คือเราคบกับแฟนมาประมาณ 3 ปี แฟนเราอายุห่างจากเราประมาณ 4 ปี เค้าเป็นคนน่ารัก ตามใจเราตลอด เค้าทำงานกลางคืน ถึงไม่มั่นคงแต่เค้ายังคงวาดฝันอนาคตอยู่เสมอ ครอบครัวเราทั้งสองคนเอ็นดูเรา ส่วนข้อเสียคือ เค้ามักทำอะไรช้า และประหยัดมากๆ เรามักเป็นผู้วางแผนและผู้นำ
จากนั้นเราได้มาทำงานที่นึง ทำได้ประมาณ1เดือน มีเจ้านายมาชอบเรา อายุห่างจากเรา30กว่าปี แต่เค้ายังคงดูไม่แก่มาก ซึ่งเจอกันครั้งแรกเราไม่ได้ชอบเค้าเลย แต่พอมีเรื่องงานมาเกี่ยว เค้าพาเราไป ตจว ไปพบลูกค้าครั้งแรก เค้าได้จู่โจมเราหนักมาก จนเราตกใจและคิดถึงหน้าแฟนอยู่ตลอด (คิดในใจว่าคืนนี้ต้องค้าง แล้วตรูจะเสร็จเค้าไม่เนี่ย) ปรากฏว่าพอถึงเวลาที่จะเข้าห้องพัก เขาดันไม่ได้จองห้องให้เราแยก คือเค้าจองแค่ห้องเดียว เราก็แบบซวยละ เราเลยบอกว่าเราขอกกลับได้ไหม เราอยากกลับบ้านเรามีธุระ ซึ่งเค้าเองก็ตามใจเรานะ ให้คนขับรถไปส่งเราดึกๆ
หลักจากนั้นพอกลับมาเค้าก็พยายามมาทักเรา มาคุยกับเรา พาเราไปข้างนอกบ่อยๆ เลี้ยงเรา เอาใจใส่ และสร้างความประทับใจอยู่ตลอด โดยที่เราก็ยังยึดมั่นว่าเราจะไม่เสียท่าให้เค้า โดยเราก็ปรึกษากับพี่ที่ออฟฟิศที่เค้ารู้จักกับเจ้านายเรามานาน เค้าก็บอกว่า เจ้านายเราเค้าไม่มีใครมานานแล้ว เค้ามีครอบครัวแล้วแต่เค้าไม่ก้าวก่ายกัน ถ้าเราโอเคกับพี่เขา เราก็จะเติบโตวัยกว่าวัยรุ่นคนอื่น และพี่เค้าเป็นคนน่ารัก และพี่เค้าไม่ธรรมดา (หมายความว่าเค้าเส้นใหญ่ เค้าทำหลายธุรกิจมาก) พาเราไปอยู่ในสังคมที่เราไม่เคยอยู่ ไปไหนมาไหนจะมีคนขับรถไปส่งตลอด อยากกินอะไรที่แพง อยากไปไหนแพงแค่ไหนก็ได้ เราเองก็ยังคงเชื่อมั่นในความถูกต้องว่า ต่อให้เราจะมีเงิน มีหน้าที่การงานที่ดี ร่ำรวย มีธุรกิจเป็นของตัวเอง มีคนเคารพนับถือ แต่เราเป็นเมียน้อย เราเป็นเด็กเค้า เราทรยศแฟนเรา มันถูกต้องแล้วหรอ ถึงแม้เราจะไม่รวยทางลัด แต่ในอนาคตเราก็สร้างเนื้อสร้างตัวได้นี่
แต่ในการที่เราเจอเจ้านายบ่อยๆ การที่เราได้รู้จักตัวตนของเค้า การที่เราเปิดโอกาสให้เค้าสร้างความประทับใจให้เรา การที่เรามองตาเค้าบ่อยๆ สนิทกับเค้ามากขึ้น มันทำให้หัวใจเราเริ่มอ่อนลง ทำให้เราเริ่มตื่นเต้นเมื่อได้เจอเค้า ทำให้เรามีความรู้สึกดีมากขึ้น มากกว่าวันแรกๆ ทำให้เราเริ่มคิดว่าหรือเค้าชอบ เค้าถูกชะตากับเราจริงๆ เค้าอยากมีคนที่รู้สึกสบายใจเมื่ออยู่ด้วยกัน เราเริ่มอยากแต่งตัวสวยมาทำงานทุกวัน เราเริ่มส่องกระจกบ่อยขึ้น ซึ่งมันคือความเปลี่ยนแปลงที่เกิดจากความประทับใจ เราก็ยังคิดอยู่ว่าที่เรารู้สึกต่อเค้ามันคืออะไร มันคือแค่เราอยากมีเงิน หรือเราตกหลุมรัก หรือเราตื่นเต้น หรือเราแค่รู้สึกดีในสิ่งที่เค้าทำให้ ที่ไม่เคยมีใครทำให้เรา
เราเริ่มลังเลว่า หรือเราควรที่จะพิจารณาเค้าบ้างเพื่อให้ในอนาคตเราจะได้สบาย เราจะได้ไปอยู่ในสังคมอีกขั้น เราอาจจะมีควาามสุขแบบที่ไม่เคยมี หรือความจริงแล้ว ความธรรมดาที่เคยเป็นอยู่ก่อนหน้าที่จะเจอเค้ามันดีอยู่แล้ว ถึงต่อให้อาจจะช้าหน่อยในการเติบโต แต่ก็ยังถูกต้อง และไม่ผิดต่อใคร
ความจริงแล้วในสังคมสมัยนี้ เราควรทำยังไงคะ
มีแฟนอยู่แล้วแต่มีคนมาให้ข้อเสนอที่ดีกว่า
จากนั้นเราได้มาทำงานที่นึง ทำได้ประมาณ1เดือน มีเจ้านายมาชอบเรา อายุห่างจากเรา30กว่าปี แต่เค้ายังคงดูไม่แก่มาก ซึ่งเจอกันครั้งแรกเราไม่ได้ชอบเค้าเลย แต่พอมีเรื่องงานมาเกี่ยว เค้าพาเราไป ตจว ไปพบลูกค้าครั้งแรก เค้าได้จู่โจมเราหนักมาก จนเราตกใจและคิดถึงหน้าแฟนอยู่ตลอด (คิดในใจว่าคืนนี้ต้องค้าง แล้วตรูจะเสร็จเค้าไม่เนี่ย) ปรากฏว่าพอถึงเวลาที่จะเข้าห้องพัก เขาดันไม่ได้จองห้องให้เราแยก คือเค้าจองแค่ห้องเดียว เราก็แบบซวยละ เราเลยบอกว่าเราขอกกลับได้ไหม เราอยากกลับบ้านเรามีธุระ ซึ่งเค้าเองก็ตามใจเรานะ ให้คนขับรถไปส่งเราดึกๆ
หลักจากนั้นพอกลับมาเค้าก็พยายามมาทักเรา มาคุยกับเรา พาเราไปข้างนอกบ่อยๆ เลี้ยงเรา เอาใจใส่ และสร้างความประทับใจอยู่ตลอด โดยที่เราก็ยังยึดมั่นว่าเราจะไม่เสียท่าให้เค้า โดยเราก็ปรึกษากับพี่ที่ออฟฟิศที่เค้ารู้จักกับเจ้านายเรามานาน เค้าก็บอกว่า เจ้านายเราเค้าไม่มีใครมานานแล้ว เค้ามีครอบครัวแล้วแต่เค้าไม่ก้าวก่ายกัน ถ้าเราโอเคกับพี่เขา เราก็จะเติบโตวัยกว่าวัยรุ่นคนอื่น และพี่เค้าเป็นคนน่ารัก และพี่เค้าไม่ธรรมดา (หมายความว่าเค้าเส้นใหญ่ เค้าทำหลายธุรกิจมาก) พาเราไปอยู่ในสังคมที่เราไม่เคยอยู่ ไปไหนมาไหนจะมีคนขับรถไปส่งตลอด อยากกินอะไรที่แพง อยากไปไหนแพงแค่ไหนก็ได้ เราเองก็ยังคงเชื่อมั่นในความถูกต้องว่า ต่อให้เราจะมีเงิน มีหน้าที่การงานที่ดี ร่ำรวย มีธุรกิจเป็นของตัวเอง มีคนเคารพนับถือ แต่เราเป็นเมียน้อย เราเป็นเด็กเค้า เราทรยศแฟนเรา มันถูกต้องแล้วหรอ ถึงแม้เราจะไม่รวยทางลัด แต่ในอนาคตเราก็สร้างเนื้อสร้างตัวได้นี่
แต่ในการที่เราเจอเจ้านายบ่อยๆ การที่เราได้รู้จักตัวตนของเค้า การที่เราเปิดโอกาสให้เค้าสร้างความประทับใจให้เรา การที่เรามองตาเค้าบ่อยๆ สนิทกับเค้ามากขึ้น มันทำให้หัวใจเราเริ่มอ่อนลง ทำให้เราเริ่มตื่นเต้นเมื่อได้เจอเค้า ทำให้เรามีความรู้สึกดีมากขึ้น มากกว่าวันแรกๆ ทำให้เราเริ่มคิดว่าหรือเค้าชอบ เค้าถูกชะตากับเราจริงๆ เค้าอยากมีคนที่รู้สึกสบายใจเมื่ออยู่ด้วยกัน เราเริ่มอยากแต่งตัวสวยมาทำงานทุกวัน เราเริ่มส่องกระจกบ่อยขึ้น ซึ่งมันคือความเปลี่ยนแปลงที่เกิดจากความประทับใจ เราก็ยังคิดอยู่ว่าที่เรารู้สึกต่อเค้ามันคืออะไร มันคือแค่เราอยากมีเงิน หรือเราตกหลุมรัก หรือเราตื่นเต้น หรือเราแค่รู้สึกดีในสิ่งที่เค้าทำให้ ที่ไม่เคยมีใครทำให้เรา
เราเริ่มลังเลว่า หรือเราควรที่จะพิจารณาเค้าบ้างเพื่อให้ในอนาคตเราจะได้สบาย เราจะได้ไปอยู่ในสังคมอีกขั้น เราอาจจะมีควาามสุขแบบที่ไม่เคยมี หรือความจริงแล้ว ความธรรมดาที่เคยเป็นอยู่ก่อนหน้าที่จะเจอเค้ามันดีอยู่แล้ว ถึงต่อให้อาจจะช้าหน่อยในการเติบโต แต่ก็ยังถูกต้อง และไม่ผิดต่อใคร
ความจริงแล้วในสังคมสมัยนี้ เราควรทำยังไงคะ