เราไปฝึกงานในเเผนกนหนึ่ง เรามีความสุข สนุกกับงานมากทุกอย่างเเอปปี้มากเเต่พอเราฝึกงานเสร็จเราก็ได้ทำงานต่อเลยซึ่งเป็นคนละเเผนกที่ฝึก ทุกอย่างต่างกันมาก เรามาทำงานมีเเต่ความอึดอัด ไม่มีเพื่อน ไม่สนิทกับใคร(ช่วงเเรกๆก็มีพี่มาตีสนิท ใช้งานเราเเบบว่า ดูออกว่าขก.ใช้ถ่ายเอกสาร ปั้มเอกสารไรงี้ เเต่พอมีเด็กใหม่เข้ามาช่วยงานเขาได้เยอะ ยอมเขาเยอะกว่าเราอะ เขาก็ไม่มายุ่งกับเราอีกเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย)ไม่ได้เปลี่ยนไปคนเดียวนะเเต่เปลี่ยนไปทุกคนเลยเหมือนเด็กๆอะเดอะเเก๊ง ไม่ชอบใครกูก็ไม่ชอบด้วยอะ  เลยทำให้เราไม่มีเพื่อน เวลามีปัญหาก็คุยกับใครไม่ได้ ในขณะที่เรานั่งทำงานเขาก็นั่งนินทาเราอยู่ข้างหลัง เราต้องไปกินข้าวคนเดียวทุกวัน เราทำงานที่นี่ได้1เดือน เราเป็นเด็กจบใหม่ไม่ค่อยรู้งานเเละตำเเหน่งนี้ก็มีเเค่เราคนเดียว เวลาเราไม่เข้าใจงานเราไปถามคนอื่นเขาก็ไม่อยู่อยากจะตอบเราดูเเบบรำคาญเราทั้งๆที่เราก็ไม่เคยไปทำอะไรให้พวกเขาเลย ((เราเคยสงสัยนะว่าเเกหงอกขึ้นเต็มหัวเเล้วทำไมยังใช้นิสัยเด็กๆกันหรือว่าเราเข้าไม่ถึงพวกเขา))เป็นเเบบนี้ทุกวันเราเหนื่อย เราท้อ เราอึดอัด //ทุกวันนี้ถ้าไม่ใช่เพราะเงินหรือเพราะความก้าวหน้า//เราคงลาออกไปละ เราควรจะทำไงดี!!!เราอึดอัด