เราเป็นเด็กคนนึง ที่โดน พ่อ เเม่ ญาติๆครอบครัว คอยพูดบั่นทอนจิตใจมาโดยตลอด ตั้งเเต่เด็กเราคิดว่าถ้าเราทำให้เขาภูมิใจได้ เขาคงจะพูดดีๆกับเราบ้าง เราพยายามตั้งใจเรียน ให้สอบได้ที่1 เขาจะได้ภูมิใจ ซึ้งเราทำได้เกือบทุกปี เราอยากให้เขาภูมิใจในตัวเรามาก เเต่ไม่เลย เขาพูดกับเราเเค่ว่า ฟลุ๊ค ไม่ดีใจหรืออะไรกับเราเลย ส่วนน้องสาวเราสอบตก สอบไม่ผ่านหลายวิชา ไม่ตั้งใจเรียน พ่อกับเเม่เราคอยตามใจ ไม่เคยว่า เราน้อยใจมาก เราพยายามคิดหาเงินด้วยตัวเอง ขายของออนไลน์ เราลงทุนเองหมด เเต่พ่อกับเเม่เรา คอยดูถูกว่าทำไม่ได้ ไม่มีหมาตัวไหนมาซื้อ มาเเDกของหรอก ไม่ว่าเราจะทำอะไรเราก็โดนว่าอยู่เเบบนี้ เราอยากได้อะไรเราก็หาเงินมาซื้อเอง ส่วนน้องเราขอพ่อเเม่ได้หมด บางทีเขาก็ให้เราซื้อให้น้อง ซึ่งเราไม่ได้อะไรเลย เงินทุกบาทเราก็ทำงานหามาเอง พอเราไม่ให้ เขาก็บอกว่าน้องยังไม่มีเงินยังทำงานไม่ได้ ทั้งๆที่น้องเราเองไม่คิดที่จะทำ เราเหนื่อยมากๆกับคำพูดของครอบครัว ไม่ชอบการอยู่บ้าน เราเคยอยากฆ่าตัวตาย อยากหนีออกไปให้พ้นครอบครัว เราควรทำไงกับความรู้สึกเเบบนี้