ถ้าเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคนลองไล่อ่านประวัติส่วนตัวของผมเเล้วคุณจะรู้ว่าผมมีไฟเเค่ไหนผมกระหายความสำเร็จมากผมพยายามทำทุกวันให้มันดีที่สุด เเต่โชคชะตาไม่ได้ใจดีกับผมนัก ผมเจ๊งหลายธุรกิจมากรวมถึงตลาดหุ้น มันทำให้ผมท้อเเต่วันรุ่งผมก็สู้ใหม่เอาใหม่ ผมว่าถ้าคุณขาดทุนไป4ล้าน สภาวะจิตใจหลายคนคงไม่อยากจะสู้ต่อเเละถอยหันกลับไปเที่ยวไปใช้เงิน เเต่สำหรับผมไม่เลยตอนที่ผมล้มเหลวผมถามตัวเองตลอดว่าจะหยุดสักเดือนนึงเเล้วค่อยไปทำงานพอวันรุ่งขึ้นผมกลับ หาบ้าน ขายปลา ผมจะเรียกสิ่งที่ผมเสียกลับมาให้ได้ ผมอายุ30เเล้วนะครับผมเคยมีความฝันตอนอายุ15เเค่เป็นนักธุรกิจก็พอเเล้วมันเท่มากเลยนะ พอผมโตขึ้นเรื่อยๆเป้าหมายเริ่มขยัยขึ้น ผมอยากมีบ้าน มีรถ พอเเล้วไม่มีหนี้ พอโตขึ้นอีกผมมีบ้านรถ ไม่มีหนี้ มีเงินสดอีกจำนวนหนึ่งซึ่งผมไม่มีหนี้สินใดๆเลย ผมทำปลาทูต่อไปคงไปไม่ถึงฝันเเค่นอนเเข่งราคาเเบบนี้ ทำบ้านก็ใช่ว่าเราจะมีเงินคนเดียวคนทำบ้านขายก็เยอะเเยะ ผมจำเหตุการณ์ภาพวันที่ผมประมูลบ้านครั้งเเรกได้ ซึ่งมีเเต่ธนาคาร เเต่โลกมันเปลี่ยนไปเเล้ว ผมพยายามเข้าหาบุคคลที่ประจำความสำเร็จ ทุกคนจะตอบว่า ตนเป็นที่พึ่งเเห่งตน ผมมีไอดอลหลายคนอย่างสตีปจ๊อป ผมก็อยากจะอยู่ในจุดนั้น เเต่ตอนนี้ผมไม่เห็นช่องทางหรือเเสงสว่างเลย เเค่เป็นรูปเเบบบริษัทมีพนักงาน ผมเองก็ดีใจเเล้ว ผมยังคงค้นหาตัวเองไปเรื่อยๆ ผมไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้น เเต่มีสิ่งเดียวที่จะทำให้ผมสู้ต่อคืออย่าหยุดฝัน ต่อให้ผมทะล้นทุลายลำบากยากเย็นผมต้องได้มันมา หลายคนบอกเอสเเค่นี้โคตรจะเก่งเเล้วจะเอารวยไปทำไมเยอะเเยะ ผมบอกพวกคุณเลยถ้าคุณเคยจนคุณเคยเก็บขยะขาย เคยกินน้ำก๊อก คุณจะรู้ว่าความจนมันน่ากลัวขนาดไหน ต่อให้ฟ้าปติเสธผมว่าผมคงจนเเละไม่เติบโต เเต่ถึงเเม้จะลิขิตในตัวผมว่าผมเกิดมาเพื่อจน คงไม่มีดวงหรือหาจังหวะรวยได้หรอก เเต่ผมเลือกทางเดินของผมเเล้ว ผมจะทำมันให้ดีเยี่ยม