... ครอกฟี่... Zz.. Z zzz
เสียงนอนของร่างกำยำดังขึ้นติดๆ กันในบ่ายวันหนึ่ง เจ้าของร่างค่อยๆ บิดขี้เกียจพลิกไปอีกท่า เพื่อให้นอนหลับสบายต่อ
"ชู่วววว... น้องเล็ก เจ้าค่อยตามพี่มานะ"
เจ้าร่างกลมตัวน้อยค่อยๆ เดินตามพี่ชายไปอย่างตั้งใจ ในใจก็แอบสงสัยอยู่นิดหนึ่ง ว่าทำไมพี่ชายสุดหล่อ ถึงพาเธอเดินทางไกลเช่นนี้ มีเพียงแค่บอกกับท่านแม่กับท่านพ่อว่าจะพาข้าออกเดินทางไปอาศัยยังที่แห่งใหม่
"ท่านพี่... ข้าเหนื่อยเหลือเกิน"
"ท่านพี่ จะพาข้าไปยังที่แห่งหนไหนเหรอ"
พี่ชายหันมาสบตาน้องสาวตัวกลมน้อย แล้วตอบอย่างเสียงเข้ม
"ข้าเคยบอกเจ้าแล้วไงเล่า ว่าเราจะเดินทางไปยังอาณาจักรใหม่ ที่แห่งนี้น่าเกรงขามยิ่งนัก เจ้าไปถึงเจ้าจะต้องชอบแน่นอน"
น้องสาวตัวกลมได้แต่เบะปาก แบบทำอะไรไม่ได้ เมื่อได้ยินคำตอบของพี่ชายที่สุดแสนจะบ้าอำนาจ
"เห้อ..."
เสียงถอนหายใจยอมรับกับโชคชะตา
"ชู่ววว... น้องเล็กๆ เราถึงที่หมายแล้ว ข้าให้เจ้าเลือกว่าเจ้าจะไปพักอยู่ตรงไหน"
เจ้าน้องสาวตัวกลมสบตากับพี่ชายแล้วตอบเสียงน่ารัก
"ข้าเลือกตำแหน่งที่มองเห็นทิวทัศน์ที่ชัดเจนก็แล้วกัน"
ว่าแล้วเจ้าน้องสาวตัวกลม ก็เดินทางไปยังตำแหน่งที่ตนเองกล่าวบอกพี่ชายไป
"โอ้... จุดนี้ช่างมองเห็นวิวทิวทัศน์ได้ชัดเจนเช่นนี้"
เจ้าน้องสาวตัวกลมก็เลือกเกาะตรงติ่งหูใบใหญ่ๆ ของร่างอันน่าเกรงขาม
เจ้าพี่ชายก็ยังคงมุ่งหน้าเดินทางไปยังพื้นที่อันรกทืบสีน้ำตาล เพื่อสำรวจอาณาจักรใหม่ต่อไป
*************************
คล้อยบ่ายแก่ๆ มีเสียงรถมาจอดยังลานหน้าบ้าน ใบหูเจ้าของร่างอันน่าเกรงขามก็ขยับเล็กน้อย
"เจ้านายมาแล้ว.. เจ้านายมาแล้ว"
ร่างสีน้ำตาลค่อยๆ ลืมตา และบิดขี้เกียจ จากนั้นรีบวิ่งไปต้อนรับเจ้าของบ้านทันที
"โฮ่งๆ"
ร้องเท้าสีแดงสดก้าวลงมาจากรถช้าๆ พร้อมน้ำเสียงสดใส
"โบเก้ ลูกรัก"
เสียงทักทายเจ้าขนสีน้ำตาลดังขึ้น พร้อมกับมือที่ยื่นมาลูบหัวเจ้าขนสีน้ำตาลอย่างเอ็นดู จากนั้นก็หันไปหยิบของในรถแล้วเดินเข้าบ้านไป
เจ้าตัวกลมตกใจมาสักพักกับเสียงเห่าอันเสียงดังของอาณาจักรใหม่ที่วิ่งมาเมื่อสักครู่นี้
"อะไรกันเนี้ย เจ้าอาณาจักรใหม่ของข้า เจ้าทำเอาข้าตกอกตกใจไปหมด"
เธอบ่นพร้อมกับใช้สายตามองไปรอบๆ บ้าน ที่มีพื้นหญ้าที่เขียวขจี แล้วทำตาโต
"โอ้โห้ ทำไมมันช่างสวยงามเช่นนี้"
*************************
"กลิ่นอะไรเนี้ย ทำไมรุนแรงแบบนี้ เจ้าอาณาจักรบ้าของข้า เจ้าทำอะไรของเจ้าอีก"
เจ้าตัวกลมบ่นอุบอิบกับอาณาจักรใหม่
หลังจากที่โบเก้ปลดปล่อยความอัดอั้นหลังจากตื่นนอนมาใหม่ ร่างกายก็ดูซู่ซ่า ใช้ขาหลังทั้งสองข้างตะกุยดินกลบสิ่งแปลกปลอมที่เพิ่งออกไปจากร่างกาย จากนั้นก็วิ่งเข้าบ้านไปประจบนายหญิงเจ้าของบ้านทันที
**อาณาจักรใหม่ของข้า**
เสียงนอนของร่างกำยำดังขึ้นติดๆ กันในบ่ายวันหนึ่ง เจ้าของร่างค่อยๆ บิดขี้เกียจพลิกไปอีกท่า เพื่อให้นอนหลับสบายต่อ
"ชู่วววว... น้องเล็ก เจ้าค่อยตามพี่มานะ"
เจ้าร่างกลมตัวน้อยค่อยๆ เดินตามพี่ชายไปอย่างตั้งใจ ในใจก็แอบสงสัยอยู่นิดหนึ่ง ว่าทำไมพี่ชายสุดหล่อ ถึงพาเธอเดินทางไกลเช่นนี้ มีเพียงแค่บอกกับท่านแม่กับท่านพ่อว่าจะพาข้าออกเดินทางไปอาศัยยังที่แห่งใหม่
"ท่านพี่... ข้าเหนื่อยเหลือเกิน"
"ท่านพี่ จะพาข้าไปยังที่แห่งหนไหนเหรอ"
พี่ชายหันมาสบตาน้องสาวตัวกลมน้อย แล้วตอบอย่างเสียงเข้ม
"ข้าเคยบอกเจ้าแล้วไงเล่า ว่าเราจะเดินทางไปยังอาณาจักรใหม่ ที่แห่งนี้น่าเกรงขามยิ่งนัก เจ้าไปถึงเจ้าจะต้องชอบแน่นอน"
น้องสาวตัวกลมได้แต่เบะปาก แบบทำอะไรไม่ได้ เมื่อได้ยินคำตอบของพี่ชายที่สุดแสนจะบ้าอำนาจ
"เห้อ..."
เสียงถอนหายใจยอมรับกับโชคชะตา
"ชู่ววว... น้องเล็กๆ เราถึงที่หมายแล้ว ข้าให้เจ้าเลือกว่าเจ้าจะไปพักอยู่ตรงไหน"
เจ้าน้องสาวตัวกลมสบตากับพี่ชายแล้วตอบเสียงน่ารัก
"ข้าเลือกตำแหน่งที่มองเห็นทิวทัศน์ที่ชัดเจนก็แล้วกัน"
ว่าแล้วเจ้าน้องสาวตัวกลม ก็เดินทางไปยังตำแหน่งที่ตนเองกล่าวบอกพี่ชายไป
"โอ้... จุดนี้ช่างมองเห็นวิวทิวทัศน์ได้ชัดเจนเช่นนี้"
เจ้าน้องสาวตัวกลมก็เลือกเกาะตรงติ่งหูใบใหญ่ๆ ของร่างอันน่าเกรงขาม
เจ้าพี่ชายก็ยังคงมุ่งหน้าเดินทางไปยังพื้นที่อันรกทืบสีน้ำตาล เพื่อสำรวจอาณาจักรใหม่ต่อไป
*************************
คล้อยบ่ายแก่ๆ มีเสียงรถมาจอดยังลานหน้าบ้าน ใบหูเจ้าของร่างอันน่าเกรงขามก็ขยับเล็กน้อย
"เจ้านายมาแล้ว.. เจ้านายมาแล้ว"
ร่างสีน้ำตาลค่อยๆ ลืมตา และบิดขี้เกียจ จากนั้นรีบวิ่งไปต้อนรับเจ้าของบ้านทันที
"โฮ่งๆ"
ร้องเท้าสีแดงสดก้าวลงมาจากรถช้าๆ พร้อมน้ำเสียงสดใส
"โบเก้ ลูกรัก"
เสียงทักทายเจ้าขนสีน้ำตาลดังขึ้น พร้อมกับมือที่ยื่นมาลูบหัวเจ้าขนสีน้ำตาลอย่างเอ็นดู จากนั้นก็หันไปหยิบของในรถแล้วเดินเข้าบ้านไป
เจ้าตัวกลมตกใจมาสักพักกับเสียงเห่าอันเสียงดังของอาณาจักรใหม่ที่วิ่งมาเมื่อสักครู่นี้
"อะไรกันเนี้ย เจ้าอาณาจักรใหม่ของข้า เจ้าทำเอาข้าตกอกตกใจไปหมด"
เธอบ่นพร้อมกับใช้สายตามองไปรอบๆ บ้าน ที่มีพื้นหญ้าที่เขียวขจี แล้วทำตาโต
"โอ้โห้ ทำไมมันช่างสวยงามเช่นนี้"
*************************
"กลิ่นอะไรเนี้ย ทำไมรุนแรงแบบนี้ เจ้าอาณาจักรบ้าของข้า เจ้าทำอะไรของเจ้าอีก"
เจ้าตัวกลมบ่นอุบอิบกับอาณาจักรใหม่
หลังจากที่โบเก้ปลดปล่อยความอัดอั้นหลังจากตื่นนอนมาใหม่ ร่างกายก็ดูซู่ซ่า ใช้ขาหลังทั้งสองข้างตะกุยดินกลบสิ่งแปลกปลอมที่เพิ่งออกไปจากร่างกาย จากนั้นก็วิ่งเข้าบ้านไปประจบนายหญิงเจ้าของบ้านทันที