กระทู้นี้ผมอยากบอกเล่าเรื่องราวของผม ขอย้อนกลับไปเมื่อปี 2561 ซึ่งเป็นปีแรกที่ผมมีความคิดอยากจะถ่ายภาพด้วยฟิล์มกระจกขึ้นมา ผมจะค่อยๆ เล่า ค่อยๆ โพสต์ไปจนกว่าโปรเจคที่ผมตั้งเป้าหมายไว้สำเร็จ คือ ถ่ายฟิล์มกระจกครบ 77 จังหวัด ซึ่งปัจจุบันนี้ผมถ่ายไปแล้ว 13 จังหวัด

เรื่องมีอยู่ว่า ราวๆ เดือน เม.ย. 2561 ผมไปบังเอิญเปิดคลิปในยูทูปดูไปดูมาไปเจอการปริ๊นท์ภาพด้วยไข่ขาว หรือกระบวนการ Albumen Print ผมรู้สึกทึ่งมากว่าทำได้ไง แล้วฟิล์มที่นำมาปริ๊นท์คือฟิล์มกระจก ตั้งแต่ตอนนั้นผมตั้งปณิธานกับตัวเองเลย ว่าสักวันผมต้องถ่ายภาพด้วยฟิล์มกระจกให้ได้

ผมใช้เวลาหาข้อมูลในอินเตอร์เนต ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นเวบนอก และถามผู้รู้ที่เต็มใจจะแบ่งปันความรู้ (ยังมีอีกเยอะที่ค่อนข้างจะหวงวิชา) ซื้อสารเคมีต่างๆ มาลองทำ ลองผิดลองถูก ใช้เวลาศึกษาและทดลองอยู่เป็นเวลา 5 เดือน ทำเรื่อยๆ มีเวลาว่างก็มาทดลองทำ (ไม่ได้ทำทุกวันนะ) เจออุปสรรคหลายครั้ง เคยมีครั้งนึง เตรียมทุกอย่างพร้อมแล้ว แต่ก็ยังไม่มีภาพบนกระจก เหมือนเอาเงินค่าสารเคมีมาทิ้งเล่นๆ (แต่คิดอีกแง่ก็เหมือนเป็นค่าบทเรียนที่ต้องเรียนรู้) มีท้อบ้างเหมือนกัน แต่ก็ไม่ล้มเลิก ทำมันไปเรื่อยๆ หาสาเหตุจากข้อผิดพลาดแล้วแก้ไข กว่าจะทำได้นี่ยากพอตัวเลย

จนทำสำเร็จได้ฟิล์มกระจกแผ่นแรก ในวันที่ 30 ตุลาคม 2561 เป็นภาพเทศกาลชักพระที่บ้านเกิดผม สุราษฎร์ธานี วันสุดท้ายของเทศกาลพอดี วันนั้นผมลุ้นมากภาวนาให้ฝนไม่ตก เพราะฟ้าครึ้มตลอดทั้งวัน ผมออกไปถ่ายช่วงบ่าย จัดของ กางห้องมืด เตรียมน้ำยา กว่าจะได้ถ่ายก็เกือบ 4 โมงเย็น ต้องมาลุ้นถ่ายให้ทันก่อนแสงจะหมดอีก (ถ่ายฟิล์มกระจกชอบแดดจัดๆ แรงๆ และจะไวต่อแสง UV เท่านั้น) จนสุดท้ายก็ได้ภาพที่สมบูรณ์มาเพียง 1 ภาพเท่านั้น พอผมถ่ายเสร็จเก็บอุปกรณ์ขึ้นรถจนหมด เท่านั้นแหละ ฝนก็ตกลงมาห่าใหญ่ทันที เหมือนฟ้าจะเมตตา รอให้ผมถ่ายภาพจนสำเร็จก่อน อ้อ ลืมบอกว่าอันนี้แล้วแต่ความเชื่อส่วนบุคคลนะ แต่ก่อนที่ผมจะถ่ายภาพฟิล์มกระจกทุกครั้งผมจะยกมือไหว้ ขอให้การถ่ายภาพสำเร็จไปได้ด้วยดีทุกครั้ง เพราะตัวแปร และปัจจัย กว่าจะได้ภาพมันเยอะจริงๆ ครับ



ด้านบนนี่คือภาพฟิล์มกระจกใบแรกที่ผมทำสำเร็จสมบูรณ์ เป็นเทศกาลชักพระสุราษฎร์ธานี งานใหญ่ประจำปีของบ้านเกิดผม ภาพนี้มันจึงมีความหมายกับผมมากๆ 



(ขอบคุณภาพจากพี่เจี๊ยบ Piamsak Pansumdang และพี่น้อง รักเอย สุราษฎร์ธานี ครับ)

หลังจากภาพแรกเสร็จสมบูรณ์ ผมรู้สึกภูมิใจและเห็นคุณค่าในงานถ่ายภาพแบบนี้มากๆ ประกอบกับการที่ผมชอบเดินทางอยู่แล้ว การเดินทางมันทำให้ผมเรียนรู้อะไรเยอะมาก ผมจึงคิดโปรเจคที่อยากจะทำขึ้นมา นั่นคือ โปรเจคที่มีชื่อว่า "ผมจะถ่ายฟิล์มกระจกให้ครบ 77 จังหวัด"


วันนี้ไว้แค่นี้ก่อนครับ ไว้มาต่อตอนต่อไปครับผม

---------------------------------------------------------------------
ติดตามผลงานได้ทาง FB page : Film Mania ไอ้คลั่งฟิล์ม