คือว่าเราเเอบชอบเพื่อนคนนึงในห้อง เป็นเพื่อนใหม่ที่เข้ามา แล้วเรารู้สึกชอบเค้าตอนเเรกเเค่คิดว่าอาจจะชอบในรูปร่างภายนอกล่ะนะแต่พออยู่เรียนห้องเดียวกันไปนานๆ หลายๆอย่างทำให้รู้สึกว่า อยากปกป้อง อยากดูเเล อยากอยู่ข้างๆเวลาเค้ามีปัญหา อยากช่วยเค้าตลอด แต่พอเราคิดจะจีบเค้าเค้าปลีกตัวห่างเรามาก แบบเห็นเราที่หน้าประตูห้อง เค้าหลบหน้าเราเลย เรารู้สึกเจ็บนิดๆ แต่เราก็ไม่เลิกพยายาม เราพยายามสังเกตว่าเค้าชอบทำอะไร เเละเห็นว่าเค้าชอบเล่นเกม เราเลยโหลดมาเล่นด้วย เเล้วก็ได้เล่นด้วยกัน ตอนเเรกก็เขินๆเล่นไม่ค่อยได้เเต่พอนานๆไป เราเริ่มชินกับเกมนี้ ได้เล่นกับเค้า ได้เริ่มคุยกัน หยอกล้อกันในเกม เรามีความสุขมากเราคิดว่า ความสัมพันธ์เราเริ่มดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนมาก เท่าที่เราสังเกตในเกมเค้าจะหยอกเราตลอด ในเกมก็คอยช่วยซัพพอตกันจนทีมชนะ เรางอนเค้านิดหน่อยตอนเค้าหยอกเราเเรงไป แต่เค้าไม่ขอโทษเราหรอก แต่จะพูดให้เราหัวเราะเเทน เเละตอนที่เล่นเกมกัน2คน เค้าก็พูดกับเราดีมาก ต่างจากที่เจอกันในรร.เค้าแทบไม่คุยกับเราเลย เราอยากรู้ว่าเค้าเริ่มชอบเราบ้างรึเปล่า หรือเราคิดไปเอง แต่ตอนนี้เราไม่ได้หวังจะเป็นเเฟนเค้าหรอก ด้วยสภาพทางบ้านของเราที่เข้มงวดกับ นิสัยเค้าที่รักอิสระ คงไม่อยากมีเเฟนในวัยเรียนเเน่ เราตัดสินใว่า ก่อนจบม.3เราจะไปสารภาพรักกับเค้า เเต่เราก็กล้าๆกลัวๆกลัวว่าเค้าจะห่างเหิน ไม่คุยกับเราอีก เราควรทำไงดีกับความรู้สึกนี้  พรุ่งนี้ก็ครบ2ปีเเล้วที่ชอบเค้ามา