คือตั้งแต่โรงเรียนเปิด พ่อก็เริ่มกดดันเรามากขึ้นแล้วก็ชอบคุยกับเราด้วยอารมณ์และคำหยาบต่างๆเหมือนเราเป็นที่ระบายอารมณ์เลยพอเราเริ่มตอบโต้กลับบ้างพ่อก็ขู่และด่าเราว่า เด็กสมัยนี้มันไม่เคยโดนตีบ้างไม่รู้สึกแล้วพ่อก็ชอบขู่ว่าจะตีเราบ้างกระทืบเราบ้างจะตัดพ่อตัดลูกกันบ้างต่างๆนาๆ แต่เราก็ไม่ตอบโต้อะไรกับได้เพราะมันอาจเกิดเรื่องใหญ่เราก็ได้แต่เก็บอารมณ์ไว้พอมาที่ห้องเราก็ไม่รู้จะระบายอารมณ์ที่ไหนร้องไห้ก็ไม่ได้ถ้าพ่อเห็นพ่อก็จะด่าและว่าเราหนักกว่าเดิมเราไม่รู้จะทำไงดีเลยต้องจิกผมตัวเองระบายอารมณ์จนผมหลุดมาบ้าง,กดแขนจนมันเกิดรอยแดงเลยหรือไม่ก็ทุบโต๊ะบ้างคือเราทนไม่ไหวจริงพ่อทำเราเหมือนเป็นสนามอารมณ์เลย..