คือ ปัจจุบันอายุ14 แต่สงสัยว่าตัวเองเป็นโรคอะไรหรือไม่ได้เป็น ก็คือตั้งแต่ปี2018ที่โรงเรียนหนูโดนคำบูลลี่ไม่รู้ว่าเชิงบูลลี่รึเปล่าซึ่งเพื่อนชอบล้อเกี่ยวกับร่างกายของหนูอยู่ตลอด2ปี บางครั้งก็โดนทำร้ายร่างกายบ้างนิดหน่อย แล้วก็โดนคำพูดของแม่บ้างนิดๆ จนหนูกลายเป็นคนเก็บตัวมากขึ้น ไม่พูดจากับใคร/พูดน้อยมากๆบางครั้งไม่พูดเลยด้วยซ้ำ เก็บความรู้สึกไว้คนเดียวตลอด ไม่ออกจากบ้าน ออกแค่ไปซื้อของร้านข้างๆบ้านเเล้วก็กลับเข้าห้อง ชอบร้องไห้คนเดียวเงียบๆ จากเด็กที่ร่าเริง หัวเราะง่าย ยิ้มเก่ง

เคยมีครั้งนึงที่ครูเรียกไปคุยว่าเป็นอะไรทำไมไม่ค่อยพูดชอบเก็บตัว ไม่ค่อยมีความสุข ตอนนั้นหนูนั่งเงียบไปสักพักแล้วก็บอกครูว่าไม่ได้เป็นอะไรค่ะแค่เหนื่อย แล้วครูก็ปล่อยไปกินข้าวปกติ จนถึงปี2021หนูก็ยังเก็บตัวอยู่ในบ้านเหมือนเดิม ตอนนี้สงสัยมากๆว่าตัวเองเป็นอะไรบางครั้งคิดมาจนปวดหัวเคยคิดว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้าแต่ไม่กล้าไปตรวจเพราะแม่บอกว่า"ตรวจไปทำไม ก็ร่าเริงปกตินิ" จนหนูต้องกลับเข้าห้องไป

ตอนนั้นฟีลแบบแย่มากเคยคิดที่จะกรีดข้อมือด้วยแต่ก็ไม่ได้ทำจำได้ว่านั่งร้องไห้เกือบ1ชั่วโมงจนปวดหัวมาก พอถึงตอนเช้าได้เวลาไปเรียนปกติแม่จะเข้ามาปลุกโดนการตีหลังบ้าง หรือแค่เรียกเฉยๆ เวลาแม่ไม่พอใจอะไรก็จะลงทีเราตลอดโดนมองขวางบ้างโดนด่าว่า "พี่งพาอะไรไม่ได้สักอย่าง หัดทำตัวมีประโยชน์บ้าง แค่นี้ก็ทำเป็นร้องไห้"

ตอนนั้นพยายามกลั้นน้ำตามากๆแล้วขอตัวแม่ไปเข้าห้องน้ำ เข้าห้องน้ำได้สักพักหนูยืนคุยกับตัวเองสักพักว่า "เป็นอะไรวะ แค่นี้เองร้องทำไม หนักกว่านั้นก็เจอมาแล้วนะ" บางครั้งมันมีความคิดขึ้นมาในหัวบ้างว่า ทำไมไม่ฆตต.ไปเลยวะ ไร้ประโยชน์ไม่ใช่หรอ? แต่ก็ทำไรมากไม่ได้ชีวิตต้องเป็นไปตามกรอบที่แม่ตั้งไว้

คำถามตอนนี้ก็คือ หนูเป็นโรคอะไร หรือ แค่โลกส่วนตัวสูง หรือแค่ชอบเก็บตัว