สวัสดีค่ะ  เราอายุ 28ปี คบกับแฟนตั้งแต่เรียนมหาลัย  ครบกันมาก็ 8ปีกว่า แต่นับวันเราเริ่มรู้อึดอัดขึ้น เราทั้งคู่ต่างมีงานที่มั่นคง ถือได้ว่ามีหน้าตาทางสังคมทั้งคู่ สมัยเรียนมหาลัยเวลาไปไหน ถ้ามีค่าใช้จ่ายเราจะหารกันคนละครึ่งตลอด พอเรียนจบ เราจบก่อน ทำงานก่อน (เนื่องจากคณะเราเรียน4ปี แต่คณเขาเรียนมากกว่า) ช่วงที่เริ่มทำงาน เราก็ไปหาเดือนละครั้ง ค่าใช้จ่ายทุกอย่างเราจ่ายเอง เราไม่คิดอะไรมาก แต่พอเขาเริ่มทำงาน(อยู่คนละจังหวัด) เราก็เป็นฝ่ายเดินทางไปหาอยู่เหมือนเดิม ค่าใช้จ่ายเราก็ยังคงจ่ายเอง แม้กระทั่งค่าอาหารเราก็ยังจ่ายคนละครึ่งเหมือนเดิม ทั้งๆที่รายได้เขามากกว่าเราด้วยซ้ำ ใช้คำว่ามากกว่า 2เท่าก็ว่าได้ เราเริ่มรู้น้อยใจในหลายๆครั้ง เพราะรู้สึกเหมือนตัวเองไม่สำคัญอะไรเลย วันสำคัญอะไรไม่มี ขนาดวันวาเลนไทน์ดอกไม้สักช่อยังไม่มีเลย ต่อมา เขาย้ายเข้ามาทำงานจังหวัดเดียวกัน เราก็เจอกันบ่อยขึ้น เดือน 2ครั้ง ด้วยเวลาที่ทำงานที่ไม่ตรงกันเท่าไหร่ สถานะการณ์เราก็เหมือนเดิม ไปทานข้าวก็ยังคนละครึ่งเหมือนเดิม ขนาดวันเกิดเรายังได้แค่ ส่งสติกเกอร์ HBD มาให้แค่นั้น  เราไม่ได้ต้องการให้ใครมาเลี้ยงเรา เพราะเราหาเลี้ยงตัวเองได้  แต่มันก็ต้องมีบ้างมั้ยค่ะคนเป็นผู้ชายต้องแสดงความเป็นผู้นำอะไรออกมาหน่อย  เราเคยพูดเรื่องนี้กับเขา แต่เราไม่ได้คำตอบอะไรกลับมาเลย ถามว่าเรารักเขามัยเราตอบได้เลยว่าเรารักเขามาก แต่เรามองอนาคตการสร้างครอบครัวกับเขาไม่เจอ  เราควรไปต่อหรือพอแค่นี้