เราเป็นคนคนนึงนะที่ต้องการความเงียบสงบในตัวเองแต่พอถึงเวลานั้นจริงๆเรากลับสติแต่กบ้าคลั่งคุมตัวเองไม่อยู่ยกตัวอย่างเช่นซื้อของอยู่ดีๆก็หงุดหงิดมากบางทีก็คิดที่จะต่อยไม่สิฆ่าปิดปากไอ้พวก อเวจีที่มันที่พูดมากให้ตายๆไปไม่อยากได้ยินเสียน่ารำคาญอยากจมดิ่งในภาวังที่เงียบมีแต่เสียงน้ำแต่ว่ารู้สึกวุ่นวายใจมากๆเวลาไม่ได้ทำร้ายจิตใจคนทำให้เขาเจ็บปวดทรมารการเห็นคนทรมารมันน่าสนุกจริงๆนะอารมณ์แบบว่าถ้าเรายิ้มแบบไม่มีเหตุผลเมื่อไหร่มันจะมีอาการคลั่งแบบนั้นเกิดขึ้นยอมรับว่ามันสนุกแต่ว่าก็ทำให้เราปวดหัวอยูู่่ด้วย เวลาเราจะอยู่คนเดียวเราถามตัวเองเสมอว่าเราทำไรอยู่เราเป็นใครทำทำไมอยู่เพื่อไรเกิดมาทำไมด้วยท่าทีที่เอามือรัดคอตัวเองมันช่างเป็นภาพที่สวยงามจริงๆเราอยากรู้ว่าเราควรหยุดมันยังไงหรือหาวิธีแก้ยังไงหรือปล่อยไว้แบบไหนมันดีกว่ากันความสุขคืออะไรกันนะ555+