โดนบังคับให้ไปในวันหยุด ที่เป็นเวลาพักผ่อน ทำธุระ
ส่วนตัวครับ แบบว่าให้ไปศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ แล้ววันจันทร์
ก็ยังให้มาทำงานตามปรกติ โดยไม่สนใจว่า พนักงานจะ
ต้องมีภาระอะไรบ้างที่ต้องทำในวันหยุด

ถ้าจะจัด ก็จัดวันธรรมดา วันทำงานของบริษัทไปเลย

และกิจกรรมระหว่างการเที่ยว บางทีก็น่าเบื่อ คนที่จ้างมา
จัดก็ทำอะไรซ้ำๆ เกมส์ปัญญาอ่อน

ต้องถามกลับไปที่บริษัท "จะพาไปทำไม"  มีจุดประสงค์อะไรในการพาไปเที่ยว เพราะไปเที่ยวเองสนุกกว่า และการที่บริษัทเอาค่าใช้จ่ายไปจ่ายให้กับเรื่องไร้สาระ จ้างออแกไนซ์เซอร์ถูก ๆ มาจัดกิจกรรมห่วย ๆ มาโค้ชในสิ่งที่หาฟังได้จาก Podcast หรือพูดในสิ่งที่ล้าหลังกว่าความรู้พนักงานอันนี้ไม่โอเคเลย  เอาง่าย ๆ ถ้าตอนทำงานคุณไม่เคยรับฟังเสียงจากพนักงาน หรือการสื่อสารในองค์กรแย่มาก ๆ ไม่เคลียร์กระบวนการทำงานที่ซับซ้อน แต่คิดจะสร้างแรงจูงใจในการทำงานด้วยการพาเที่ยว ก็ควรกลับไปทำเรื่องที่จำเป็นต้องทำก่อนดีกว่า

คนที่มีภาระทางบ้านที่ต้องรับผิดชอบและหาคนดูแลแทนไม่ได้ เช่น มี คนป่วยที่ช่วยตัวเองไม่ได้  มีสัตว์เลี้ยง
ปลูกต้นไม้ที่ต้องรดน้ำทุกวัน

น่าจะเกิดมาจากการที่คนๆ​นั้น​ ไม่เคยสนใจเรื่องเที่ยวมาแต่ไหนแต่ไร​ ก็เลยมีความรู้สึก​ ว่า..ถ้าไปนอนที่อื่นๆ​ มันจะไม่รู้สึกชิน​ พูดง่ายๆ​ อยู่บ้านมาตลอด​ พ่อแม่อาจจะแทบไม่เคยพาไปเที่ยวตั้งแต่เด็กๆ

หรือ...อาจจะเป็นที่นิสัย​ ในลักษณะ​ เวลาอยู่ใน​ off. อาจจะมีคุยสนิทกับเพื่อนแค่สองคน  อีกที่เหลือทั้งหมด​ อาจจะไม่ไปกินข้าวด้วยกัน​ คุยก็คุยแต่ตัวงาน​ พอรู้ว่าถ้าจะไป​ enjoy กันที่ตจว.  ความรู้สึกก็คงทำตัวลำบาก​ จะตามติดแจกับคนที่สนิทอยู่คนเดียว​ มันก็ดูตลกไปอีก

ส่วนเรื่องภาระทางการเงิน​ของทางบ้าน​ ผมว่ายังไม่ใช่ประเด็นนะ​ เพราะ​ บ.มักจะต้องจัดการเรื่องเหมารถ​ เรื่องที่พัก​  อาหาร​ เป็นเมนๆไว้อยู่แล้ว​ นอกซะจากพกเงินติดตัว​ สำหรับจับจ่ายซื้อของส่วนตัวกันไป

เดานะ...ที่ถามนี่​ เหมือนกับว่า​ ตัวเองจะเป็นคนที่ไม่อยากจะมีส่วนรวมกับกิจกรรมนี้...รึเปล่าครับ

ประมาณว่า...จะดูซิ​ ใครต่อใครจะพูดออกมาแนวไหนกันบ้าง

หรืออีกกรณี​ เป็นไปได้มั้ย​ ที่คนๆ​ นี้​ ปกติเวลาอยู่ใน​ off. เจ้าตัวรู้อยู่เต็มอก​ ว่า..เพื่อนร่วมงาน​ ส่วนใหญ่จะไม่ชอบเรา​ เช่น...ทำงานผิดพลาด​ หรือนิสัยใจคอพูดคุยจนเป็นที่ไม่พอใจแก่คนส่วนใหญ่​ หรือพูดง่ายๆ​ มีแต่คนเใไม่ชอบ...ว่างั้นเถอะ​ พอรู้ว่าถ้าไปด้วยกัน​ ตัวเองก็จะกลายเป็นแกะดำ​

ผมว่า...มันหาคำตอบได้นะ​ แต่มันต้องอยู่ในองค์กร​นั้น​ มันจะได้มองเห็น​ ตรงนี้มันก็แค่ประมาณ​ หรือคาดเดากันไป

อีกตัวอย่างหนึ่ง​ สมัยที่ผมทำงาน​ off. ก็จะเห็นบรรดาแผนกธุรการ​ บัญชี​ มีการถกเถี่ยงกันบ่อย​ ประมาณว่า...ใครเพิ่งเข้างานมาหมาดๆ​ ทำงานถูกใจเจ้านาย​ บรรดาพวกหน้าเก่าๆ​ ก็หมั่นไส้​ อิจฉา​ตาร้อน​ จากนั้นก็มักมีการกระแหนะกระแหน​เกิดขึ้น​ จนต้องเกิดวาทะศิลป์​เถี่ยงปากต่อปากกันไป

พอคนหมู่มากเยอะกว่า​ ถ้าจะไปร่วมกิจกรรมที่ตจว.ด้วยกัน​ ต่อให้คนที่ถูกแค่คนเดียว​ ก็ไม่อยากจะไปจอย  กับพวกที่นิสัยแย่ๆ​ หรอก​ เพราะรู้ว่าตัวเอง​ เป็นที่ไม่ชอบของคนหมู่มาก​