ขอบอกก่อนน่ะครับ ที่ผมตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่อให้กำลังใจคนที่ไม่มีทรัพย์พอหรืออยากได้อะไรเเต่ไม่รุ้ว่าจะเริ่มเก็บยังไง เเต่ผมขอเล่าเเบบรวมครับ
คือตั้งเเต่เด็กผมนั้นได้เเค่มองเพื่อนนั่งเล่นโทรศัพท์ ผมมี ผมใช้ โนเกียครับ เเละสามารถโทรอย่างเดียว ผมเลยตั้งความฝันไว้ว่า อนาคตต้องมีบ้าง ผมไม่ได้กำหนดว่าต้องไอโฟน รุ่นอะไรเท่าที่ผมเก็บได้ ผมเก็บตั้งเเต่ป.6 ตอนเเรกก็ขี้เกียจเพราะอยากเอาเงินไปซื้อของกินของเล่น เเต่ผมเลือกออมเก็บไว้ ทีละ 20-30บาท เพราะสมัยนั้นผมได้เเค่ 60บาท รวมทุกอย่าง เก็บเเบบนี้มาเรื่อยๆ จนปัจจุบัน ผมสามารถซื้อไอโฟนได้ครับ ซึ่งถ้าบอกว่าไม่เชื่อ ผมจะบอกว่าเพราะ ไม่ใช่ว่า ผมเก็บคนเดียว ส่วนตัวได้จากผู้ใหญ่บาง ในงานสำคัญเช่น วันตรุษจีน อั้งเป๋าครับ พ่อกับเเม่ผมรู้ว่า ผมอยากได้อะไร ท่านเลยช่วยเก็บไว้เเต่ไม่บอกผม จนผมอยู่ หน้าร้าน Istore ผมกำลังจะซื้อ ผมมากับเพื่อน เพื่อนบอกอีก1วัน 13ออก ผมเลยกลับบ้าน เเล้วมาใหม่ เเละในที่สุด ผมก็ได้มา เเล้วใครที่บอกว่าความฝันผมเป็นเรื่องเด็กน้อยก็จริงเเต่คุณลองคิดย้อนว่า กว่าเก็บได้ ใช้เวลากี่ปี เเล้วถ้าเป็นคุณจะเก็บได้ไหม สำหรับคนที่เข้ามาด่าว่า บลูลี่ ขอให้คนที่ไม่มีกำลังพยายามน่ะครับ อย่าพึ่งท้อ ใครมีความฝันที่อยากได้เเล้วทำได้ไม่ใช่เเค่สิ่งของทุกเรื่องๆมาคุยกันครับ