สวัสดีครับ กัลยาณมิตรทุกท่าน
ผมมีเรื่องที่น่าสนใจ มีน้องคนหนึ่งที่เจอในสถานที่ปฎิบัติธรรมฝึกสมาธิ บังเอิญได้พบเจอน้องท่านหนึ่ง เขาเข้าคุยกันปกติ
คุยไปคุยมา น้องเขาเห็นว่าผมพูดให้กำลังใจคนอื่น อัธยาศัยดี น้องก็บอกเขามีเรื่องทุกข์ใจ มาขอคำปรึกษา เขาบอกว่าตัวเขาเองนั้นรู้สึกเกลียดพ่อของตัวเอง
ผมฟังครั้งแรกก็ตกใจ จึงถามว่า ทำไมถึงคิดอย่างงั้น น้องเขาก็บอกว่าตัวเขาเองไม่ได้อยากจะโกรธหรอก แต่เหมือนกับว่าเขาสะสมมันมาที่ละเล็กๆน้อยๆ จนมันรู้สึกมากขึ้นๆ จนเป็นปมเป็นแผลในใจ
น้องเขาก็พูดต่อมาว่า ตัวพ่อของเขา ชอบดื่มสุรา ชอบฆ่าสัตว์ แล้วนิสัยชอบใช้อารมณ์ ด่าท่อ คำหยาบต่างๆนาๆ ด้วยคำพูดที่รุนแรง เช่น ไอ
ไอสัตว์ ไอควาย
ไอเวร อะไรแบบนี้ จนจิตใจมันรู้สึกบั่นทอนสะสมความโกรธ น้องเขาบอกว่าพึ่งมารู้ตัวได้1ปี หลังจากที่ได้ฝึกสติ ว่าตัวเองนั้นแต่ก่อนตอนเด็กๆเป็นคนจิตใจดี แต่ก็ถูกสอนมาด้วยอารมณ์และความรุนแรง ผมจึงถามว่าตอนโกรธคุณทำอย่างไร น้องเขาก็ตอบว่าอยู่เงียบเฉยๆ
ดูความแปรปรวนในจิตใจ มันเกิดขึ้นและดับ ซึ่งน้องเขาบอกว่า ความโกรธมันมีอำนาจมากกว่าสติ มันปรุงไม่เลิก
ผมก็ถามกลับ น้องรู้วิธีเจริญสติ ทำไมไม่เจริญเมตตากลับพ่อของตนเองไปเลย
เขาตอบผมมาว่า ถ้าคุณถูกกระทำมาตลอดโดยที่โดนใช้อารมณ์และด่าด้วยถ้อยคำที่รุนแรงต่างๆ มาตลอดเป็นเวลานานถึง8ปี โดยที่ต้องอาศัยอยู่ร่วมกันกลับครอบครัว คุณจะรู้สึกอย่างไร
น้องเขาบอกว่าเขาไม่ได้รู้สึกว่ามีความรัก
กับตัวของพ่อเขาแล้ว น้องเขาพยายามพูดบอก พูดคุยกับพ่อของเขา แต่ก็ไม่รับฟัง เถียง ดีแค่ตอนพูด เสร็จแล้วก็กลับมาทำเหมือนเดิม ตัวน้องบอกว่าไม่คุยกันมา8ปี เพราะรู้สึกว่า พ่อเขาเปลี่ยนไม่ได้
หลังตัวเขาเรียนจบ คิดว่าจะออกไปทำงานและไม่กลับมาบ้านอีก
พอน้องเขาเล่าเสร็จ น้องเขาถามว่าตัวเขาเองเขาสงสัยว่าที่ตัวเขาคิดอยู่ เขาทำถูกหรือไม่ที่คิดแบบนี้
ผมฟังน้องเขาเล่าเสร็จถ้าคิดผ่านๆก็เรื่องโลกๆปกติ แต่พอคิดพิจารณาในธรรม
ว่าเนี่ย กิเลสมันถูกสะสม บั่นทอนจิตใจ
คนกระทำไม่ได้คิดอะไร คนถูกกระทำสะสม จนวันหนึ่งมันไม่สามารถกลับไปแก้ไขได้
ผมก็เลยเอาคำถามนี้มาตั้งไว้ว่าในมุมมอง
ของกัลยาณมิตรทุกท่าน คิดอย่างไรกันบ้าง กับวิธีและการแก้ไขปัญหาด้วยธรรมะ
บางทีมันใช้แค่ทางโลกอย่างเดียวไม่ได้
ลองแชร์กันดูครับ ไม่มีผิดมีถูก
ผมจะได้เอาวิธีการแก้ไขของทุกๆท่านมาใช้แก้ปัญหาให้กับคนอื่นๆที่มีความทุกข์ในแบบนี้
ขอบคุณทุกท่านครับ
ขอให้ทุกท่านมีความสุข
ถ้ามีความรู้สึกไม่ชอบพ่อของตนเอง ควรทำอย่างไร มีวิธีการแก้ปัญหาด้วยทางโลกและทางธรรมอย่างไร
ผมมีเรื่องที่น่าสนใจ มีน้องคนหนึ่งที่เจอในสถานที่ปฎิบัติธรรมฝึกสมาธิ บังเอิญได้พบเจอน้องท่านหนึ่ง เขาเข้าคุยกันปกติ
คุยไปคุยมา น้องเขาเห็นว่าผมพูดให้กำลังใจคนอื่น อัธยาศัยดี น้องก็บอกเขามีเรื่องทุกข์ใจ มาขอคำปรึกษา เขาบอกว่าตัวเขาเองนั้นรู้สึกเกลียดพ่อของตัวเอง
ผมฟังครั้งแรกก็ตกใจ จึงถามว่า ทำไมถึงคิดอย่างงั้น น้องเขาก็บอกว่าตัวเขาเองไม่ได้อยากจะโกรธหรอก แต่เหมือนกับว่าเขาสะสมมันมาที่ละเล็กๆน้อยๆ จนมันรู้สึกมากขึ้นๆ จนเป็นปมเป็นแผลในใจ
น้องเขาก็พูดต่อมาว่า ตัวพ่อของเขา ชอบดื่มสุรา ชอบฆ่าสัตว์ แล้วนิสัยชอบใช้อารมณ์ ด่าท่อ คำหยาบต่างๆนาๆ ด้วยคำพูดที่รุนแรง เช่น ไอ
ไอเวร อะไรแบบนี้ จนจิตใจมันรู้สึกบั่นทอนสะสมความโกรธ น้องเขาบอกว่าพึ่งมารู้ตัวได้1ปี หลังจากที่ได้ฝึกสติ ว่าตัวเองนั้นแต่ก่อนตอนเด็กๆเป็นคนจิตใจดี แต่ก็ถูกสอนมาด้วยอารมณ์และความรุนแรง ผมจึงถามว่าตอนโกรธคุณทำอย่างไร น้องเขาก็ตอบว่าอยู่เงียบเฉยๆ
ดูความแปรปรวนในจิตใจ มันเกิดขึ้นและดับ ซึ่งน้องเขาบอกว่า ความโกรธมันมีอำนาจมากกว่าสติ มันปรุงไม่เลิก
ผมก็ถามกลับ น้องรู้วิธีเจริญสติ ทำไมไม่เจริญเมตตากลับพ่อของตนเองไปเลย
เขาตอบผมมาว่า ถ้าคุณถูกกระทำมาตลอดโดยที่โดนใช้อารมณ์และด่าด้วยถ้อยคำที่รุนแรงต่างๆ มาตลอดเป็นเวลานานถึง8ปี โดยที่ต้องอาศัยอยู่ร่วมกันกลับครอบครัว คุณจะรู้สึกอย่างไร
น้องเขาบอกว่าเขาไม่ได้รู้สึกว่ามีความรัก
กับตัวของพ่อเขาแล้ว น้องเขาพยายามพูดบอก พูดคุยกับพ่อของเขา แต่ก็ไม่รับฟัง เถียง ดีแค่ตอนพูด เสร็จแล้วก็กลับมาทำเหมือนเดิม ตัวน้องบอกว่าไม่คุยกันมา8ปี เพราะรู้สึกว่า พ่อเขาเปลี่ยนไม่ได้
หลังตัวเขาเรียนจบ คิดว่าจะออกไปทำงานและไม่กลับมาบ้านอีก
พอน้องเขาเล่าเสร็จ น้องเขาถามว่าตัวเขาเองเขาสงสัยว่าที่ตัวเขาคิดอยู่ เขาทำถูกหรือไม่ที่คิดแบบนี้
ผมฟังน้องเขาเล่าเสร็จถ้าคิดผ่านๆก็เรื่องโลกๆปกติ แต่พอคิดพิจารณาในธรรม
ว่าเนี่ย กิเลสมันถูกสะสม บั่นทอนจิตใจ
คนกระทำไม่ได้คิดอะไร คนถูกกระทำสะสม จนวันหนึ่งมันไม่สามารถกลับไปแก้ไขได้
ผมก็เลยเอาคำถามนี้มาตั้งไว้ว่าในมุมมอง
ของกัลยาณมิตรทุกท่าน คิดอย่างไรกันบ้าง กับวิธีและการแก้ไขปัญหาด้วยธรรมะ
บางทีมันใช้แค่ทางโลกอย่างเดียวไม่ได้
ลองแชร์กันดูครับ ไม่มีผิดมีถูก
ผมจะได้เอาวิธีการแก้ไขของทุกๆท่านมาใช้แก้ปัญหาให้กับคนอื่นๆที่มีความทุกข์ในแบบนี้
ขอบคุณทุกท่านครับ
ขอให้ทุกท่านมีความสุข