เราทะเลาะกับพ่อมาอาทิตย์กว่าเเล้วค่ะ ไม่ใช่ไม่อยากคุย เราเเค่เหนื่อยไม่รู้จะอธิบายยังไง เเม่เราก็คงเหนื่อย พ่อเราเป็นคนที่ชอบดื่มเหล้าอะค่ะ พอเมาก็จะไปทั่ว เเม่พูดไม่เข้าหูก็เริ่มมีปากเสียง คนที่โดนไปด้วยคือเราค่ะ พ่อเป็นคนใจร้อนค่ะ เรารักพ่อนะไม่ใช่ไม่รัก เราเเค่เหนื่อย เวลาทะเลาะกันเขาชอบพูดหรือไม่ก็จะเป็นเเม่ที่พูดบ่อยๆเสมอว่า ไปหย่าเลยดีไหม นัดกันนู้นนนี้ พอเอาเข้าจริงก็ไม่ เราพอมองออกว่าเเม่เราก็คงเหนื่อยเพียงเเต่เขาไม่ได้พูดออกมา เราเป็นห่วงเเม่เราเก็บความรู้สึกเเบบนี้ไว้นานมากเลยค่ะตั้งเเต่ตอนเด็กเเล้ว อย่างที่บอกไปพ่อเราเป็นคนที่ดื่มเหล้าเยอะ มีอยู่วันนึงพ่อเราเมา เเต่ไม่รู้โมโหอะไรมา เราอยู่ที่ห้องครัว เขาก็นั่งกินข้าวของเขาอยู่ดีๆ เราเดินไปห้องครัวเเต่ประตูมันปิดเอง เหมือนกับว่าลมมันเเรง เราไม่ได้เอาอะไรกั้นไว้มันเลยปิดเองเเรงเเละดัง เขาไม่พอใจคิดว่าเราทำใส่เขามั้ง เดินมาตบหัวเราเกือบลงกะทะที่มีน้ำมันอยู่ตรงหน้า ป้าเห็นป้าเบยมาห้ามไว้ เราไม่ไหวเลยค่ะ หลายรอบที่เกิดเหตุการณ์เเบบนี้ เวลาเขาเมานั่นเเหละค่ะ ถ้าเขาไม่ดื่มมันก็ปกติดีนะคะ เรารักกันดี เราไม่เคยพูดเรื่องนี้กับใคร เราเก็บไว้ จนถึงเมื่ออาทิตย์ที่เเล้ว เรานั่งกินเตี๋ยวอยู่ค่ะ อยู่ที่โต๊ะที่บ้าน เขาหาว่าเราใช้ไม่ได้ พอใช้ก็ทำไรช้า คือเขาไม่มองเลยค่ะว่าเราทำอะไรอยู่ เขาใช้เราไปปิดน้ำ เราไม่ได้ยิน เลยถามอีกรอบว่าอะไรนะหนูไม่ได้ยิน เขาก็เงียบไม่ตอบเรา พอเเม่บอกว่าน้ำล้นเเล้วทำไมไม่ไปปิด พ่อก็บอกอยู่ เรานี่ร้องห้ะ คือเราไม่ได้ยินจริงๆเพราะเราใส่หูฟัง พ่อก็ว่าเราเลยค่ะ ใช้ไม่ได้นู้นนี่ เจ็บมากค่ะ เเต่เก็บอาการ คือเราไม่อยากจะจำ มันบั่นทอนใจมากค่ะ เเต่ไม่ทันไร เขาก็ลุกมาเชิงจะบีบคอเรา เเต่เเม่ลุกมาห้ามทัน พลักเขาออก เขาก็โวยวายดันพัดลมล้ม เราก็น้ำตาไหลเเบบเงียบๆ ไม่พูด ถ้วยก๋วยเตี๋ยวก็หก เราก็เก็บไม่พูดไม่จาอะไร เขาไปเข้าห้องน้ำมั้ง เราเลยบอกเเม่ว่า ถ้าจะหย่า ก็หย่าเลยนะ เราไม่ไหวเเล้วเหมือนกัน พ่อชอบพูดอะไรบั่นทอนใจเราบ่อยๆ เชิงบูลลี่ก็มีเราไม่ถือสาหรอกค่ะนั่นก็พ่อ บางทีก็ไม่ไหว เราเครียดจนถึงขั้นนอนไม่หลับภาพเหตุการณ์เเต่ละอย่างเเต่ละคำพูดเข้ามาในหัว ก่อนนอนเราร้องเกือบจะทุกคืน เราอยากพบจิตแพทย์มาก กังวลกลัวไปหมดเลยค่ะ รู้สึกโดดเดี่ยว ที่มาเล่า เราเเค่อยากเอามันออกไปจากใจ ถึงจะไม่ออกก็เถอะอย่างน้อยเราก็ได้ระบายเก็บมานานมากเหมือนกัน เหนื่อยจังเลยค่ะ นี่หรอคะพ่อคน