คือเราเป็นเด็กป.6 ธรรมดาคนหนึ่งที่โดนคนในครอบครัวกดดัน คนในครอบครัวที่ว่า "ไม่ใช่พ่อแม่" ค่ะ แต่เป็นตากับยายและอาจจะเป็นพ่อในบางเรื่อง ที่จริงเราไม่ได้เป็นเด็กเรียนเก่งอะไรเลยค่ะแต่แม่เราเริ่มส่งเรียนพิเศษตอนป.2(แต่ตอนนั้นคืออยากเรียนอยู่แล้วด้วยเพราะเห็นพี่สาวเรียน) จนถึงป.6 เราก็เริ่มต้องติว ต้องเรียนหนัก+การบ้านเยอะ บางวันเรากลับมาจากรร.เหนื่อยๆเราก็นอนไม่ได้ค่ะ ตาก็จะพูดว่า "ขี้เกียจมากหรอ กลางคืนไม่รู้จักนอน" และยังขู่เราว่าจะตี จนบางครั้งเราก็โดนตีจริงๆเพราะไม่อ่านหนังสือ,ไม่ทำการบ้านทั้งๆที่ส่งเดือนหน้า บางทีเราก็อยากดองบ้างใช่มั้ยล่ะ555,ไม่อาบน้ำ เพราะเราเหนื่อย คนเราก็ต้องมีขี้เกียจกันบ้างรึป่าวคะ?  ใช่ค่ะ เราอยู่กับตายาย แน่นอนว่าพวกท่านหัวโบราณ อะไรๆก็ตี เราโดนตีตั้งแต่จำความได้จนปัจจุบันก็ยังโดน เราเคยเหนื่อย. ท้อ. จนคิดสั้นเป็นบางครั้ง | เราเป็นคนไม่พูดคำหยาบค่ะ แต่พี่สาวเราพูด พี่เราพูดคำหยาบกับเพื่อนแบบกู-อะไรพวกนี้ค่ะ มีวันนึงพี่เราโดนด่าว่า "พูดคำหยาบทำไม ใครสอน เดี๋ยวกูฟาดหน้าได้ร้องแหละ" ประมาณนี้ค่ะ เราเลยลองเปิดใจคุยกับพี่ เราถามพี่ว่าดดนด่าอีกแล้วหรอ เรื่องพูดคำหยาบใช่มั้ย พี่เราก็ตอบว่าประมาณนั้น เราเลยคุยกับพี่ว่าครอบครัวเราเป็นแบบนี้มานานแล้ว คำหยาบพวกเขาพูด แล้วจะให้เราจำมาจากใครในเมื่อพวกท่านก็พูดแบบนี้กับเรา | เราเครียด การบ้านเยอะ ติวทุกวัน ทุกวันนี้ไม่ได้ตื่นสาย+นอนไม่เต็มที่ ช่วงนี้เราต้องอ่านหนังสือถึง4ทุ่ม5ทุ่มค่ะ แล้วเราเป็นคนนอนไม่ค่อยหลับ จนบางครั้งหลับตี2-ตี3 ด้วยความที่เราเครียดมากๆ เราปวดหัวมากๆมา2-3วันแล้วค่ะ อยากพักนอนหลับสักวันแต่เราไม่กล้าบอกยาย ไม่กล้าบอกพ่อ-แม่ เราไม่กล้าเปิดอกเปิดใจคุยกับใคร เรากับพี่ก็มีกันอยู่แค่นี้ บางครั้งน้องเราที่อายุ2ขวบครึ่งยังโดนฟาดเลยค่ะ | ช่วงนี้เรารู้สึกว่าเรามองโลกในแง่ร้ายมากๆ เราท้อ เราเหนื่อย สัปดาห์ที่ผ่านมาเราก็เกือบคิดสั้น เรากลัวเราสอบไม่ติด กลัวคะแนนออกมาไม่ดี กลัวโดนตายายตีพ่อด่า - เราแค่มาแชร์ประสบการณ์+ขอคำแนะนำ ขอบคุณค่ะ