เราเหนื่อยมาก เราเศร้าไม่มีความสุข ความสุขมาแล้วก็หายไป เราไม่อยากเป็นแบบนี้เลยอ่ะ มันทำให้เราไม่มีความสุข มีอะไรก็ร้องไห้ รับมือกับอะไรไม่ได้ก็ร้องไห้บางเรื่องเป็นเรื่อวเล็กมากๆด้วยซ้ำ เราต้องอยู่คนเดียวแก้ปัญหาคนเดียวเผชิญปัญหาคนเดียวเก็บไว้คนเดียวเราอยากจะเอามันออกมานะแต่เหมือนมันไม่มีใครอยากจะฟังเลยอ่ะ คนอื่นๆมีปัญหาเราพร้อมที่จะช่วยเหลือตลอด ขอความช่วยเหลือเราพร้อมเสมอ แต่พอเราอยากจะระบายอะไรสักอยากที่เจอมา วันนี้เจอเรื่องนี้มานะ ไม่ไหวเลยอ่ะ อะไรแบบนี้เรากลับไม่มีใครเลย เราดูเป็นคนเห็นแกตัวเนอะที่จะให้คนอื่นมารับฟังเรื่องแย่ๆที่เจอมา แต่เราแค่รู้สึกว่าเราเหงาจัง เบื่อด้วย ชีวิตไม่เป็นน่าสนุกเลยพึ่งจะ17เองก็ต้องมาเจออะไรแบบนี้แล้วหรอ ความสุขมากแปปๆเดี๋ยวก็ไม่มีแล้ว เราอาจจะนิสัยไม่ดีมั้งเลยไม่มีใครอยากจะรับฟังเรื่องของเรา
เราเหนื่อยกับการใช้ชีวิตมากๆ