อยากเล่าให้ฟัง

1.อยากให้ครูสอนแบบสื่อสาร แต่อัดจำนวน นร. นศ. มาห้องละ 50 อัพ หลายๆม.จัดกลุ่มวิชาภาษาอังกฤษอยู่ในกลุ่มวิชาบรรยาย นศ.ทะลุ 70 คนต่อ1กลุ่มเรียน แน่นอนว่าอาจารย์คงดูแลไม่ทั่วถึง และด้วยจำนวนขนาดนี้ จะให้ดูแลตัวต่อตัว หรือจับคู่สนทนากับเพื่อน หรือรายกลุ่มแล้ว คิดว่ายังไงๆก็คงดูแลไม่ทั่วถึง และไม่พ้นการบรรยาย และถึงแม้ว่าจะสอนเชิงปฏิบัติแล้ว ให้ฝึกพูดก็แล้ว ยังไงๆก็ดูแลไม่ทั่วถึง (แต่คนที่ตั้งใจปฏิบัติ เขาก็บรรลุวัตถุประสงค์นะ)​ จำนวนนร. นศ. ต่อห้องไม่ควรเกิน 20 หรือ 30(ยังว่าเยอะนะ)​ ทุกคนอยากได้คุณภาพ แล้วดูสภาพพพพพ

2.อีกอย่าง ต้องดูที่ตัวนร.ด้วยว่าใส่ใจในการเรียนรู้คำศัพท์ใหม่ๆมากน้อยแค่ไหน อยากพูดได้ แต่คำศัพท์ทั่วไปในชีวิตประจำวันยังไม่รู้เลยจ้า ถ้าตัดเรื่องแกรมม่าร์ออกไป ก็พูดไม่ได้อยู่ดี เพราะไม่รู้คำศัพท์ พื้นฐานด้านการเรียนรู้คำศัพท์ก็ไม่สนใจ แล้วจะสื่อสารเข้าใจได้ยังไงล่ะ จะไปต่อยอดได้ยังไงกัน ไม่ว่าจะฟัง พูด อ่าน เขียน ก็ทำไม่ได้ เพราะคำศัพท์ในชีวิตประจำวันยังไม่เอาเลยจ้า

3.ต้องทำความเข้าใจระหว่างภาษาเพื่อการสื่อสาร หลักภาษา และสำนวน
ใช่จ้า สื่อสารแกรมม่าร์ไม่เป๊ะก็ได้ แต่ๆๆๆๆ คำศัพท์อ่ะท่องบ้างมั้ย เรียนรู้บ้างมั้ย ขยายคลังคำศัพท์ตัวเองบ้างมั้ย ถ้าไม่ ก็นั่นแหละจ้า จะเอาอะไรไปสื่อสารล่ะ (ย้อนไปดูข้อ2.)​
---> แล้วหลักภาษา ทำไมต้องเรียนแปดแสนรอบ ความจริงก็เพื่อให้การสื่อสารแบบงูๆปลาๆ อะไรก็ได้นั่นแหละดีขึ้น มันเป็นการขัดเกลาให้ภาษามันสละสลวย และชัดเจนตามที่เจ้าของภาษาใช้และเข้าใจมากขึ้นจ้า (ภาษาต่างๆ เขาก็มีระดับของเขานะ คงไม่อยากมีใครใช้ภาษาแบบ broken English ใช่มั้ยล่ะ)​
ขอยกตัวอย่างเรื่อง tenses นะ ไม่ได้มีไว้ประดับเฉยๆนะ tenses ผิด ทำให้ความเข้าใจคาดเคลื่อนได้เลยนะ ฉะนั้น ในบทเรียนภาษาอังกฤษหลายๆวิชาจึงมีการแทรกไวยากรณ์ที่จำเป็นไว้ในแต่ละบทด้วย เคยสังเกตมั้ยว่า บางทีบางวิชามันก็มีการเน้น Language points ซ้ำกันบ้าง ถ้าเราเองพยายามฝึกตาม ภาษาจะดีแน่นอน แต่ถ้าละเลยมาตลอด ก็คงอยู่ที่เดิม
เคยเห็นคนที่สื่อสารพอได้ แต่อ่านไม่ค่อยออก และเขียนไม่ค่อยได้มั้ยล่ะ นั่นแหละคือเหตุผลที่ต้องเรียนหลักภาษาควบคู่ไปด้วย ไม่งั้นก็จะจบที่การท่องจำแล้วสักพักก็ลืม วนลูปเดิม​
---> สำนวนล่ะ อันนี้ก็ต้องเรียนรู้เพิ่มอีกเหมือนกัน ถ้าดูตามหนังสือเรียน ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะคัดที่ใช้บ่อยๆมา ตัวคนเรียนเองหรือครูเอง เคยค้นคว้าเพิ่มเติมมั้ยว่ามี similar หรือ related expressions อีกมั้ย จะบอกด้วยว่า อย่ารอให้ครูป้อนใส่ปากอย่างเดียว ค้นคว้าเองด้วยนะ Google เลยจ้า เพียบบบ

4.หนังสือเรียนมีความจำกัดเนื้อหาเกินไป จริงๆแล้วหนังสือเรียนเนี่ยมีไว้ประกอบกิจกรรมการเรียนการสอนนะ เอาไว้วางscopeของเนื้อหาที่จะสอนตามหลักสูตร ตามคำอธิบายรายวิชา โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิชาที่มีหลายๆกลุ่มเรียน อย่างภาษาอังกฤษทั่วไปนี่ไง แล้วที่ว่ามันจำกัดเนี่ย เปิดดู เปิดอ่านบ้างมั้ยล่ะ

5.สุดท้ายอยากบอกว่า ห้องเรียนที่ดี ไม่ใช่ห้องเรียนที่รอรับจากครูอย่างเดียว มันจะต้องมีการถกกัน เป็นการช่วยกันเรียน ช่วยกันหาข้อมูล ครูอาจจะไม่ใช่คนที่ถูกเสมอ นร.สามารถแชร์ข้อมูลที่ค้นคว้ามา แชร์ความคิดเห็นของตนเอง
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นจริง คือ พอให้แชร์ ก็จะมีคนเดิมๆที่กระตือรือร้น แล้วที่เหลือล่ะ ก็นั่งเงียบๆไง สำหรับเรา เราชอบนะเวลาครูเปิดโอกาสให้พูด แสดงทัศนคติ คือมันไม่มีถูกผิดนะ แถมทำให้มุมมองกว้างขึ้นจากการรับรู้ไอเดียเพื่อนๆและครู
เพิ่มเติมนะ ความกล้าก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่สำคัญมากๆ ถ้าไม่เริ่ม เราก็จะยังไม่หลุดออกมาจากจุดเดิมๆ อันนี้เรื่องจริง ผิดถูกเรายังพอมีเวลา ขอความกล้าก่อนเลยจ้ส

--> Critical thinking <--

อาจจะตอบตรงบ้างไม่ตรงบ้างนะ แต่อยากแชร์เฉยๆจ้า นึกออกจะมาเขียนเพิ่ม เอาจริงๆประเด็นนี้พูดทั้งวันก็ไม่จบ 😅