไม่ถามด้วยว่าถุงขยะอยู่ไหน) แต่เราก็พอจะมองออกของความเห็นแก่ตัวและเห็นแก่ได้ของแฟนน้อง ออกแนวขี้เกียจ แต่เพ้อฝัน ฝันสูงมากกก แต่ไม่พยายามมากพอ ใช้จากคนอื่นเพื่อให้ตัวเองทำตามที่ตัวเองอยากได้ คนเราฝันได้ไม่ผิดอันนี้เราเข้าใจ แต่ต้องดูสภาพตัวเอง ณ ปัจจุบันด้วยไหมว่าไปรอดหรือยัง หรือถ้าเราเห็นว่าเค้าพยายามจริงๆตามที่ฝัน เราก็คงไม่คิดว่าความฝันของคนๆนั้นเป็นเรื่องเพ้อฝัน เราไม่ยุ่งเรื่องของทั้งสองคน จะไปไหน จะทำอะไรแล้วแต่เลย แต่ส่วนรวมต้องมีข้อตกลง แต่ก็ทำแค่ที่เราพูดซ้ำๆ แต่คิดไม่ได้ว่าอะไรที่ควรทำ บางอย่างคงไม่ต้องบอก ถ้ามีความเกรงใจกัน และคิดจะช่วยกันเพราะมาอยู่บ้านคนอื่น เราควรทำยังไงต่อไปดี ใจก็อยากช่วยน้องให้ได้อยู่ต่อ อีกใจก็อยากให้ไปเผชิญโลกแห่งความจริงถ้าต้องอยู่กินกันเองให้รู้ว่าที่เป็นอยู่มันแย่แล้วนะ แต่ก็สงสารน้องเป็นเดอะแบกเลยแหละ เราควรทำยังไงต่อไป รับฟังทุกๆคนเลย อาจจะเล่าวนๆไปมา มันสับสน งงงวยไปหมดตอนนี้ แฟนที่ช่วยดึงเราให้ดีขึ้นและช่วยน้องเราตามเราขอเราก็เกรงใจเขาส่วนนึง น้องก็สงสารเพราะท
มองออกเลยว่าถ้าปล่อยไปจะเป็นยังไง เครียดสุด.... ช่วยแนะนำเราที......
ทำยังไงต่อไป ช่วยต่อหรือพอแค่นี้ก่อน...
เราเป็นพี่สาวคนกลาง ก่อนหน้านี้ชีวิตเราแย่มากๆ แต่ปัจจุบันดีขึ้นมากๆแล้ว แต่เรื่องที่เกิดเป็นเรื่องน้องชายเราเอง คือ น้องชายมีแฟนเด็กกว่า 1 ปี อายุยังไม่บรรลุทั้งคู่ คบกันทั้งสองบ้านไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่พอมีปัญหาเข้ามาทั้งสองคนต้องย้ายจังหวัดที่ไปทำงานกลับมาจังหวัดที่เคยอยู่และที่สำคัญเงินที่เคยเก็บๆกันได้ตอนนี้ก็ไม่มีเหลือ (ขอไม่เล่าถึงปัญหาที่เกิดนะคะ ทั้งเรื่องย้ายและเรื่องเงิน) พอน้องมีปัญหา เราก็พยายามช่วย หาทางออก จนเราให้แฟนเราฝากงานให้ แล้วก็ได้งานทั้งคู่ และย้ายเข้ามาอยู่บ้านที่เราอยู่กับแฟน ซึ่งเราเป็นคนเอ่ยปากขอให้มาอยู่ก่อนเพราะสงสารน้องที่ยังไม่มีค่าใช้จ่าย แฟนก็โอเค พอเข้ามาอยู่ ทุกคนต้องมีการปรับตัวกันแน่นอนอยู่แล้วในการมาอยู่บ้านคนอื่นซึ่งเราก็ต้องปรับ แต่.. เรื่องที่ทำให้เราที่เป็นคนกลางลำบากใจมากเลยคือ ความไม่รู้จักโตของทั้งสองคน น้องเราไม่เท่าไร บอกถึงทำ ตั้งแต่มาอยู่ไม่เคยเห็นแฟนน้องทำอะไรสักอย่างกระทั่งล้างจานที่กินแล้วแช่ไว้ น้องเราเลิกงานดึกต้องกลับมาล้างเองแทบทุกวัน ขั้นแรกกินไม่ล้าง บอกถึงจะล้าง ขั้นสอง ล้างจริงแต่ไม่เก็บวางเต็มจนไม่มีที่ใช้งาน เราช่วยทั้งเรื่องเงิน ที่อยู่ งาน เพื่อให้ทั้งสองผ่านเรื่องแย่ๆไป แต่พอเจอแบบนี้ เรารู้สึกว่า คิดถูกมั้ยที่ทำแบบนี้(พี่สาวไม่เห็นด้วยแต่แรกแต่ด้วยไม่รู้จะทำยังไงเลยลองให้มาก่อน) เหมือนทั้งสองไม่เคยคิดว่าที่ตัวเองเป็นอยู่มันแย่นะ หรือเพราะมีพี่คอยช่วยอยู่ แฟนเราก็ไม่ค่อยโอเคแต่ยังเห็นแก่เราอยู่ เรากับแฟนค่อนข้างซีเรียสเรื่องความสะอาด เราไม่ได้หวังให้มาช่วยเราทำ แต่ควรทำในส่วนของตัวเอง ก็ไม่ทำ ทิ้งขยะจนล้นออกมาก็ยังทิ้งถมๆไป ไม่เก็บใส่ถุงแล้วเอาไปไว้หน้าบ้าน(รถขยะเก็บหน้าบ้าน ไม่ถามด้วยว่าถุงขยะอยู่ไหน) แต่เราก็พอจะมองออกของความเห็นแก่ตัวและเห็นแก่ได้ของแฟนน้อง ออกแนวขี้เกียจ แต่เพ้อฝัน ฝันสูงมากกก แต่ไม่พยายามมากพอ ใช้จากคนอื่นเพื่อให้ตัวเองทำตามที่ตัวเองอยากได้ คนเราฝันได้ไม่ผิดอันนี้เราเข้าใจ แต่ต้องดูสภาพตัวเอง ณ ปัจจุบันด้วยไหมว่าไปรอดหรือยัง หรือถ้าเราเห็นว่าเค้าพยายามจริงๆตามที่ฝัน เราก็คงไม่คิดว่าความฝันของคนๆนั้นเป็นเรื่องเพ้อฝัน เราไม่ยุ่งเรื่องของทั้งสองคน จะไปไหน จะทำอะไรแล้วแต่เลย แต่ส่วนรวมต้องมีข้อตกลง แต่ก็ทำแค่ที่เราพูดซ้ำๆ แต่คิดไม่ได้ว่าอะไรที่ควรทำ บางอย่างคงไม่ต้องบอก ถ้ามีความเกรงใจกัน และคิดจะช่วยกันเพราะมาอยู่บ้านคนอื่น เราควรทำยังไงต่อไปดี ใจก็อยากช่วยน้องให้ได้อยู่ต่อ อีกใจก็อยากให้ไปเผชิญโลกแห่งความจริงถ้าต้องอยู่กินกันเองให้รู้ว่าที่เป็นอยู่มันแย่แล้วนะ แต่ก็สงสารน้องเป็นเดอะแบกเลยแหละ เราควรทำยังไงต่อไป รับฟังทุกๆคนเลย อาจจะเล่าวนๆไปมา มันสับสน งงงวยไปหมดตอนนี้ แฟนที่ช่วยดึงเราให้ดีขึ้นและช่วยน้องเราตามเราขอเราก็เกรงใจเขาส่วนนึง น้องก็สงสารเพราะท
มองออกเลยว่าถ้าปล่อยไปจะเป็นยังไง เครียดสุด.... ช่วยแนะนำเราที......