หนูเรียนอยู่ปี 4 อีกสองส่ามอาทิตย์หนูจะปิดเทอมและออกฝึกงานแล้วแหละคะ แต่ความอึดอัด และความอดทนของหนูมันกำลังจะระเบิดออกมาแล้วคะ หนูมีเพื่อนอยู่คนหนึ่งคะ เขาเป็นรูมเมทหนูเอง หนูย้ายมาอยู่กับเขาได้ส่ามเดือนละคะ ผิวเผินเขาเป็นคนง่ายๆ พูดเก่ง น่ารัก แต่หลังจากย้ายเข้ามาอยู่ด้วยกัน สิ่งที่หนูคิดกลับตรงข้าม เขาเป็นคนเอาแต่ใจ เห็นแก่ตัว อิดออด ทำอะไรช้า ชอบนินทา ชอบด่า โดยเฉพาะรูมเมทเก่าๆ ที่ผ่านมา เขาพูดให้ฟังเสียๆหายๆ เหมือนที่ผ่านมาไม่ใช่เพื่อนกันมาก่อน ถ้าเขาอยากกินอะไร หนูไม่อยากกิน หนูต้องกินกับเขา อยากไปไหน หนูก็พาไปแต่ถ้าหนูอยากไปเขาไม่อยากไป หนูก็ไม่ค่อยได้ไป หรือไม่ก็ไปคนเดียว เขาเป็นคนพูดกลับกลอกหน่อยๆ ไม่อยุ่กับร่องกับลอย เขาเป็นคนเอ่ยคำขอโทดยากมาก ทุกครั้งมี่เขาผิด เขาจะไม่ขอโทด แต่จะประชดประชัน -ดันกลับมาแทน แต่ถ้าหนูผิด ถึงหนูขอโทดยังไง ชาวโลกก็จะรับรู้ เพื่อนใกล้ตัวเขารับรู้หมด ประมาณว่า ความผิดคนอื่นเท่าภูเขา ความผิด้เราเท่าเส้นผม เขามักจะพูดดีเข้าตัว ว่าเขาทำตัวเป็นกลาง ไม่ด่าใคร ไม่ว่าใคร เขาเป็นคนชอบยุ่งเนื่องชาวบ้านมาก กลัวคนอื่นจะเอาเรื่องของตัวเองไปพูด อยู่ในห้องเขาก็ไม่หยิบจับ ไม่กวาดไม่ถูไม่ทิ้งขยะ จานกินก็ไม่ล้าง หนูก็ไม่ล้างแน่นอนเพราะหนูไม่ได้กิน หนูทนมาตลอดไม่พูดไม่เล่าให้เพื่อนใกล้ตัวฟัง แต่มันสุดจะทน ถ้าหนูไม่หาที่ระบาย หนูต้องอกแตกตายแน่นิอน

ในความคิดของหนู หนูว่าเขาไม่รุ้ตัวว่าสิ่งที่เขาทำเรียกกว่าเอาแต่ใจ+ เห็นแก่ตัว
หยูยืนยันว่าที่พูดมาไม่มีบิดเบือนจากความจริงเลย ถ้ามันไม่ถึงที่สุดหนูจะไม่ระบายออกมาแน่นอนสงสารก็แต่คนทีาจะไปฝึกงานต่อกับเขา ดีที่หนูเลือกไปกับเพื่อนสนิทอีกคน